NAPATIGIL SI LORNA sa pakipaglandian kay Arguz nang tumawag ang kapatid niyang si Hallam. Nagdalawang-isip siya na sagutin ito ngunit nang maalala niya na hindi ito tumatawag kung hindi kailangan, mas minabuti niyang sagutin na lang ito.
Nagpaalam muna siya sa kanyang lalaking mahal. “Sagutin ko muna si Kuya. I’ll be right back.”
“Saan ka?” tanong ni Arguz, nagtataka.
“Doon muna ako sa labas. Ang ingay rito sa loob,” aniya.
“Sasamahan na kita,” sagot ni Arguz.
Napailing siya. “Hindi na kailangan. Ako na. Babalik din naman ako agad.”
Tumayo na siya at agad nagmamadaling lumabas. Nang nasa labas na siya ng club, agad niyang sinagot ang tawag ni Hallam.
“Yes, Kuya?” bungad niya.
“Nagsusuka si Kween,” sagot ni Hallam.
Nanlaki ang kanyang mga mata. “Hey! Kuya, dalhin mo sa vet, please? Susunod ako agad. K-Kuya.”
Nagsimula ng nangilid ang luha sa mga mata ni Lorna nang marinig ang masamang balita. Si Kween ay ang kanyang asong babae. Kung ituring niya ito, isang kapatid. Kaya sa tuwing nagkasakit ito, hindi siya mapakali.
“Papapunta na kami roon ni Beau,” sabi ni Hallam.
“S-Salamat.”
Nagmamadali siyang pumunta sa gilid ng kalsada at nag-abang ng masasakyan. Sa kaba na meron siya, nakalimutan niyang magpaalam sa kanyang mga kasama. Ganoon niya kamahal ang alagang aso kaya nawala na siya sa tamang pag-iisip.
Nang may taxi na huminto sa tapat niya, kinunan niya muna ng larawan ang plate number nito bago sumakay. Pagkatapos, tiningnan niya ang malaking information ng driver na nasa kanyang tapat. Nang makita niya ang mukha ng driver sa larawan at mukha ng driver na nasa driver’s seat, panatag na ang kanyang loob.
“Manong, tara na,” aniya.
Sinabi na niya sa nagmaneho kung saan sila pupunta. Panay hawak naman siya sa kanyang dibdib sa labis na kaba. Ipinagdasal niya na sana ay mabuti lang ang kalagayan ng kanyang aso.
Minuto ang lumipas, dumating na siya sa veterinary hospital. Nagmamadali siyang pumasok. Wala pa rin sa kanyang isipan na may dalawang tao siyang iniwan doon sa club.
Nang makita na niya ang kanyang mga kapatid, napatakbo siya papunta sa mga ito.
“K-Kuya,” sambit niya. Puno ng pag-aalala ang kanyang magandang mukha.
“Nandoon na sa loob si Kween,” sabi ni Beaumont.
“Salamat sa inyo. Matamlay ba si baby?” tanong niya habang nakatingin sa pinto kung saan tiningnan ang kanyang aso.
“Hindi naman. Panay dila nga sa mukha ko. Pumasok ka na roon. I’m sure she’s looking at you.”
Tinapik niya ito. “Sige. ’Wag ninyo muna ako iwan at baka pauuwiin lang kami ng vet.”
“Amoy alak ka,” sabi ni Hallam, seryosong nakatingin sa kanya.
Nanlaki ang kanyang mga mata nang maalala ang kaibigan at ang lalaking mahal. Pati na rin pala ang kanyang mga kaklase. Hindi man lang siya nakapagpaalam sa mga ito.
“Baka kung sinu-sinong lalaki ang sinasamahan mo, ha? Tandaan mo, pinagkatiwalaan ka na ng parents natin. Pero hindi ibig sabihin niyon, aabusin mo na iyong freedom na ibinihay nila sa iyo.”
Inakbayan ni Beaumont si Hallam. “Tama si Hallam. Abusado ka rin, Lorn. Kababae mong tao.”
