Minsan Pa (BL)

Part 6

Minsan Pa

AiTenshi

Part 6

Dalawang linggo ang nakalipas, iniwasan ko si Judda at ang kanyang grupo lalo't madalas ay nakatingin sila sa akin na parang nais akong bugbugin o pagtripan. Pinilit kong iaayos ang buhay ko at sumabay magulong takbo ng mundo dito sa loob ng bilangguan. Sa unang isang linggo ay para akong mamamatay sa hirap dahil hindi ako maka-adjust, ang lahat ay naging mahirap mula sa paggising sa umaga, pagkain ng mga pagkaing galing sa pinagtirahan ng mga opisyal at pati ang pagdadakot ng mga dumi sa palikuran ay naging gawain ko. Wala akong magawa kahit kumakapit pa ang masangsang na amoy sa aking katawan.

Isang umaga habang nakasabay akong maligo sa mga matatanda, lahat kami ay magkakatabing nakatapat sa valve ng shower at nagsasabon ng katawan ay laking gulat ko noong maramdamang may humawak sa aking pwetan dahilan para magulat ako at paatras. Dito ay nakita ko si Judda na nakatayo sa aking harapan, hubo't hubad at tirik na tirik ang ari sa tigas. "Bakit ba mailap ka? Napapangitan ka ba sa akin?" tanong niya sabay hawak sa aking braso.

Hindi ako kumibo, ayoko ng gulo. Pumiglas ako at inalis ang kanyang kamay sa pagkakahawak sa akin. Umalis ako sa kanyang harap at mabilis na nagbihis ng damit. "Pa-hard to get pa gago! Tabi ka nga tanda!" ang narinig kong wika nito sabay tulak sa matandang nasa kanyang tabi dahilan para matumba ito sa sahig.

"O bakit nag-aapura ka? May sabon ka pa sa bulbol mo!" ang wika ni Aron noong makita ko itong papasok. Sumilip siya sa paliguan at nakita si Judda na nagkakas ng katawan. "Ah kaya pala," ang wika niya sabay kuha ng tabo may tubig at saka ibinuhos sa aking ari na may sabon pa. "Sige alis kana, baka dito ka pa barenahin ng gagong iyan," ang dagdag pa niya.

Agad akong lumabas at bumalik sa pag uukit ng mga dekorasyon sa labas kasama ng mga matatanda. Kung minsan ay umaattend din ako sa mga misa at pag-aaral upang kahit paano ay nakakalaman naman ang aking utak at kaluluwa. Gutom na nga aking tiyan, ayoko nang gutumin pa ang aking sarili sa aspeto ng ispirituwal at karunungan.

Paulit ulit ang buhay sa loob ng bilangguan, gigising ka sa umaga, magttrabaho, papagurin mo ang iyong sarili habang nakabilad sa init ng araw. May mga presong umaalis at mayroon ding mga presong dumarating. Ang kaibahan nga lang ay halos araw araw akong umiiwas sa mga mata ng taong alam kong magbibigay sa akin ng kapamahakan.

Ngunit ang akala ko ay patuloy akong maliligtas, ang akala ko ay ganoon kadali ang lahat ngunit nagkakamali pala ako dahil ang tunay na buhay sa loob ng bilangguan kasama ang mga may sungay na preso ay nagsisimula palang.

Isang tanghali habang buhat ko ang mga materyales para sa aking pag-uukit ay bigla nalang akong itinulak ng isang lalaki sa isang bakanteng selda sa gawing dulo ng gusali dahilan para magkalaglag ang aking mga gamit.

Sa loob noon ay may pumasok pa ang dalawang preso at isa na rito si Judda. Noong makita ko sila ay agad kong kinuha ang aking gamit sa pang-ukit at itunutok sa kanila. "Subukan niyong lumapit! Papatayin ko kayo!" ang sigaw ko dahilan para magtawanan silang lahat.

"Bakit ba kasi nagpapakipot ka pa ha? Para ka namang babae. Kailangan pa ba kitang ligawan?" tanong ni Judda sabay lapit sa akin dahilan para iwasiwas ko ang aking hawak na matulis na bagay. Medyo tinamaan siya sa gawing braso at nagdugo kaya naman namulagat ang kanyang mata at isang malakas na suntok ang iginawad sa akin.

