Beautiful and Handsome 03 เปิดรับสมัครแม่ของลูก
1535 Words
Isaac
เครือไอแซ็ก จำกัด
“เรื่องเปิดรับสมัครแม่ของลูกกูเป็นยังไงบ้าง?” ผมยืนหันหลังมือถือแก้วไวน์และชมบรรยากาศยามค่ำคืนของเมืองหลวง โดยด้านหลังมีไอ้เปรมกำลังยืนรอเพื่อรายงานเรื่องที่ให้ไปทำ
“ตอนนี้เตรียมการเรียบร้อยแล้วครับเหลือเพียงมาถามคุณสมบัติที่ท่านไอแซ็กต้องการเท่านั้นว่าต้องการผู้หญิงแบบไหนมาเป็นแม่” ผมยกแก้วไวน์จิบเบา ๆ อย่างใช้ความคิด
คิดว่าผู้หญิงที่เหมาะสมจะมาเป็นแม่ของลูกผมเป็นยังไงแต่อย่างแรกเลยคือ...
“สวย” ลูกของผมจะเกิดมาหน้าตาไม่ดีไม่ได้เพราะว่าผมหล่อ
“การศึกษาดี”
“ชาติตระกูลดี มีมารยาท”
“อืม...มีความชอบด้านศิลปะจะดีมาก ๆ “
“เป็นคนฉลาด พูดได้หลายภาษา...เป็นครึ่งลูกผสมหลากประเทศก็ดีนะ กูชอบเด็กตาฟ้า” ผมเองก็ลูกครึ่งเหมือนกันแหละแต่ไม่ได้ตาฟ้าเหมือนพ่อไปติดแม่ที่เป็นคนเอเชียซะมากกว่า
“ครับ หมดแล้วใช่ไหมครับ?”
“ยัง...ผิวขาว ผมยาวกลางหลัง ตัวหอมเอาหอมแบบธรรมชาติไม่เอากลิ่นน้ำหอม”
“คะครับ แต่ว่าจะคนแบบนั้นเหรอครับ?”
“กูไม่รู้แต่มันก็อาจจะมีมั้งแหละ” พรึ่บ!ผมเดินมานั่งที่โซฟาและเอียงหลังเล็กน้อยแล้วใช้ความคิดอย่างต่อเนื่อง
“หมดแล้ว...”
“ยังกูยังบอกไม่หมดเลยถ้าหมดแล้วกูจะบอกเอง”
“ครับผม!”
“สูงสัก 160 ขึ้นไป น้ำหนัก 55 แต่ไม่เอาผอมแห้งนะและไม่เอาอวบอ้วนจนเกินไปด้วย เอาแบบมีอกมีเอวมีนมอะทรงแบบนี้ ๆ อะ” ผมทำมือเพื่ออธิบายมันเรียกไม่ถูกวะที่เอวคอด ๆ หน่อยอะ
“ทรงนาฬิกาทรง”
“ใช่ ๆ เอาแบบนั้นเลยแล้วก็ขอแบบตาโต คิ้วดกหน่อย ลูกกูจะได้หล่อ ๆ สวย ๆ อ่อ ๆ อันนี้สำคัญของผู้หญิงเสียงหวาน หวานแบบธรรมชาติไม่ดัดเอาแบบผึ้งต้องเรียกพี่ไปเลย”
“แบบนั้นมันนางฟ้า นางสวรรค์มาเกิดแล้วละครับท่าน”
“มึงหานางฟ้ามาให้กูได้ไหมละ?”
“ผมประชดครับ =_=” มันทำหน้าตาเหนื่อยหน่าย
“เอาไปแค่นั้นก่อนถ้ามีเพิ่มกูจะบอก”
“ยังจะมีอีกเหรอครับที่บอกมาก็แทบจะหาไม่ได้แล้วนะครับ”
“มันต้องมีบางดิวะประกาศไปเดี๋ยวก็มีสมัครมาเองแหละ อ่อ และเตรียมทำสัญญาด้วยนะว่าผู้หญิงที่เขามาจะเป็นเพียงคนอุ้มท้องเท่านั้นไม่ได้แต่งงานหรือมีพันธะใดใด ค่าตอบแทนสูงอย่างแน่นอนไม่ต้องห่วง...”
“ครับ ท่านไอแซ็ก”
“ออกไปได้ละ”
หลายวันต่อมา....
“ไม่ผ่าน! ไม่ผ่าน! นี่ก็ไม่ผ่านไม่ตรงแล้วยังสมัครมาอีก! ไม่ผ่าน!!ไอ้เปรม!!” ผมเปิดรับสมัครไปแล้วแต่ไม่มีใครเข้าตาหรือมีคุณสมบัติที่ผ่านเลยสักคน
“ครับท่าน!!”