Hindi na siya sumagot at pumasok na lang sa loob ng kwarto. Inilayo lang niya ang kanyang sarili na makipagsagutan sa kanyang mga kapatid.
Pagdating niya sa loob ng kwarto, ang lapad ng ngiti niya nang walang tigil sa katatahol ang kanyang aso. Panay galaw din ito sa buntot nito. Pinapakita nito na natutuwa ito sa kanyang presensiya.
“Baby,” sambit niya, nakangiti. Nilingon niya ang vet. “Doc, how’s my dog?”
“She’s okay. Mukhang napasobra lang sa pagkain o paglalaro. Pwede ninyo na siya dalhin pauwi. Anyway, may bagong pagkain ba kayo na pinakain sa kanya?”
“Wala po akong idea. Umalis kasi ako kanina.”
“Iwasan ninyo lang din siya pakainin ng mga pagkain na hindi siya sanay. Nagiging sanhi rin iyan ng pagsusuka.”
“Sige, Doc.”
“Pero bibigyan ko pa rin kayo ng gamot para iwas dehydration ang aso ninyo, Ma’am.”
Napabuntonghininga siya. “Salamat.”
Isang oras ang lumipas, nakauwi na silang magkakapatid sa kanilang bahay. Napadalhan na rin niya ng mensahe ang kaibigan kung bakit nakauwi siya nang wala sa oras. Mabuti na lang naintindihan siya nito. Wala na itong maraming tanong.
“Mom, Dad, pagalitan ninyo nga iyan si Lorna. Amoy alak. Kababaeng tao,” sabi ni Hallam.
Napataas ang kilay ni Lorna nang marinig ang sinabi ng kapatid. Nilingon niya ito nang nakataas ang kilay. Naiinis lang siya kung paano siya nito tratuhin. Hindi na siya bata.
“Bakit ganyan ka makatingin?” maangas na tanong ni Hallam.
“Hallam, hayaan mo na ang kapatid mo. Nasa tamang edad na siya. She knows what is wrong and what is right. Alam niya na ang ginagawa niya,” sabi ni Cassandra, ang ina ni Lorna.
Kinindatan ni Lorna ang kapatid. “See? Ikaw talaga, Kuya.”
“Isa pa. Kahit umiinom iyon, hindi naman araw-araw,” sabi ni Aldus.
Napangiti si Lorna nang magsalita ang ama. Natutuwa rin siya na nakauwi ito nang maaga sa kanila. Hindi na nga siya umasa na makikita pa niya ito. Maaaring kauuwi rin nito mula sa trabaho.
Nilingon ni Lorna ang ama. “Sa true, Dad. Nagkaayaan lang po talaga ang mga classmates namin. Alam mo na, college na kami next school year at hindi na kami magkaklase. Sinusulit lang namin iyong panahon na may oras pa kaming lahat sa isa’t isa. Anyway, magpapaalam na rin pala ako. Nagplano po kami mag-outing next week.”
“Dad, baka kung anu-ano lang gagawin ni Lorna roon,” sabi ni Hallam.
“Agreed ako kay Hallam,” sabi ni Beaumont.
Napabuntonghininga na lang si Lorna. Alam niyang mahal lang siya ng kanyang mga kapatid. Pero may mga bagay na gusto na niyang gawin na hindi pa niya nagagawa noon.
“Kayo talagang dalawa. Masyado kayong protective sa baby girl natin. She’s eighteen. Ang magagawa na lang natin sa kanya, hayaan siya sa mga bagay na gusto niyang gawin,” sabi ni Ambrose, isa sa triplets.
Nilingon ni Lorna ang kapatid, nakangiti. “Mabuti pa si Kuya Ambrose.”
“Kayong dalawa, trust your sister as you trust your condom,” sabi ni Aldus.
“D-Dad!” magkasabay na sambit nina Hallam at Beaumont, naiilang.
Napailing si Ambrose. “Si Dad talaga.”