Para akong nahilo, umikot ang aking paningin at natulig ang aking tainga. Umugong ito at kasabay noon ang pag bagsak ko sa sahig. Dito ay pinagsusuntok nila ako hanggang sa kusang manlambot ang aking katawan at hindi na ako makagulapay pa. Mabilis nilang hinubo ang aking pantalon at pinatuwad na para aso. Dito naramdaman kong sapilitang ipinasok ni Judda ang kanyang ari sa aking makipot na butas gamit lamang ang laway. Nagsisigaw ako sa matinding sakit ngunit tinapalan nila ang aking bibig.

Sa kada pagpiglas ko ay suntok ang kanilang binabato sa akin. Pilit na isinalpak ni Judda ang kanyang katigasan sa aking kalamnan, napakasakit, para akong mamatay sa hirap. Pinupunit ang aking butas at pakiramdam ko ay nagdurugo na ito. Pero wala siyang pakialam doon patuloy niya itong inilusong hanggang sa bumaon ng todo at isinagawa niya ang kanyang makamundong pagnanasa.

Naiyak na lang ako habang patuloy siya sa kanyang ginagawa sa akin. Nagtatawanan sila, tuwang tuwa at sarap na sarap. Noong matapos si Judda ay pumalit naman ang kaniyang mga kasamahan. Wala na akong natandaan, basta ang alam ko lang ay kusang sumara ang aking mata at napahandusay ako ng tuluyan sa sahig.

Hindi nila ako pinatay, ginalaw lang talaga nila ako hanggang sa makuha nila ang kanilang pangangailangan sa pangkakasangkapan sa aking katawan. Magang maga ang aking butas, puro dugo ito at nahirapan rin akong maglakad, kahit sa loob palikuran kung saan ako naglinis ay napapasigaw ako sa matinding sakit. "Ganyan talaga iyan, maga sa una saka mahihirapan kang dumumi. Pero masasanay ka rin. Noong bago ako dito ilang beses kong pinagdaanan niya hijo. Noong una ay lumalaban ako pero binugbog lang nila ako. Isipin mo nalang, bugbog na nga butas ng tumbong mo ay bugbog pa rin ang buong katawan mo. Kaya ako, malaunan ay hindi na ako lumaban. Pinagamit ko sa kanila hanggang sa isa na ang magsawa," ang wika ng isang umiiring matanda sa kabilang cubicle.

Noong araw na iyon ay wala akong pinagsabihan ng tungkol sa ginawa sa akin ni Judda ng kanyang mga kasamahan. Bagamat ang aking mga pasa mukha ay ang kusang nagsasalita para sa akin. Batid kong alam na ng lahat ang nangyari sa akin iyon nga lang ay hindi na sila nabigla dahil marahil ay normal nalang ang ganitong bagay dito sa loob ng piitan. Ang aking mga pasa sa mukha ay magang maga at halos manakit rin ang aking katawan sa tindi ng kanilang mga tadyak at sipa. Sa unang gabi ay hindi ako nakatulog, ni hindi ako makagalaw. Awang awa sa akin sina Ariel, Aron at Don pero ang sinabi ko lamang ay napagtripan ako bagamat alam kong alam naman nila ang nangyari sa akin.

Sa paglipas ng mga araw ay pinilit kong ibangon ang aking sarili. Hindi na ako naglalakad ng mag isa. Lagi akong sumasama sa lupon ng mga matatandang preso, kundi man ay sumasabay ako sa mga tagabantay upang hindi ako muling masaktan pa. Paulit ulit ang trabaho at gawain sa maliit na mundo ng piitan at ayoko na ring maging paulit ulit ang ginagawang panghahalay sa aking katawan. Bagamat wala naman talagang nawala ay ayoko lang silang mamihasa.

Isang gabi habang ako ay natutulog sa itaas ng aking double deck ay napansin kong tumayo sina Ariel at Aron sa gilid selda at kubli. Hindi ko alam kung bakit gising pa sila ng ganitong oras. Ang lahat ay tulog na maliban sa kanila kaya naman pinilit kong magmanman. Medyo maliwanag naman ang loob ng selda kahit paano ay malinaw kong nakikita ang kanilang pagkilos.

Noong mga sandaling iyon ay namuo ang konklusyon sa aking isipan na baka tatakas sina Ariel at Aron dahil sinusuri nilang pareho ang selda. Maya maya gumilid ang dalawa malapit sa akin ulunan kaya mas nakita ko ang kanilang pagkilos.

