ตอนที่ 10

1459 Words

10 “อยู่เฉยๆ ซิ...” เขาลืมไปได้ยังไง ยังไม่มีการแนะนำตัวกันเลยนี่น่า ชายหนุ่มเลยปล่อยให้สองทรวงกลมกลึงให้เป็นอิสระชั่วคราว ขบเคลื่อนปากไล่ไปตามผิวเนื้อนวลเนียนนุ่มหอม “อยากรู้ชื่อฉันใช่ไหม...บอกชื่อเธอมาก่อนสิ ชื่ออะไร” ไม่ได้สะเพร่า แต่เพราะไม่สนใจว่าผู้หญิงหน้าหนาที่ชอบแย่งสามีชาวบ้านชื่ออะไรต่างหาก มาถึงตอนนี้ก็ให้ชักเสียดายขึ้นมามิใช่น้อย “ไม่!!” สายน้ำผึ้งเบี่ยงหน้าหนี ใช่...ตอนแรกเธอคิดยั่วยวนเมื่อเห็นเขาไม่สนใจ ทว่าต้องมาเจอโดนดูถูก ด่าว่าเสียๆ หายๆ ต่อให้เธอถูกตำหนิ ถูกภาคทัณฑ์ ลดเงินเดือนหรือแม้ต้องออกจากงาน เธอยอมทั้งนั้น ขอเพียงอย่างเดี๋ยว อย่าได้เจอผู้ชายหน้าไม่อาย รังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้นี่อีกเลย “หืม...” ศีรษะทุยผงกขึ้นเล็กน้อย “ฉันจำได้วันก่อนเธอขอนามบัตร อยากรู้ฉันเป็นใคร ทำอะไรอยู่ที่ไหน เมื่อกี้ก็ถามอีก...ทำไมตอนนี้ถึงไม่อยากรู้เสียล่ะ” “ไม่อยากรู้จักผู้ชายหน้าไม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD