ตอนที่ 4 โลกกลม
1447 Words
“ฮ่าฮ่าฮ่า /ฮ่าฮ่าฮ่า /ฮ่าฮ่าฮ่า...”
เสียงเพื่อนๆของเตชินหัวเราขึ้นเสียงดัง เมื่อเด็กหนุ่มพากันมานั่งจับกลุ่มคุยกันเรื่องสาวๆที่พากลับบ้านไปด้วยเมื่อคืน ซึ่งเรื่องของเตชินนั้นเด็ดสุด เพราะเขาดันไปได้ผู้ชายในร่างผู้หญิงไปนอนด้วย แถมโดนรุกอยู่ทั้งคืนจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด และตอนนี้น้องชายของเขาบวมเป่งแทบจะหุบขาไม่ได้ ทำเอาพวกเพื่อนๆพากันหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นเมื่อได้ฟัง
“ใครจะไปรู้วะ สวยยังกับนางฟ้า แต่แม่งเสือกเป็นผู้ชาย สมัยนี้ไว้ใจใครไม่ได้จริงๆ”
“กูว่ามึงคงเป็นที่ดึงดูดของคนพวกนี้ว่ะ ครั้งก่อนโน่นก็เกือบโดนสอยตูดไปนี่หว่า ฮ่าฮ่าฮ่า สงสัยกูว่ามึงต้องได้เมียเป็นพวกนี้แน่เลยว่ะ”
“เออ ใช่ๆๆ แต่ถ้าสวยเหมือนเมื่อคืน มึงก็เอาๆไปเถอะ สวยกว่าคนที่กูเอาไปด้วยเมื่อคืนอีก แม่ง พอตื่นขึ้นมาหน้าดูแทบไม่ได้ กูนี่ไล่ออกจากห้องแทบไม่ทัน”
เสียงเด็กหนุ่มคุยกันเสียงดังเมื่อพวกเขามักเอาเรื่องต่างๆมาเล่าให้กันฟัง ซึ่งครั้งนี้ตัวหลักดันอยู่ที่เตชิน ซึ่งพอตื่นขึ้นมา คนที่เขาพาไปด้วยเมื่อคืนก็หายไปจากห้องของเขา ทิ้งไว้เพียงร่องรอยและความบวมช้ำบนน้องชายของเขา
“แล้วของมึงล่ะ ไอ้ไฟ เด็ดเลยละสิ”
เพื่อนๆถามออกมาอย่างอยากรู้ พร้อมกับพากันจ้องมองอัคนีเพื่อรอคำตอบ
“กูไม่นิยมเอาเรื่องบนเตียงมาเล่าให้ใครฟัง อยากรู้ถามไอ้เตสิ หึหึ กูไปล่ะ วันนี้วันเกิดพี่กู แล้วเจอกัน”
“โห อะไรว่ะ ไอ้นี่ตลอด แม่งฟังของพวกเราแล้วก็จากไป โธ่...”
เสียงเพื่อนๆพูดไล่หลังของอัคนีที่เดินหนีออกไปทันทีที่พูดจบ เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของพี่ชายคนรองของเขา เขาว่าจะแวะไปซื้อของขวัญให้พี่ชายเสียหน่อย
อัคนีนั่งแท็กซี่มาจนถึงห้างสรรพสินค้าชื่อดังใจกลางเมือง ก่อนที่จะเดินเลือกซื้อของขวัญให้กับพี่ชายคนรองจนได้ของถูกใจเขาก็เดินออกมาจากร้าน
“โอ๊ย!”
