“ไม่ล่ะ กูจะกลับไปกินยำกุหลาบใส่ไข่ต้มฝีมือป้าปุ๊ที่บ้าน”
“อือ...งั้นเชิญกลับได้แล้ว กูจะไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดบ้าง วันนี้ช่วยเมียมึงที่ร้านเหนื่อย แล้วยังต้องมานั่งถามตอบกับมึงอีก”
“ไล่กูจัง”
“ก็กูไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ไปเถอะ”
“อือ...งั้นไปล่ะ พรุ่งนี้มึงทำยังไงก็ได้ อย่าให้ไอ้นุกลับมาร้านเร็ว กูต้องการใช้เวลาง้อเมีย เข้าใจไหม”
“แล้วกูได้อะไรจากเรื่องนี้”
“ก็ได้เห็นเพื่อนอย่างกูมีความสุขสมหวังในความรักไงล่ะ”
“ยอมรับแล้วเหรอว่ารักน้องแก้ว”
“เออ! ถ้าไม่รัก กูไม่ทำแบบนี้หรอก เนี่ยของบำรุงที่ซื้อให้ก็ไม่ยอมกิน เอามาทิ้งทุกอย่าง แต่กูก็จะซื้อส่งให้ เพราะกูค่อนข้างรวย เงินเหลือเยอะในธนาคาร”
“ครับผม เอาที่คุณมึงสบายใจเลย แต่ก็ยอมใจน้องแก้วจริงๆ โคตรใจแข็งเลยว่ะ”
“ต่อให้ใจแข็งแค่ไหนและนานแค่ไหน กูก็จะง้อ จะรอจนกว่าจะได้น้องไอ้นุกลับมาอยู่ด้วย”
“จะรอดู”
“กลับล่ะ ไอ้ป้อมมันคงบ่นกูแล้วว่าคุยอะไ
