When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Fifteen Sanay akong nagbibihis na ang mga damit ay malalaki at mahahaba. Kung gaano kalantad ang katawan ko kapag nasa entablado ako. Gano'n naman katago kapag wala ako roon. Pero ngayon ay parang may nang-udyok sa akin na pumili ng simple pero magandang bestida. Ang daming damit na halatang bago pa. Ang daming pwedeng pagpilian. Hindi naman ako nahirapang makahanap. Isang bestida na lagpas lang ng tuhod. Kulay dilaw iyon na hindi matingkad ang kulay. May maliliit na bulaklak din iyon na ang kulay ay puti. Isinuot ko iyon. Ang sapin sa paa ay ang tsinelas kong gamit ko sa pagpunta sa rest house na ito. Hindi na ako nag-makeup. Plano ko sanang magmaskara, pero hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin na huwag nang damputin ang maskarang napili ko. Kaya lumabas ako ng silid na