ฟู่หลินหลินยังไม่ยอมแพ้ นางพยายามพูดเพื่อให้หลุดพ้นจากหน้าที่นี้ให้ได้
“แต่ว่าข้าเพิ่งจะแต่งเข้ามาได้แค่สองวัน และยังไม่ได้กราบไหว้ศาลบรรพชน เพราะฉะนั้นยังไม่ถือว่าเป็นนายหญิงของจวนนี้อย่างเต็มตัว”
คราวนี้เป็นรั่วเฉินที่ลุกยืนขึ้นมาบ้าง เขาเริ่มทนไม่ไหวกับคำพูดบ่ายเบี่ยงของนาง จึงมีโทสะขึ้นมา
“เจ้าจะทำหรือไม่ทำ หรือว่าเจ้าจะให้ข้ารังแกเจ้าก่อน เจ้าถึงจะทำฮึ” เขาเค้นเสียงพูดกับนาง
เมื่อได้ยินประโยคนี้ฟู่หลินหลินก็กลัวจนถึงกับหลับตาปี๋ ‘ข่มเหง คือทำอย่างว่าอย่างเคย ๆ กับข้านะเหรอ’ คิดแล้วยังขยาดอยู่เลย
“ทะ... ทำเจ้าค่ะ ข้าจะทำบัญชี” ฟู่หลินหลินนำม้วนบัญชีมาวางเรียงกันตามวันที่ แล้วเปิดอ่านตั้งแต่เล่มแรก
‘ผักกาดขาวสองอี้, หัวไชเท้าสองอี้, ถั่วสองอี้, น้ำมันงาหนึ่งตำลึง, ...’
และอีกมากมายหลายร้อยรายการ ม้วนนี้เป็นเพียงแค่ค่าใช้จ่ายในครัวเท่านั้น ยังไม่ทันได้เปิดเล่มอื่น นางก็แทบจะล
