บทที่ 6

1337 Words

ไอ้เรื่องกลัว เจ้าขาไม่กลัวหรอก เธอเพียงแค่เขินอาย แต่แล้วความเขินอายนั้นก็มลายหายไปเมื่อจู่ๆ จุดกึ่งกลางดอกไม้งามก็ถูกแตะต้องด้วยปลายนิ้วมือจนเธอสะท้านไหว “เห็นไหมว่าไม่น่ากลัว ฉันไม่ได้จะทำร้ายอะไร แค่จะทำให้เธอมีความสุข” เจ้าขารู้ เธอจึงตั้งสติให้นอนอยู่นิ่งๆ ปล่อยให้อีกฝ่ายได้จัดการตามประสงค์ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเริ่มผ่อนคลายแล้ว บทรักจึงดำเนินต่อไป ปลายนิ้วร้ายรุกรานส่วนอ่อนไหวนั้นทีละน้อยจนเสียงครางกระเส่าดังออกมาจากริมฝีปากของเจ้าขา ไม่เพียงแต่เสียงครางแผ่วเท่านั้น ความฉ่ำหวานก็ค่อยๆ หลั่งไหลออกมาเป็นเครื่องหมายบ่งบอกว่าเธอเริ่มเคลิบเคลิ้มเข้าสู่ห้วงกำหนัดที่เขาปรนเปรอให้แล้ว แต่มันไม่จบเพียงเท่านี้หรอก เพราะขณะที่เจ้าขากำลังล่องลอยอยู่ในห้วงความฝันนั้น กลิ่นสาบสาวก็แผ่กำจายเชิญชวนให้คุณลุงใคร่ลิ้มรสเสียเหลือเกิน ปลายลิ้นแลบออกมา ตวัดเลียไล้จุดกึ่งกลางดอกไม้งามแผ่วเบา สัมผัสที่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD