“ฤทัยจะมาขอยืมแมกซ์เย็บกระดาษหน่อย” ข้าวผัดที่กำลังจอดจักรยานใกล้ ๆ รีบขยับปากบอก
“เอ่อ...” ฤทัยทำอ้ำอึ้ง
“แล้วนั่นรถใคร” ข้าวผัดชี้ไปยังรถคันโก้ที่ติดฟิล์มมืดไปทั้งคัน
“แขกของคุณไผ่ค่ะ” ฤทัยรีบตอบ
“มานานแล้วเหรอ”
“สักพักแล้วค่ะ” ฤทัยทำสีหน้าอึกอัก ก่อนจะรีบดึงมือของข้าวผัดที่กำลังจะเดินหน้าเข้าไปในออฟฟิศ
“อย่าเพิ่งเข้าไปเลยค่ะ คุณข้าวผัด” ฤทัยรีบบอกอย่างรวดเร็ว
“ทำไม” หญิงสาวชะงักฝีเท้าแล้วหันมามองใบหน้าของฤทัยอย่างฉงน
“ก็... เอ่อ... อ้า...”
“เป็นอะไร...ทำมาติดองติดอ่าง” ข้าวผัดว่าให้
“มะ เมีย... คุณไผ่มา” คำตอบของฤทัยทำให้ใบหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนสี
“เมีย... เธอหมายถึงใคร” ข้าวผัดโพล่งคำถามออกไปทันที แววตาเต็มไปด้วยสงสัยมากมาย
“เห็นคุณไผ่เรียกว่า เหมย...”
ชื่อที่ฤทัยบอกออกมาทำให้ ข้าวผัดหน้าถอดสี เธอรีบหมุนตัวเดินเลื่อนประตูออฟฟิศเข้าไปในทันที
ภาพสองคนที่ต่างตระกองกอดกันด
