[MONDRAGON SERIES #4] POBRENG PRINSIPE

Sakay ang tricycle papuntang palengki kong saan ang pwesto naming bulaklak,Hindi ko maintindihan kong bakit kakaiba itong araw na to,Parang may magaganap na magustuhan ko, Kaylan ba may nagyari sa buhay ko na nagustuhan ko,"Lahat ng araw sa akin ay ayaw ko lalo na kong makita ko ang pamilya kong puro pera lang naman ang bukang bibig," Hindi ko na tinapos ang pag aral ko dahil inuna ko pa ang kapatid ko, Nagtatrabaho ako sa umaga at gabe," Call center sa gabe,Kahit hindi ka galingan sa English basta marunong kang dumiskarte pasok ka sa call center.Nagtitinda naman ng bulaklak sa umaga,Dito sa Magsaysay kong saan may nakahilirang mga prutas, Dito rin kami pumwesto, Tagalog kami dahil galing kaming manila,Bisaya ang mama ko,At taga manila naman ang ama ko." Na nawalan na ng trabaho kaya dito sa probinsya ni mama kami napadpad dahil sa mahal ng bilihin sa manila at upa ng apartment ay hindi kinaya ni mama. Kaya sa ayaw at sa gusto ni papa napilitan kaming umuwi dito, Atlest dito may sariling bahay na minana pa ng mama ko sa magulang niya,Nagiisang anak kaya walang ibang kahati." Isama mo pa ang maliit napwesto ng bulaklak ni lola,Kaya kami ngayon ay kahit papano nakaraos na,Sana?problema nga lang nawala ang lahat ng yon ng nalolong si tatay sa sugal uso kasi dito ang tong its,at last two kong saan kong ano lumabas na dalawang numero sa grand lotto yon ang mananalo . Limang piso ang pinakamababa,Kaya lang sa dami ng tinaya mo kulang pa ang isang libo mo kada araw,Makabawi ka naman dahil tumama yong isang numero mo e,Kulang pa sa naging puhunan mo na ilang beses mong tinaya," Ang siste nagkanda utang utang kana tuloy sa bumbay na halos araw araw munang makikita dito lalo na sa maliliit na pwesto na katulad namin,Ginagamit ni itay ang pwesto namin kahit hindi naman siya ang nagtitinda dito.Kaya tuloy ako ang sinisingil ng mga pinakautangan niya." Si inay naman sa tong its naman nabaliw,Maaga palang dadayo na yan sa kapitbahay naming sugarol,"Kaya pag walang pang taya sa akin na naman hihingi e halos wAla na nga akong pahinga makahanap lang ng pera araw araw,Dahil sa nag aaral pa ang kapatid ko walang ibang aasahan kundi ako." May maliit din kami sari sari store pero bago mag katapusan limas na ang store namin dahil halos dito na kinukuha ang pangkain namin araw araw,Kaya kada sahod ko naman ako namili ng stock ng store namin,"Hanggang sa may isang matandang babae pumunta sa pwesto ko at humingi ng tulong,Bantayan kolang ang apo niya sandali dahil may bibilhin lang siya,Ngunit lumipas ang isang oras dalawa tatlo hanggang maghapon na akong nag antay wala parin," Saan naba yong matandang yon,? S-syopaw.. ha? S-syopaw... Saan siopao? Panay turo sa akin wala naman akong siopao,Gutom nato sigurado dahil kanina pa ito nakaupo habang inaantay ang lola niya," S-syopaw Saan?lumapit ako at tinanong siya kong saan ang siopao,.Di bali bibilhan ko nalang siya ng siopao,sa 7/11 may malapit lang naman dito.Nagulat ako dahil titunuro niya ang sarili ko,Wala akong siopao