“ม่านอาจจะหลอกตัวเองได้ แต่พี่ทำไม่ได้หรอกครับ จริงอยู่เราเพิ่งจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่ความสัมพันธ์ของเรามันเกินกว่านั้นไปไกลมาก และใจของพี่มันรู้สึกไปแล้วว่าม่านเป็นเมียของพี่”
“คนบ้า!” ม่านรดาตอกกกลับอย่างโมโหกับคำว่าเมียที่เขาพูดมันออกมาอย่างไม่อายปาก
“อยากด่าอะไรก็ด่ามาเถอะครับ แต่จะให้แยกจากหนู พี่ทำไม่ได้” คนที่นอนคิดมาแล้วทั้งคืน ถึงบทสรุปของตนกับสาวในอ้อมกอด เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“แล้วจะเอายังไงคะ” ม่านรดาถามอย่างไม่เข้าใจ ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรจากเธอกันแน่ แม้ว่าสิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดจะส่อไปในทางชื่นชอบเธอ แต่กระนั้น มันก็ทำให้เชื่อได้ยากจริงๆ
“ก็คบกันจริงๆ ไปเลยสิครับ พี่ก็โสด ม่านก็โสด” มักซิมิเลียนเสนอทางออกพลางกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นอย่างรู้สึกหลงใหลแม่สาวในอ้อมกอด ที่ต่อจากน้ให้ไป...เขาคงจะปิดบังความต้องการเหมือนที่ผ่านมาไม่ได้อีกแล้ว
“แต่...” คนที่เพิ่งจะถูกชายในฝัน
