หลังจากใช้เวลาหลายวันไปกับตรึกตรองในเรื่องที่แฟรงค์เตือนสติ สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจที่จะพูดความจริงกับเธอ และพร้อมที่จะจับมือฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกันหากเธอยังต้องการเขา แต่ถ้าเธอต้องการที่จะเดินจากไป เขาก็พร้อมที่จะปล่อยมือเพื่อความสุขของคนที่เขารักมากที่สุด
หญิงสาวไม่ได้ตอบคำถามของเขา แต่เธอกลับถามออกไปอย่างที่ใจเธออยากรู้
“กลับมาได้อย่างไรคะ วันนี้คุณต้องบินไปประชุมที่สิงคโปร์ไม่ใช่หรือคะ”
“ผมคิดถึงคุณ” ชายหนุ่มตอบกลับเสียงนุ่ม
หญิงสาวเลือกที่จะไม่ใช้คำถามรบกวนหัวใจและความสุขของเขาและตัวเอง ทั้งที่กำลังน้อยใจเขาที่สุด เพราะเขาบอกว่าจะโทร.หาทุกวัน แต่เขากลับไม่ติดต่อกลับมาสักครั้ง
ตะวันวาดขยับตัวลุกขึ้นนั่ง หย่อนขาลงแตะพื้น หันหน้ากลับมาหาเขา สองมือนุ่มกุมใบหน้าเข้มของเขาเอาไว้ ทอดเสียงหวานถามออกมา “งานยุ่งมากเลยหรือคะ คุณซูบไปเยอะเลย”
“ยุ่งมาก...” ชายหนุ่มลากเสียงยาว ลุกขึ้นไปนั่งเบียด
