“ใช่เลยค่ะ นี่ร้านก็ตกแต่งเสร็จแล้ว พรุ่งนี้ก็เปิดร้านแล้ว ตื่นเต้นจังเลยค่ะ” “คืนนี้จะมีคนนอนไม่หลับแน่นอน” หมอหนุ่มเอ่ยเย้าหยอก โดยไม่รู้เลยว่าภาพหัวเราะต่อกระซิกของทั้งสามที่นั่งอยู่ในร้านมีสายตาดุดันคู่หนึ่งมองผ่านกระจกเข้ามาเห็นพอดี และคนที่เห็นก็ได้แต่นั่งกัดกรามกำมือแน่นด้วยความกรุ่นโกรธระคนหึงหวงแม่ของลูก “กลับ...ไอ้ป้อม” แล้วรถยนต์คันหรูก็แล่นจากไปทันที “พรุ่งนี้ถ้าพี่หมอเรย์ว่างก็มาทานข้าวเย็นที่บ้านด้วยกันนะคะ แก้วจะทำอาหารขอบคุณที่พี่หมอเรย์มาช่วยงานค่ะ” “ครับผม พี่มาแน่นอน ดีนะ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดพี่พอดี เดี๋ยวจะมาช่วยงานที่คาเฟ่ด้วยเป็นไง” “ดีเหมือนกันไอ้หมอเรย์ พรุ่งนี้กูไม่อยู่ด้วย จะไปธุระในอำเภอน่ะ” อนุทินเห็นด้วยกับเพื่อน เพราะพรุ่งนี้เขาไม่ได้อยู่ช่วยน้องสาวทั้งๆ ที่เปิดร้านวันแรก “อือ...ไม่ต้องห่วง น้องมึงก็เหมือนน้องกู และในท้องก็หลานกูด้วย ไอ้นุไปคุยกันหน่อยไห