dito." Wait kalang bibilhan kita,ha? Pagkasabi ko nun aalis na dapat ako pero umiling iling ito," S-syopaw. Nagulat ako ng dinakma niya ang ded* ko na kanina pa pala sinasabi niyang siopao ang ded* ko.. Nalamog na ang ded* ko dahil pilit niyang inaalis pero hindi maalis dahil ded* ko nga ito,"malakas siya kaya sa inis ko napiktusan ko tuloy siya, Na kina aray niya.Nakonsenysa naman ako sa ginawa ko dahil alam kong wala siya sarili niya. Jan kalang bilhan kita ng siopao,Hindi ito siopao ded* to bawal sayo,Maliban nalang kong maging boyfriend kita,E hindi naman kaya jan kalang wag na wag kang aalis naintindihan mo ba? Pag Naintindihan mo ako tango ka ganito, tumango tango ako,Pero ayaw niya sumunod.O sige pag oo ang sagot mo turo mo itong siopao ko,"Yon tinuro naman niya,haha muka kang siopao. ROSALINDA POV Ano bang pumasok sa utak mo at pinapasok yang lalaking yan?wala ngang ligo amoy imburnal.! Eww! Arte mo chukla,amoy imburnal din naman bunganga mo! Ay di nga?ha?kinakampihan mo yan kaysa sa akin? Hindi naman sa ganun,chuks naawa ako eh, tingnan mo oh gutom na gutom siya.kawawa naman. Eh paano pa nalaman nang parents mo na may pinapatira ka ditong lalaki na may aning aning?paano ha? Hindi nila malalaman chuks,kong hindi mo sasabihin. Hay iwan ko sayo! I lab u chuks, your my best friend since kindergarten tayo kaya alam ko hindi mo ako matitiis, Asus nagdrama na naman, ginamit mona naman yang,pamatay mo na linyahan,basta magingat ka ha?kilala mo naman mama at papa mo,lalo na kapatid mong si Rossi,baka bibitayin kana lang nun pagnakita niya to, Salamat chuks,oo magiingat ako. O siya,ICU wen ICU .. Chuks, i see you when i see you..grabe naman para na akong naghingalo niyan, Ay pareho lang yun!at tsaka ganyan mangyayari sayo,wans na malaman nila eto! Oo na! Bye!kaway ko sa kanya. Bay! Nagising na si prince,ang gwapo niya kahit wala siyang ligo, Nakatingin lang siya sa akin at Hindi nagsalita, binigyan ko nang pagkain dahil alam ko gutom na naman siya,pagbigay ko agad naman niyang nilantakan eto, mayamaya natapos na siya. kaya tinanong ko anung pangalan niya, Umiling,iling lang eto at hinawakan ang tenga wariy takot na takot,kaya pikalma ko nalang siya at sinabi ko na hindi na ako magtatanong, nalungkot naman ako at mukang wala talaga siya sa sarili niya.sino kaba ?bakit ganito nalang ang pagalala ko sayo?ang mga mata moy kulay berde na habang tumatagal kong tinitigan para akong hinihigop papalapit sayo, na hindi ko maintindihan,sana kahit pangalan mo man lang maalala mo? DISCLAIMER: NO PART OF THIS BOOK MAYBE REPRINTED REPRODUCED OR UTILIZE OR ANY FORM OR BY ELECTRONIC , MECHANICAL ,OR OTHER MEANS NOW KNOWN OR HEREAFTER, INVENTED, INCLUDING PHOTOCOPYING OR RECORDING OR ANY INFORMATION STORAGE OR RETIEVAL SYSTEM WITHOUT THE AUTHOR PERMISSION. THIS IS WORK FICTION, NAMES, CHARACTER , BUSINESSES, PLACES , EVENTS AND INCIDENTS ARE EITHER THE PRODUCTS,OF AUTHOR'S IMAGINATION OR USED IN A FICTITIOUS MANNER.AND RESEMBLANCE TO ACTUAL PERSON,LIVING OR DEAD OR ACTUAL EVENTS IS PURELY COINCIDENTAL.