ตอนที่ 3 แต่งงานกันนะ
1720 Words
ส่วนทางด้านงานวันเกิดของราเมศ ตอนนี้ชายหนุ่มกับแฟนสาวก็ขอตัวแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อนที่ยังพากันสนุกกันอยู่ เพราะว่าราเมศนั้นอยากอยู่กับปลายฝันแค่สองคน และเพื่อนๆก็คนก็เข้าใจ
“คืนนี้ฝันจะอยู่กับผมจริงๆเหรอ แน่ใจแล้วใช่ไหม”
“อะ เอ่อ...ฝัน...”
ราเมศถามออกมาอีกครั้ง เพราะถึงแม้เขากับหญิงสาวจะคบกันมาเกือบสิบปีก็จริง แต่ก็ยังไม่เคยมีอะไรกันนอกจากกอดจูบลูบคลำบ้างเป็นบางครั้ง และทุกครั้งเขาต้องพยายามหักห้ามใจตัวเองอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะไม่ต่อให้มันจบๆไป เพราะปลายฝันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ถึงเธอจะดูแรงๆแบบนี้ ขนาดเขาเป็นแฟนยังไม่เคยได้ขึ้นเตียงกับเธอเลยสักครั้ง เขาให้เกียรติ เกินกว่าที่เขาจะบังคับในสิ่งที่หญิงสาวไม่ยอมได้แต่เธอก็ไม่ได้ปิดกั้นไม่ให้เขาไปมีอะไรกับคนอื่น เธอให้อิสระเขาเต็มที่ นั่นแหละคือเหตุผลที่เขาคบกับเธอมาได้นานหลายปีขนาดนี้
“ถ้ายังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร แต่ผมมีของอยากจะให้ ยื่นมือออกมาสิ”
เมื่อได้ยินในสิ่งที่พูดออกมา ปลายฝันอดรู้สึกผิดไม่ได้ที่เธอไม่สามารถปฏิบัติกับเขาเหมือนคนแฟนคนอื่นๆเขาทำกัน เธอก็ไม่รู้เหตุผล เธอแค่ไม่กล้าและราเมศก็ไม่เคยเซ้าซี้หรือบังคับที่จะมีอะไรกับเธอ ทั้งๆที่บางครั้งเธอก็อยากให้เขาบังคับเธอแบบนั้นบ้าง แต่มันก็ไม่มี เธอกับเขาบางครั้งก็ดูเหมือนเพื่อนกันมากกว่าแฟนเสียด้วยซ้ำ
“แต่งงานกันนะ”
“!!!!!!!!...ราม....”
เมื่อเธอยื่นมือออกไปข้างหน้าตามที่เขาบอก ราเมศจึงยกแหวนขึ้นสวมไปบนนิ้วนางข้างซ้ายของปลายฝันพร้อมกับกดจูบลงมาทันที ทำเอาหญิงสาวถึงกับอึ้ง ตกตะลึงมากกว่าจะดีใจเสียด้วยซ้ำ
“ว่าไงครับ แต่งงานกับผมนะ ผมสัญญาว่าจะรักแค่ฝันตลอดไป”
“อะ เอ่อ.....อื้ม แต่งสิ ขอบคุณนะ”
ปลายฝันไม่รู้จะตอบอะไรออกไป ในเมื่อตอนนี้แหวนก็มาอยู่ที่นิ้วของเธอเรียบร้อยแล้ว จะบอกว่าขอเวลาหน่อยก็คงไม่เหมาะ เพราะราเมศดูจริงจัง และด้วยเวลาที่คบกันมาเธอกับเขาสมควรต้องแต่งงานกัน
เมื่อได้รับคำตอบที่พอใจ ราเมศจึงกดจูบลงมาบนปากบางสวยของปลายฝันทันที เรียวลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพลงปากหวานอย่างเรียกร้องโหยหา เขาปฏิบัติกับเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น มันเต็มได้ด้วยความอ่อนโยนอ่อนหวาน จนปลายฝันอดเคลิ้มตามไม่ได้ ลิ้นเล็กค่อยๆยื่นออกมาดูดดึงลิ้นสากของเขากลับไป จากที่อ่อนหวาน ราเมศเริ่มทวีความเย้ายวนเรียกร้องหนักหน่วงขึ้น เมื่อความต้องการกำลังเล่นงานเขาอยู่ ชายหนุ่มแทบไม่เคยต้องมาอดกลั้นกับเรื่องแบบนี้ นอกจากเวลาอยู่กับเธอ เขาทรมานแต่ก็ไม่อยากเร่งรัด
“อื้ม จุ๊บๆๆๆ จ๊วบๆๆๆๆ อื้ม จุ๊บๆๆๆ อื้ออออ”
ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ
ในขณะที่ทั้งสองกำลังเคลิ้มเต็มที่ อยู่ดีๆเสียงโทรศัพท์ของราเมศก็ดังขึ้น ทำเอาอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงของทั้งสองตกลงทันที ก่อนที่ราเมศจะเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาดู และก็เป็นเบอร์ของหนึ่งในผู้หญิงที่เขาใช้บริการเป็นประจำโทรเข้ามา เขารีบกดตัดสายทิ้งแล้วปิดเครื่องไป
“อะ เอ่อ....”