“มึงเปิดรับสมัครเนี่ยได้ลงคุณสมบัติที่กูบอกหรือเปล่า?!” ผมถามมันอย่างโมโห
“บะบอกครับ! มีเรื่องอะไรเหรอครับ?”
“ก็มันไม่มีใครตรงตามที่กูต้องการเลยไง!!รอบแรกลกทิ้ง!!กูไม่เอาดูแล้วหงุดหงิด!” แค่จะหาผู้หญิงมาท้องทำไมมันยากนักวะ!
“ก็ดูคุณสมบัติที่ท่านบอกมาสิครับที่พูดมาน่ะมันไม่ใช่คนนะครับ!!”
“กูไม่สนมันต้องมีมั้งแหละมึงดูคนนี้หน้าตาแต่ศัลยกรรมแถมผลการเรียนจบมาแค่ 2.00 จบมาได้ก็บุญละ” ผมไม่ได้ว่าผู้หญิงศัลยกรรมนะครับเพียงแต่ผมต้องการแบบธรรมชาติเท่านั้นเอง
“คนนี้หน้าสวย ชาติตระกูลดีพ่อแม่ร่ำรวยแต่ผ่านการแต่งงานมาแล้ว 5 ครั้ง แถมผัวตายทั้งหมดมึงอยากให้กูตายหรือไง?”
“ไม่ครับท่าน”
“คนนี้เกือบดีนะหน้าสวยเพียบพร้อมอ่อนหวานแต่สูงแค่ 150 มึงอยากให้ลูกกูเป็นคนแคระเหรอ?” ถึงผมจะสูงแต่ถ้าลูกมันได้เชื้อติดแม่ก็ยุ่งอะดิ
“คนนี้ ๆ ” ผมเปิดประวัติของอีกคนขึ้นและให้มันดู
“ถูกใจเหรอครับ?”
“ถูกเหี้ยอะไรละ!!ตรงข้ามทุกเลย!!ทีหลังพวกมึงต้องคัดกรองก่อนรอบแรกแล้วค่อยเอามาให้กู!!ไปออกไปเลย!!”
“ครับ ๆ ท่านเดี๋ยวผมจัดการให้เอง” ปัง! และมันก็เดินออกไป
“เฮ้อออ!!” ปวดหัวฉิบหายเลยวะ
ผมทิ้งตัวพิงเก้าอี้ทำงานและถอนหายใจออกมาผมคิดอย่างปวดหัวว่าจะหาผู้หญิงแบบนั้นมาจากไหนผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ผมต้องการผู้หญิงที่ดีเพื่อลูกของผมจะได้รับเชื้อที่ดีและออกมาแข็งแรงและเพียบพร้อมทั้งหน้าตาและสติปัญญา ถ้าพ่อแม่ดีลูกก็จะออกมาดีไม่ใช่เหรอ?
ลำพังผมไม่ได้ยุ่งกับผู้หญิงเท่าไหร่อยู่แล้วนาน ๆ ทีจะออกไปปลดปล่อยบ้างแค่นั้นเองก็เลือกคนสวย ๆ ง่าย ๆ ไม่อยากอะไรจะศัลยกรรมทำนมทำจมูกหรือทำทั้งร่างก็ตามใจ ผมไม่ติดอยู่แล้วแต่นี่ผู้หญิงคนนี้จะมาเป็นคนผลิตลูกให้ผมนะเพราะงั้นเลยต้องเรื่องมากกันหน่อย แต่ว่า...
“คนแบบนั้นมันจะมีอยู่จริง ๆ เหรอวะ?”
1 เดือนต่อมา
ร้านขนมหวานกาแฟ
‘ยังคงเป็นข่าวอย่างต่อเนื่องจากท่านไอแซ็กเทพบุตรสุดหล่อของเราประกาศตามหาแม่ของลูก!!ผู้หญิงแทบครึ่งโลกได้ส่งบัตรสมัครไปมากมายแต่ก็ยังไม่มีใครได้รับการตอบกลับจากท่านไอแซ็กเลย การแข่งขันครั้งนี้ดุเดือดมากจริง ๆ ค่ะเพราะผ่านมามากกว่า 1 เดือนแล้ว’
“คุณสมบัติของการเป็นแม่ของลูกท่านไอแซ็กนี่มันนางฟ้า นางอับสรชัด ๆ จะเป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะ”
“ข่าวใหญ่ตลอด 1 เดือน ท่านไอแซ็กประกาศตามหาเมียย”
“แกว่าฉันจะได้รับเลือกไหมวะ?” เสียงพนักงานคุยกันเรื่องขอผม
“ดูคุณสมบัติด้วยจ้ะและดูสภาพตัวเองก่อนนนนน~”
“ฉันก็คิดว่าฉันสวยนะย่ะ! แล้วก็ฉันส่งไปแล้วไม่สนใจหรอกเผื่อว่าจะไปเตะตาท่านไอแซ็กบ้าง”
“เขาจะมาเตะแกน่ะสิ!”