“ขอโทษครับ เป็นอะไรมากรึเปล่า”
อัคนีเดินออกมาชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งกำลังจะเดินเข้าไปในร้านที่เขาเพิ่งเดินออกมาพอดี เด็กหนุ่มรีบพูดขอโทษออกมา พร้อมกับเดินไปจับแขนเล็กของคนที่ล้มลงไปอย่างลืมตัว
“ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่ลุกเองได้”
ด้วยเห็นว่าคนที่ชนยังใส่ชุดนักเรียน ปลายฝันจึงแทนตัวเองว่าพี่ทันที ก่อนที่จะลุกขึ้น ส่วนอัคนีพอได้เห็นหน้าของคนที่เขาเดินชน เด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้นลงอย่างกะทันหัน เขาจ้องมองหน้าสวยตรงหน้าอย่างตกตะลึง
“เอ่อ น้องคะ มีอะไรรึเปล่าคะ จ้องพี่ทำไม”
“ปะ..เปล่าครับ เอ่อ เป็นอะไรไหมครับ เจ็บไหม ไปหาหมอรึเปล่าเดี๋ยวผมพาไป”
อัคนีบอกออกมาเหมือนกับละเมอ เพราะตอนนี้เขารู้สึกถูกตาถูกใจผู้หญิงตรงหน้าเหลือเกิน ทั้งที่เขาแทบไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน หรือเพราะว่าเธอตรงสเปคเขากันแน่ก็ไม่รู้
“ไม่เป็นไรๆ ขอตัวนะ”
ปลายฝันรีบบอกออกมา เมื่อรู้สึกว่าเด็กตรงหน้าเริ่มมองเธอแปลกๆ ก่อนที่จะรีบเดินเลี่ยงออกมาทันที โดยมีอัคนีมองตามไปไม่คลาดสายตา
“น่าจะถามชื่อ ถามเบอร์ โอ๊ย เป็นอะไรไปไอ้ไฟ”
เด็กหนุ่มสบถว่าตนเองออกมา ก่อนจะเดินออกจากห้างสรรพสินค้าไป ด้วยใจที่ยังเต้นไม่เป็นส่ำ เพราะดันไปถูกใจผู้หญิงเข้า แถมดูๆแล้วเธอน่าจะแก่กว่าเขามากอยู่
“กลับมาแล้วเหรอลูกแม่ ขึ้นไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวงานจะเริ่มอีกเกือบชั่วโมง พี่ๆของลูกยังไม่กลับมาเลย”
เมื่อมาถึงบ้าน คุณหญิงสายสมรรีบเดินเข้ามาหาลูกชายคนเล็กซึ่งเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตนเองก่อนจะบอกออกมา อัคนีเลยเดินขึ้นห้องไป เพราะพวกพี่ๆของเขายังไม่มากันเลย งานก็จะเริ่มอยู่แล้ว
ครอบครัวของอัคนีมีกันอยู่ 5 คน คือ คุณพิภพ บิดาของเขา คุณหญิงสายสมร มารดา พี่ชายสองคน ปฐพี อายุ 30 กับ วายุ อายุ 26 และคนสุดท้ายก็ตัวเขาเอง ด้วยอายุที่ค่อนข้างห่างกัน ทุกคนเลยชอบเรียกเขาว่าลูกหลง และทุกคนก็ต่างตามใจเขาแทบจะทุกอย่างเหมือนเขาเป็นเด็กเล็กๆทั้งที่เขานั้นอายุ 18 ย่าง 19 แล้ว
หนึ่งชั่วโมงถัดมา อัคนีก็เดินลงมาจากห้องนอนด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่และกล่องของขวัญในมือ ซึ่งตอนนี้ก็มีพวกเพื่อนๆและพวกผู้ใหญ่ ญาติสนิทพากันมาร่วมอวยพรวันเกิดของพี่ชายคนรองของเขาจนเต็มบ้านไปหมด
“อ่าว น้องชายสุดที่รักของพี่มาแล้วเหรอ ทุกคนๆ นี่อัคนี น้องชายของผมเอง เป็นไง เหมือนผมใช่ไหมล่ะ บอกแล้วว่าเราสามพี่น้องเป็นฝาแฝดกัน ฮ่าฮ่าฮ่า”