“เดี๋ยวผมจะไปส่งฝันที่คอนโดนะ หรือว่าคืนนี้อยากอยู่ด้วยกัน หืม”
ราเมศหันมาถามปลายฝันที่นั่งหน้าแดงอยู่ข้างกาย ก่อนที่หญิงสาวจะส่ายหัวออกมา ซึ่งชายหนุ่มก็พอจะเดาได้อยู่แล้ว แค่แกล้งถามออกมาเฉยๆ เพราะปลายฝันเป็นแบบนี้ เขาจึงต้องการเก็บถนอมเธอเอาไว้ให้ถึงที่สุด จนกว่าจะแต่งงานกัน และวันนั้นเขาหวังเพียงว่าจะได้เป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกก็เท่านั้นเอง และเขาจะหยุดทุกอย่างที่เคยทำให้หมด รวมทั้งผับแสนรักนั้นด้วย เพื่อมาเป็นสามีที่ดีให้กับหญิงสาว
“ฮ่าฮ่าฮ่า ผมพูดเล่น เดี๋ยวผมไปส่งฝันที่คอนโดแล้วกันนะ ส่วนรถเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าผมให้เด็กขับไปคืน ขอบคุณนะครับสำหรับของขวัญ จุ๊บ”
ราเมศบอกออกมาก่อนจะพาแฟนสาวไปส่งที่คอนโด แล้วเขาก็ขับรถกลับมาที่ผับอีกรอบ เพราะตอนนี้เขาต้องการปลดปล่อยกับใครสักคนให้หายทรมานจากความต้องการที่มีอยู่
“นั่นใคร”
ราเมศเดินเข้ามาในร้านอีกรอบพร้อมกับถามขึ้น เมื่อเขามองไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งใส่ชุดพนักงานในร้านของเขา แต่เขากลับไม่เคยเห็นมาก่อน
“อ้อเด็กใหม่ครับ พึ่งเริ่มงานวันนี้”
“เหรอ เรียกได้ไหม เดี๋ยวผมรอที่ห้องเดิม”
ราเมศบอกออกมาพร้อมกับเดินขึ้นบันไดไปทันทีโดยไม่ได้สนใจสีหน้าของผู้จัดการร้านเลยสักนิด เพราะคำว่า เรียก ของเขานั้นคือเรียกขึ้นเตียงด้วย ก่อนที่เขาจะรับเด็กคนนี้ เธอได้ขอเอาไว้ว่าแค่ต้องการมาทำงาน เธอไม่ต้องการรับแขกเหมือนเพื่อนคนอื่นๆซึ่งผู้จัดการเห็นว่าหญิงสาวเดือดร้อนและมีความตั้งใจจริงเลยรับเอาไว้ แต่ตอนนี้ราเมศดันต้องการเด็กคนนั้นเสียได้ แล้วเขาจะทำยังไง
“มีอะไรคะผู้จัดการ”
แก้วใส เด็กใหม่ในร้านถามออกมาเมื่อเธอโดนผู้จัดการเรียกเข้าพบเป็นการส่วนตัว
“เอ่อ คือ เธอไม่ต้องการทำงานอย่างนั้นจริงๆเหรอ เธอเดือดร้อนเรื่องเงินนี่ แล้วถ้าเธอทำแบบเพื่อนคนอื่นๆ เธอรู้ไหมหนี้ที่แม่เธอมีมันแค่เรื่องเล็กน้อยเลยนะ สนใจไหม ฉันมีคนที่สามารถช่วยเธอได้มาแนะนำ”
ผู้จัดการร้านถามขึ้น ทำเอาแก้วใสถึงกับเริ่มรู้สึกไม่ดี เพราะเธอบอกแล้วว่าเธอแค่ต้องการทำงาน โดยที่ไม่ต้องใช้ร่างกายแลกเงิน
“ไม่ค่ะ แก้วยังยืนยันคำเดิม ถ้างั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะ”
แก้วใสบอกออกมาพร้อมกับเดินหนีออกไปทันที ถ้าเธอไม่เดือดร้อนเธอคงไม่มาทำงานนี้แน่นอน เพราะปกติเธอก็ทำงานพิเศษอยู่ร้านกาแฟอยู่แล้ว เป็นเพราะแม่ของเธอล้มป่วยและต้องการเงินรักษา เพื่อนของเธอจึงแนะนำว่างานที่นี่ได้เงินดีถึงแม้ไม่ต้องขายตัว เธอเลยลองมาทำดู
“เฮ้อ ทำไงดีทีนี้ คุณรามเอาตายแน่ คนอื่นเยอะแยะดันเรียกคนนี้ โอ๊ย เอาคนอื่นไปแก้ขัดก่อนแล้วกันนะครับคุณราม”
