Chapter Thirty-one
"Nasunog ito no'n. Walang nagkusang tumulong sa amin. Pumasok ako rito habang nagliliyab ang buong kababayan. Nasa loob kasi si Rosally. Habang ang mga tao sa paligid ay nakikiusyoso lang. Muntik na siyang mawala sa akin. Kung nahuli pa ako ay tiyak na wala na nga talaga siya. Binuhat ko siya. Hirap na hirap na siya noon." Naalala ko na naman. Nasasaktan na naman ako para sa kapatid ko. Ang sakit na wala man lang nakaisip na umaksyon para sa kapatid ko.
"Bakit ito nasunog?"
"Iyon din ang hindi ko alam. Hindi naman na nag-aksaya nang panahon ang mga kinauukulan na imbestigahan ang nangyari. Bakit nga naman kasi sila mag-aaksaya ng oras sa ganitong klase lang ng bahay?" bahagya akong tumawa at nailing. "Pero bago ang sunog na iyon ay may kapitbahay kaming nagbanta noo
