-พี่ปลัด-
“พี่ปลัดทำของหวานหกเหรอคะ”
ธิดามองน้ำสีขาวคล้ายกะทิที่เลอะอยู่บนเก้าอี้สีน้ำตาลแล้วขมวดคิ้ว
คนอะไร...โตแล้วยังกินหกเลอะเทอะเป็นเด็กไปได้
“เอ่อ...ครับ” เจ้าของน้ำกะทิใจหายวาบ เขารีบไปหน่อยเลยลืมเช็ด
“ของหวานเจ้าไหนคะ น้ำกะทิน่ากินจัง” ธิดาถาม
พลางใช้ปลายนิ้วชี้ป้ายสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นกะทิขึ้นมาดม
ปลัดรวินเสียวท้องน้อยแปล๊บ
นี่ยัยเด็กธิดาไม่รู้จักน้ำกะทิคนจริง ๆ เหรอวะ
********
-พ่อผู้ใหญ่-
“ไอ้ผู้ใหญ่กาม คนเลว รังแกเด็กไม่มีทางสู้”
“ไม่สู้ห่าอะไร แล้วที่ฉันหัวแตกนี่ ไม่ใช่เพราะเธอสู้เหรอ”
“ก็แกทำฉันก่อน”
“ทำอะไร”
“แกจับนมฉัน”
ผู้ใหญ่คามที่ถูกยัยเด็กนมโตใช้ก้อนหินทุบหัวถึงกับถอนหายใจแรง
ยัยเด็กบ้า! คนมาช่วยแท้ ๆ แค่มือพลาดไปตะปบนมโต ๆ ของหล่อนนิดเดียวเท่านั้น
ถึงกับต้องทุบกันหัวแตกเลยเหรอ ซวยฉิบหาย
แล้วเขาน่ะ...ชื่อผู้ใหญ่คาม ไม่ใช่ผู้ใหญ่กามโว้ย!!!
********
-อากำนัน-
“อาไกรอยากกินเมี่ยงคำเสียบไม้ไหมจ๊ะ”
“ไม่อยาก” กำนันไกรนึกโมโหยัยเด็กแสบ
แต่ก็ไม่อยากขัดใจเธอ เขากลัวเธอจะร้องไห้อีก
กลัวเธอทำหน้าเศร้า เพราะพอเห็นเธอเป็นแบบนั้นแล้ว
เขารู้สึกเจ็บตรงหัวใจ
“แต่เมี่ยงคำอยากถูกไม้เสียบจัง”
กำนันไกรคำรามในลำคอ...ยัยเด็กขี้อ่อย