#หอพัก (เวลา19.30น.)
(เสียงโทรศัพท์มิรา)
ฉันปรือตาตื่นพร้อมกับควานหาโทรศัพท์ที่เสียงดังรบกวนในขณะที่ฉันกำลังนอนหลับอยู่ เมื่อเจอแล้วฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าเป็นใครที่โทรเข้ามา
"พี่พัฒน์" จากที่งัวเงียก็รีบดีดตัวลุกขึ้นนั่ง ฉันจำเบอร์นี้ได้ เป็นเบอร์ที่ฉันเข้าใจผิดคิดว่าเป็นพวกแก๊งคอลเซ็นเตอร์ และพอโทรไปถามกับคุณป้าก็เลยทราบว่าเบอร์ที่โทรก่อนหน้าเป็นเบอร์ของเขา ซึ่งฉันไม่ได้เมมเบอร์พี่เขาไว้ นี่แสดงว่าเขาเมมเบอร์โทรฉันเอาไว้งั้นสิ ครั้งก่อนที่เขาโทรมาเพราะมีความจำเป็น แต่รอบนี้... เอ๊ะ! หรือว่าจะกดโทรผิด ในหัวสมองมันคิดไปต่างๆนาๆ และไม่อยากจะเชื่อกับสายตาว่าเขาจะโทรมาหาฉัน ฉันจึงเพ่งสายตาดูอีกครั้ง ว่าใช่เขาจริงๆหรือเปล่า หรือว่าฉันตาฝาด
แต่มันก็ใช่ เบอร์นี้ที่โทรมาฉันจำได้
ฉันใช้นิ้วหยิกไปที่แขนแรงๆว่าฉันไม่ได้ฝัน หรือคิดมโนไปเอง "โอ๊ย" เจ็บจริง ไม่ได้ฝัน แล้วจะเอาไงดี รับดีไหม
