"ยังไงล่ะไหนลองบอกมาสิม่อน"
"อืม เอาแบบง่าย ๆ แต่ว่ามันน่าจะโรแมนติกนะคะ คือ ทำชิงช้า แล้วเอาพวกเถาไม้เลื้อยที่มีดอกสีต่าง ๆ ที่เราเห็นในป่ามาพันรอบ ๆ เชือก แล้วก็พื้นทรายแถวนั้นก็ตกแต่งด้วยต้นหญ้าที่มีดอกสีเหลืองสีขาว สีแดง แถวชายป่าเราเห็นเยอะนะ ม่อนว่าถ่ายรูปออกมาคงสวยดี ทำเสร็จก็ให้พี่ไนซ์พาพี่เนย่าไปนั่งชิงช้า ปล่อยให้รำลึกความหลังกันแล้วพี่ก็สารภาพความในใจประมาณนี้ พวกพี่ว่าไงคะ"
"อืม ก็โอเคนะ สถานที่เป็นใจเหมาะแก่การบอกความในใจ พวกพี่จะช่วยจัดฉากนะ ที่เหลือก็ต้องเป็นไนซ์ที่จะต้องทำต่อหลังจากนั้น"
อัญญาวีบอกกับคนที่จะต้องสารภาพความในใจที่เก็บมาหลายปีให้ต้องพยักหน้ารับ แม้ในใจจะรู้สึกหวั่น ๆ ปนตื่นเต้นไปด้วย
"ถ้างั้นก็เอาตามนี้นะเดี๋ยวกินมื้อเช้าเสร็จเราก็จัดการตามแผนเลย เสร็จแล้วมื้อกลางวันเลี้ยงฉลองคู่รักใหม่"
คิก ๆ ฮ่า ๆ
กรนันท์สรุปปิดท้ายด้วยการแซวให้น้องได้ขำกันอีก เมื่อตกล
