พรึ่บ!
ใช่! มันทำให้เขาได้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอและความอะร้าอร่ามของดอกบัวงามที่เคยครอบครองมาแล้วครั้งหนึ่ง พระเจ้า! มันทำน้องชายของเขาที่เพิ่งจะถูกสั่งให้หย่าศึกไปเมื่อครู่ กลับมาขึงขังและส่ายหัวไปมาหงึกงักอย่างเกี้ยวกราด
“กรี๊ด...” ม่านรดารีบยกมือขึ้นปิดตาทั้งสองข้างอย่างตกใจและเสียขวัญ เมื่อเธอดันไปเห็นข้าวหลามหนองมนกระบอกใหญ่เบ้อเริ่มเข้าเต็มๆ ตา
“โอเคๆ พี่จะกลับห้องครับ” มักซิมิเลียนบอกก่อนจะเดินแกมวิ่งกลับไปที่ห้องของตัวเองอย่างรู้สึกเขิน เพราะเป็นครั้งแรกที่ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
ขณะเดียวกัน...
เอี๊ยด...อ่อนเหยียบเบรกรถทันทีที่เห็นร่างสูงอันคุ้นตา ซึ่งเปลือยเปล่าล่อนจ้อน กำลังวิ่งกอบกุมอนาคอนด้าขนาดเขื่องผ่านกระจกบานใหญ่ ที่ตนชอบไปนั่งมองวิวของไร่ชาทุกครั้งที่ไปรอรับผู้เป็นนายไปตรวจงานในยามเช้า ไม่คิดเลยว่าในยามค่ำคืนตอนที่ไม่ได้ปิดผ้าม่านแบบนี้ มันจะสามารถมองเห็
