Yüzümdeki acıyla kendime geldim. Sağ yanağım felaket şekilde acıyordu.
"Hadi bakalım prenses kalk artık rol yapmana gerek kalmadı."
Bu benim yeşil gözlü taşın sesiydi. Gözlerimi aralayıp dik dik yüzüne baktım. Hâlâ konuşmaya devam ediyordu. "Yıllardır bu işin içindeyim, senin kadar iyi bayılma taklidi yapanını görmedim. Prenses çok iyi bir oyuncu olabilirsin." dedi. Ne saçmalıyor bu ya!
Etrafıma bakındığımda kampüsün binalara uzak bir köşesinde, ağacın altında olduğumu fark ettim. Ağacın yaprakları arasından yüzüme vuran güneş ile zorlukla gözümü açtım. Bana numaracı mı dedi bu? Bayılma taklidi yapıyormuşum bir de ha? Cidden ben niye bayıldım? Uzun süredir bayılmıyordum. Bana vurmaya cesaret eden adama döndüm. Sebebi tam karşımda dururken bunu sormam saçmalıktı tabii ki.
"Ne vuruyorsun