ผู้จัดการร้านพูดออกมาคนเดียว ก่อนที่จะเรียกเด็กสาวในร้านคนอื่นไปขึ้นเตียงกับชายหนุ่มแทนแก้วใส ซึ่งเขาก็พอจะรู้ว่าผลมันจะออกมายังไง ถ้าขัดใจเจ้านาย แต่จะให้ทำยังไงได้ ก็เขาสงสารเด็กคนนี้จริงๆนี่น่า
“ใครเรียกเธอมา”
“เอ่อ ผู้จัดการร้านค่ะ”
เด็กสาวตอบออกมาอย่างตกใจที่ราเมศถามออกมาน้ำเสียงแสดงความไม่พอ ใครๆต่างก็รู้ดีว่าชายหนุ่มทั้งอารมณ์ร้ายทั้งเอาแต่ใจสุดๆ
“ออกไป แล้วเรียกผู้จัดการมาหาฉัน”
เขาบอกออกมาก่อนที่ หญิงสาวจะรีบเดินออกจากห้องไปทันที เพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่โดนเรียกมาขึ้นเตียงกับเจ้าของผับ แต่ไม่นึกว่าจะโดนไล่ออกมาทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ
“เฮ้อ เอาแล้วไง เธอไปทำงานต่อไป เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
ผู้จัดการบอกออกมา เมื่อได้รับคำสั่งให้เข้าไปหา ซึ่งเขาก็พอรู้ว่าเรื่องอะไร แต่จะให้ทำยังไงได้ ก็เด็กมันไม่เต็มใจ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”
“ครับ คุณราม”
ผู้จัดการร้านเดินเข้ามาในห้องที่ราเมศใช้เป็นประจำ ก่อนจะมาหยุดยืนอย่างลุแก่โทษอยู่หน้าเตียงใหญ่
“ทำไมเด็กคนนั้นถึงไม่ขึ้นมา ผมบอกชัดแล้วนะ ว่าผมจะเอาคนนั้น”
“เอ่อ คือเด็กไม่ทำงานแบบนี้ครับ เธอขอไว้ตั้งแต่เข้าทำงานแล้ว ผมก็ไม่รู้จะไปบังคับเธอยังไง เพราะร้านเราเอาแต่เด็กที่เต็มใจทำผมเลยบังคับเธอไม่ได้ครับคุณราม”
ผู้จัดการบอกออกมาตามที่เป็นกฎของทางร้าน ทำเอาราเมศถึงกับโมโหไม่ลง ก็เขาเป็นคนตั้งกฎนี้ขึ้นมาเอง
“แล้วเด็กคนนั้นปฏิเสธผมเหรอ เธอรู้ไหมว่าผมเป็นใคร”
“ครับ ผมบอกเธอไปแล้ว แต่เธอไม่สนใจครับ และเด็กคนนั้นเป็นเด็กดี ที่มาทำงานก็เพราะแม่ป่วยหนัก ต้องการเงินครับ เธอขอแค่เสิร์ฟครับคุณราม”
เมื่อได้ยินในสิ่งที่ผู้จัดการร้านบอกออกมา ทำเอาราเมศอดแปลกใจไม่ได้ เพราะเด็กที่มาทำงานร้านเขาส่วนมากก็ขายตัวลับๆกันทั้งนั้น ลากขึ้นเตียงด้วยได้ทุกคน แต่ผู้หญิงคนนี้มาแปลกเขาอุตส่าสนใจเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอกลับไม่ต้องการเสียอย่างนั้น
“หึ ยังมีอีกเหรอมาทำงานแบบนี้แล้วไม่ต้องการขึ้นเตียง เล่นตัวอัพเงินรึเปล่า”
“น่าจะไม่นะครับ มีหลายคนเสนอให้เธอไปด้วยคืนนี้ แต่เธอปฏิเสธไปจนหมด แล้วแต่ละคนนะครับ มีแต่กระเป๋าหนักๆทั้งนั้น ผมว่าเธอน่าจะต้องการแค่เงินไปรักษาแม่อย่างที่บอก”
“อืม คุณออกไปได้แล้ว เอาใบสมัครของเธอมาให้ผมด้วย”
ราเมศบอกออกมาก่อนที่ผู้จัดการร้านจะเดินออกจากห้องของเขาไป
“หึ ไม่ต้องการขึ้นเตียงอย่างนั้นเหรอ น่าสนใจแฮะ”
ชายหนุ่มพูดออกมา เมื่อเขาอยากลองใจแม่กวางน้อยตัวใหม่เหลือเกิน ว่าเธอแค่เล่นตัวหรือว่าเธอไม่ทำเรื่องนั้นจริงๆ
- Writer
