ตอนที่ ๑๗
คราวจะฝากคีรีธรให้กลับไปกับพ่อเลี้ยงสิงหล แล้วค่อยให้ตามเขาไปในทีหลัง พ่อกินนรผู้ขาดความรักกลับอิดออด ไม่ยอม พูดแต่ว่าจะตามตุลย์ไปในวันนั้นเลย ไม่อาจที่จะแยกจากคนรักได้
“ตานกบ้า ห่างกันสักวันสองวันจะเป็นอะไรไป”
“ไม่มีเจ้า เราไม่อาจมีสมาธิได้”
หลังจากแยกกับพ่อเลี้ยงสิงหล พร้อมกับแลกเปลี่ยนการติดต่อซึ่งกันและกันเอาไว้แล้ว ทั้งสองจึงเดินทางกลับ
ระหว่างขับรถกลับบ้านพักที่หน่วย ตุลย์ลอบมองค้อนคีรีธรอยู่หลายครั้ง คราวนึกถึงบทรักที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ใบหน้าของเขาจึงยิ่งร้อนผ่าว
“ฉันว่านายเสพติดกามวิถีเสียแล้วล่ะ คีรีธร”
“มันเป็นช่วงฤดูของเรา” กินนรหนุ่มบอก “ช่วงฤดูกาลหนึ่ง พวกเราชาวกินนรและกินรีจะอยู่ร่วมประเวณี เสพอยู่ทุกค่ำเช้าจนกว่าจะหมดฤดูกาลหรือจนกว่านางกินรีจะปฏิสนธิทารกขึ้นในอุทร หาใช่การเสพติดอย่างคำที่เจ้ากล่าวหาไม่”
“แสดงว่าพอหมดช่วงฤดูกาลแล้ว นายก็
