Kesit?
224 Words
Yorumlarınızı ve desteklerinizi esirgemeyin lütfen. Umarım Efide ve Kadir'in hikayesini seversiniz.
Kadir karısına ifadesini bozmadan bakıp "Ben Kadir karısını boşamış dedirtmem kimseye." Dedi katı bir dille.
Kocamın sözleri kalbimi sıkıştırmıştı. Dedikodular yüzünden evlenmiştik. Bir süre evli kalıp boşanabilirdik. Kocamdan çekiniyordum. Hangi kadın kavgacı tehlikeli bir koca isterdiki? Hele bu Kadir'se. O beni amcamın oğlunun saldırısından kurtarmıştı. Ama Raşit evden kaçıp bütün mahalleye benimle Kadir'in zina yaptığını duyurmuştu. Sanki bütün mahalleli bunu bekliyormuş gibi eve dalmışlardı. Feracemin önü yırtık ve saçlarım darmadağınıktı. Kadir'in ise gömleğinin düğmeleri baştan aşağıya açıktı. Sabrımın kalan son kırıntılarını da "Beni kurtarmak için evlendin. Birkaç ay evli kalıp boşanırız. Söz veriyorum gözüne görünmem Kadir. Zaten ikimizde istemeden evlendik. Niye boş yere inat ediyorsun?" diye tükettim.
"İnat değil Kalp Hanım"
"Bana Kalp diye seslenme" dedim sinirle. İlk kez kocam adımın anlamıyla seslenmişti bana. Garipti ama bana kalp hanım demesi sanki aramızda mahremiyet ağını örüyormuş gibiydi.
"Adının anlamı bu ama. Beni iyi dinle seni buradan gönderebileceğimi söylediğimde sen milletin ne düşündüklerini önemsedin. Kaçmak yerine benimle evlenmeyi tercih ettin. Şimdi ne diye pişman oldun?"
"O zamanlar ne düşündüğümü biliyor muydum acaba? Aklımı yitirmiş gibiydim Kadir. İnsanların ne düşündüğünü önemsemekle büyük bir hata yaptım. Ailem bile bana inanmadı. Benim bir hata ürünü olduğumu hiç doğmamam gerektiğini haykırdılar yüzüme" dedim öfkeden titrerken.
"Ama ben sana hata olarak bakmıyorum Kalp Hanım" dedi Kadir kendinden emin bir tavırla.
- Writer