“สั่งของหน่อยครับ” ผมส่งเสียงเมื่อพนักงานเอาแต่พูดกันเรื่องของผมจนไม่สนใจลูกค้าที่เดินเข้ามา
“ขอโทษค่ะรับอะไร...ท่านไอแซ็ก!” พนักงานตาโตทันทีเมื่อหน้าของผม
“ครับ ผมไอแซ็กเอง” ผมพูดและยิ้มอ่อนนิดหน่อย
“0//////0” และพวกหนักงานก็หน้าแดงกันยกใหญ่
“ผมเอากาแฟดำไม่ใส่น้ำตาลกับเค้กครีมสดรบกวนไปเสริฟ์ด้วยนะครับ” ผมสั่งสิ่งที่ต้องการก่อนจะไปหาที่นั่งร้านนี้มันตรงข้ามกับมหาวิทยาลัยศิลปะแห่งหนึ่งด้วย ผมมาคุยงานเลยแวะมาดื่มกาแฟหน่อยเพิ่มความสดชื่นก่อนจะกลับไปทำงานต่อ งานของผมเยอะมากและมีธุรกิจไม่ว่าจะอสังหาริมทรัพย์ โรงแรม รีสอร์ท การคมนาคม การส่งออก ท่าเรือและอีกมากมายเรียกได้ว่าผมรวยแบบตายไปเกิดใหม่สามชาติก็ยังใช้ไม่หมด
“กะกาแฟที่สั่งและเค้กได้แล้วค่ะ -/////-” พนักงานเอาเครื่องมาให้และยังหน้าแดงใส่ผมอีก
“ขอบคุณครับ”
“เอ่อ คือว่าฉันเองก็ส่งใบสมัครไปนะคะหวังว่าท่านไอ...”
“คุณตกรอบครับไม่ต้องรอฟังนะ”
“คะ?”
“ตกรอบแรกเลยเพราะว่าคุณไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ ขอบคุณสำหรับเครื่องดื่มนะครับและนี่ไม่ต้องทอน” ผมส่งแบงค์สีน้ำตาลให้เป็นค่าเครื่องดื่มและขนม
“ขะขอบคุณค่ะ” และพนักงานก็เดินออกไปผมนั่งพักและดื่มกาแฟไปด้วยพร้อมขนมเค้กสายตาก็มองออกไปนอกร้านเผื่อว่าจะใครเหมาะกับการเป็นเชื้อพันธุ์ที่ดีสำหรับการเป็นแม่ บรรดานักศึกษาเดินเข้าออกตลอดแต่ส่วนมากเป็นผู้ชาย ก็นะจะมีคนสวย ๆ ที่ไหนมาเรียกแบบนี้ถ้ามีก็คงน้อย...
กึก! และสายตาอันแหลมคมของผมก็เจอเข้ากับ
“นางฟ้า...”
“นางฟ้าปะแก?!” เสียงของพนักงานคุยกันและมองไปที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยผู้หญิงคนนั้นกำลังเดินข้ามมาทางนี้
“ใช่ สวยมาก!!!มองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อเลยอะฉันอยากตายเกิดมาสวยแบบนั้น!!”
“แกตายแน่แต่คงไม่สวยเท่าเขาหรอก”
“ทำไมชอบช๊อตฟิวเพื่อนวะ?! แกเกลียดฉันเหรอ?!”
“เลิกโวยวายเธอจะเข้ามาแล้ว” ใช่ นางฟ้ากำลังเดินเข้ามาในร้านนี้ยิ่งมองใกล้ ๆ ยิ่งสวยเหมือนนางฟ้าเลย เธอเป็นใครกันนะ?
กรุ๊งกริ๊ง~
“สะสวัสดีค่ะนางฟ้าวันนี้รับอะไรดีคะ?”
“ฉันเอา...นมปั่นค่ะเพิ่มวิปด้วย” เสียงโคตรหวานเลย
“ได้ค่ะ 1 รายการ 65 บาทค่ะ” พนักงานบอก
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวเก็บกับผมเลย ผมเลี้ยง” ผมบอกและมองหน้าของเธอที่สวยมาก สวยจนละสายตาไม่ได้เลย
“ไม่ต้องค่ะฉันมีเงิน”
=0=
- Writer