เสียงวายุดังขึ้นทันทีที่หันไปเจอน้องชาย ก่อนที่จะเดินมาจูงมืออัคนีเพื่อไปแนะนำให้เพื่อนๆของเขารู้จัก เพราะก่อนหน้านี้อัคนีเรียนโรงเรียนประจำ เลยไม่เคยได้ร่วมงานวันเกิดของเขาสักปี
“สวัสดีครับ”
“โหวววว น้องแกนี่แทบแยกไม่ออกว่าคนไหนแกคนไหนน้องแกเลยจริงๆ ฮ่าฮ่า ดูๆไปน้องชายแกตัวโตกว่าแกอีกนะไอ้ลม”
พวกเพื่อนๆของวายุเอ่ยขึ้นตามที่เห็น เพราะวายุเป็นคนรูปร่างสูงโปร่ง แต่อัคนีค่อนข้างมีกล้ามเนื้อและความสูงก็ต่างจากพี่ชายนิดเดียวเท่านั้น ทั้งสองจึงดูไม่ค่อยต่างกันนัก
“พอๆๆ เลิกพูดเลย จะบอกว่ากูไม่รู้จักโตรึไงวะ แล้วนี่ฝันมารึยัง หรือว่าแฟนเขาไม่ให้มาอีกแล้ววะ กูละเสียดายฝันจริงๆ ไม่น่าไปมีแฟนแบบนั้นเลย ผู้หญิงดีๆแบบฝันมันต้องคู่กับวายุสิว่าไหม ฮ่าฮ่าฮ่า”
วายุบอกออกมาอย่างอารมณ์ดี เพราะเขาจีบปลายฝันเพื่อนที่ทำงานบริษัทเดียวกันมาตั้งหลายต่อหลายหนแต่ไม่ติด เพราะหญิงสาวดันมีแฟนแล้ว และยังไม่มีท่าทีว่าจะเลิกกันสักที แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรกันต่อ ปลายฝันกับเพื่อนอีกสองคนก็ปรากฏตัวขึ้นเสียก่อน หญิงสาวเดินเข้ามาพร้อมกล่องของขวัญในมือ
“สุขสันต์วันเกิดนะลม ขอให้มีความสุขมากๆนะ อะนี่ของขวัญ ฝันเลือกเองกับมือเลยนะ”
ปลายฝันเดินเข้ามายื่นกล่องในมือให้กับเจ้าของงานวันเกิด ซึ่งวายุก็เอื้อมมือไปรับมาด้วยความดีใจ เพราะเขาคิดว่าเธอจะไม่มาซะแล้ว
“เอ๊ะ ทำไมกล่องนั้น...เหมือนของฝันเลยล่ะ”
หญิงสาวอดแปลกใจออกมาไม่ได้ เมื่อมองเห็นกล่องของขวัญในมือของวายุ ซึ่งมันเป็นของขวัญที่เขาพึ่งได้มาจากอัคนี น้องชายของเขานั่นเอง
“เฮ้ย จริงด้วย ขนาดกระดาษห่อ เหมือนกันเป๊ะเลย”
วายุบอกออกมาอย่างแปลกใจ ก่อนจะหันไปหาน้องชาย ที่ตอนนี้เอาแต่จ้องมองปลายฝันโดยไม่ได้สนใจการพูดคุยเมื่อกี้เลยสักนิด
“คนนี้ของพี่ แกห้ามยุ่ง เข้าใจไหม”
วายุกระซิบบอกอัคนีให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคน เมื่อเขาเดาได้ทันทีที่เห็นหน้าของน้องชาย ว่ากำลังจ้องมองปลายฝันไม่คลาดสายตา
“เอ่อ ผมว่าน้องชายของผมคงเอ๋อไปแล้ว งั้นเราไปทางนั้นกันเถอะครับคุณพ่อคุณแม่รออยู่ พวกแกก็มาด้วยนะ จะเป่าเค้กแล้ว”
วายุรีบพาปลายฝันออกไปจากตรงนี้ทันที ทำเอาอัคนีที่ยังคงมองปลายฝันอยู่ อดเดินตามไปอย่างคนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวไม่ได้ เขาไม่นึกว่าจะได้เจอเธออีก ส่วนปลายฝันก็จำได้ทันทีเหมือนกันว่าเขาเป็นเด็กที่เธอเดินชนที่หน้าร้านของขวัญที่เธอไปซื้อให้วายุนั่นเอง
- Writer
