"มะ มาได้ยังไง"
"ตกลงทำรายงานเสร็จแล้ว? เขาเค้นคำถามเสียงแข็งเพื่อให้ฉันตอบในสิ่งที่ฉันโกหก
"สะ เสร็จแล้วค่ะ" ฉันตอบ เขาทำหน้านิ่งไม่แสดงอาการอะไรออกมา ลึกๆเขาต้องไม่พอใจฉันแน่ๆ เพราะฟังจากน้ำเสียงที่เปล่งออกจากปากเขา และเขาต้องรู้อยู่แล้วว่าฉันโกหกเพื่อที่จะหลบหน้า แต่การที่เขามาแสดงตัวต่อหน้าฉันนั่นยิ่งทำให้ฉันคิดว่าเขากำลังจับผิดฉันอยู่
เขากวาดสายตามองไปรอบๆเหมือนกำลังดูว่ามีคนอื่นๆยืนอยู่บริเวณรอบๆตัวหรือเปล่า
แต่จู่ๆเขากลับจ้องหน้าฉันอยู่ครู่ก่อนจะก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากอย่างรวดเร็วฉันถึงกับยืนตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่ทันตั้งตัว จนกระทั่งเสียงประตูลิฟท์เปิด ทำให้พี่พัฒน์ผละใบหน้าออกเพียงเล็กน้อยพร้อมกับกดยิ้มมุมปาก ตาสองตาประสานกันอยู่ครู่ เมื่อได้สติฉันใช้สองมือผลักไปที่อกแกร่งเพื่อให้เขาออกห่างจากตัวฉันมากกว่านี้
"มิรา" เสียงของผู้ชายเอ่ยเรียกชื่อฉันจากในลิฟท์พร้อมกับก้าวขา