Maya maya ay laking gulat ko noong inilabas ni Aron ang kanyang matigas na ari. Malaki ito at parang saging sa taba. Agad na lumuhod si Ariel at buong layang isinubo ito ng bukal sa kanyang loob. Pinaglaruan ni Ariel ang kanyang kahabaan gamit ang kanyang bibig at kung minsan ay hinahawakan ni Aron kanyang ulo at binabayo ng marahas ang kanyang bibig. Gusto gusto ni Ariel ang kanyang ginagawa. Hindi ako makapaniwala, "bakla ba si Ariel? O bakla rin ba si Aron? O baka trip lang nila ito?" tanong ko sa aking sarili habang nakikita ko silang papalitan ng marahas na halik.

Ilang minuto ring kinakain ng Ariel ang kahabaan ni Aron hanggang tumigil ito. Kumuha siya ng langis sa kanyang drawer at nilagyan ang ari ng katalik. Kusang tumuwad si Ariel, walang imik o reklamo pera itong babaeng aso nakataas ng pwetan sa sahig. Dito ay inuumang ni Aron ang kanyang ari hanggang pumasok ito ng buo at magsimula silang bumuo ng isang magandang ritmo sa saliw ng kanilang makamundong pagnanasa.

Si Ariel noon ay parang asong kinakasta sa kalye at ramdam kong gusto gusto niya ito. Masakit ang mapasok sa butas ng pwet ngunit bakit nababaliw sa sarap si Ariel dito. Hindi ko maunawaan kung ano ang pagkakaiba ng dalawang magkaparehong kaganapan sa aming dalawa. Nakaka nganga silang dalawa halos nakatirik ang mga mata. Pilit ring inaabot ni Aron ang labi ng katalik at naghahalikan sila ng dila sa dila

.

Parehong nagdidiliryo at pawis na pawis..

Makalipas ang mabilis na pagbayo ni Aron ay inilabas niya ang ari sa butas ng katalik at buong gilas itong isinalpak ni Ariel sa kanyang bibig. Kita kita ko kung paano magdeliryo si Aron sa sarap habang lumalabas ang kanyang semilya at buong pagnanamnam si Ariel sa pagsalo nito. Tumama ito sa kanyang dila, sa pisngi at maging sa labi.

Noong wala nang mailabas si Aron ay muli niyang isinubo ang ari nito at pagkatapos ay tumayo siya habang pinupunasan ang semilya na nasa kanyang mukha. Hinawakan ni Ariel ang kanyang ari at saka jinakol ito habang abala naman si Aron sa pagsupsup sa kanyang dalawang u***g.

Nag dedeliryo sa sarap si Ariel noong mga sandaling iyon, ilang taas baba pa ang kanyang ginawa ay sumumpit sa sahig ang kanyang katas.

Matapos ang mainit na tagpong iyon ay naghiwalay ang dalawa na parang walang nangyari.

Kinabukasan, normal naman ang lahat sa kilos ni Ariel at Aron walang pagbabago sa samahan nilang dalawa. Inilihim ko nalang yung nakita ko kagabi. At inisip ko na dala lamang ito ng kalungkutan dahil matagal na kami dito sa bilangguan, o kaya ay dala lang din ng init ng katawan na gusto nilang ilabas. Iyon lang siguro iyon at wala nang iba pa.

Sa mga gabing nagdaan ay madalas kong nasasaksikhan ang makamundong gawain nila Aron at Ariel. Samantalang si Don naman minsan kong nakikitang gising nanonood lang din habang nilalaro ang kanyang p*********i sa loob ng kumot.

Halos tatlo o apat na beses nila itong ginagawa sa loob ng isang linggo. Hindi ko alam kung alam ba nilang gising kami ngunit para balewala ito sa kanilang dalawa dahil mas matindi ang makamundong pagnanasa na lumulukob sa kanilang pagkatao.

Maraming kaganapan sa loob ng selda, hindi natin alam ang sari saring kwento sa bawat emosyon. Maraming lihim na nasa likod rehas na unti unti kong nakikita. Mga baga na hindi ko akalaing mararansan ko.

Halos isang taon palang ako dito sa kalungan at batid kong marami pang dapat na mapagtanto. Ang bawat kilos ko ay may aral batid kong ito ang huhubog sa akin para matuto maging isang mas matatag na tao sa hinaharap.

Itutuloy..