“Totoo iyan. Galing ang katagang iyan kay Urgoz. We should trust our loveones as we trust our condoms,” sabi ni Aldus.
Nilingon ni Cassandra ang unica hijah. “Lorn, pumasok ka na sa kwarto mo. Maligo ka muna. Ang baho mo tingnan. Tandaan mo, walang mabaho sa pamilyang ito.”
Napabuntonghininga siya. “Goodnight, everyone.”
Pagdating ni Lorna sa kanyang kwarto, agad niyang binaba ang alagang si Kween. Isinara na rin niya ang pinto at naghubad ng saplot sa katawan. Maliligo lang siya para sariwa bago matulog.
Pagpasok niya ng banyo, unang bumungad sa kanyang mga mata ang hubo at hubad na katawan sa malaking salamin. May katamtamang laki ang kanyang dibdib, maliit na bewang, malapad na balakang, matambok na pwet, mahabang biyas, at makinis na kutis.
“With your alluring aura, makukuha mo rin ang gusto mo,” sabi niya sa sarili.
Nang maalala niya si Arguz, hindi niya mapigilan na haplusin ang buong katawan. Ipinagdasal niya na darating ang araw ay malaya na silang gawin ang bagay na gusto niyang gawin nilang dalawa. Bonus na lang para sa kanya kung matikman niya rin ang sariling Ninong na si Urgoz. Iniisip pa lang niya kung paano ito kunin.
Nang mahawakan niya ang kanyang p********e, naalala niya ang laki ng p*********i ni Arguz. Hindi niya tuloy mapigilan na magpantasiya rito. Napaisip tuloy siya kung gaano kasarap sa pakiramdam kung bumaon na sa p********e niya ang dambuhalang p*********i nito. Hindi niya tuloy mapigilan na magselos sa mga babaeng nakatikim na rito.
Napakagat na siya sa ibabang parte ng labi nang sinubukan niyang ipasok ang daliri sa butas ng kanyang p********e. Napaungol siya sa labis na sakit kaya hindi na niya pinilit na ipasok ito sa loob.
“Tito Arguz,” sambit niya sa pangalan nito.
Lumapit na muna siya sa inidoro at pinatong ang kanang paa roon. Idinikit niya rin ang kaliwang kamay sa haligi para maging suporta sa pagtayo. Natakot lang siya na matumba.
Muli na niyang nilaro ang pagkababe niya. Nagpokus lang siya sa clit niya. Alam niya na ito ang magbibigay ng kakaibang aliw sa kanya.
Sa bawat himas niya sa kanyang p********e, ipinikit niya ang kanyang mga mata at inisip sina Arguz at Urgoz na pinagsaluhan siya sa kama. Nakahiga si Arguz habang sinusubo niya ang p*********i nito. Nasa likuran niya naman si Urgoz at tinitira siya nang patalikod.
Ilang minuto ang lumipas, nanginginig na binuksan niya ang shower. Gusto lang niya na matakpan ng ingay ng tubig ang pag-ungol niya. Hindi lang niya mapigilan ang kanyang sarili.
“Tito, Ninong, dahan-dahan,” aniya, gigil.
Nang nilabasan siya, napakapit na lang siya sa haligi habang hinahabol ang sariling hininga. Nasasabik na tuloy siyang may mangyari sa kanila ni Arguz. Hinawakan niya muli ang p********e niya at marahan na hinimas muli. Sa tulong ng likido na lumabas sa p********e niya, dumulas ito.
Napaayos na siya ng tayo at muling napatingin sa sarili sa salamin. Napangiti siya sa kadahilanang malapit na siya sa pangarap niya. Mangyayari na sana ito kung hindi lang sa kaibigan at sa kanyang sariling aso.
“Hindi pa naman huli ang lahat. Para saan pa at para sa inyo, Tito, Ninong, itong p********e ko. Kung dumating man na maging pulutan ninyo ako, ikagagalak ko iyon,” sabi niya sa isipan.
~~~