“กว่าจะมานะพวกมึง” คนแรกที่เอ่ยทักคือดิ๊กค่ะ
“ตื่นสายน่ะ” ฉันเองนี่แหละที่ตอบออกไป อย่างนาวน่ะเงียบลูกเดียว “แล้วนี่ยังไม่เริ่มกันเหรอวะ” ฉันนั่งลงข้างน้ำขิงที่กำลังนั่งเอาข้าวกล่องมาแกะ
“เพิ่งตื่น” น้ำขิงตอบก่อนทักนาว เมื่อเธอแกะข้าวออกมาครบ 4 กล่อง “อะไรวะนาว กูสั่งกะเพรากุ้ง ทำไมได้กะเพราหมูสับ”
“กุ้งหมด” หืม แบบนี้ก็มีเหรอ ตอนสั่งฉันไม่เห็นว่านาวจะถามป้าคนขายสักนิด
“ไรว้า เสียดายว่ะ” น้ำขิงบ่น ๆ แต่ก็ยังนั่งกินค่ะ ที่เหลือก็ไปนั่งกินเช่นกัน
“หอมกินมาแล้วเหรอ มากินกับต่อมั้ย” ต่อเดินออกมาจากห้องน้ำ และนั่งลงที่ข้างฉัน
“กินไรวะไอ้ต่อ พูดให้มันชัดเจนหน่อย” โมค่ะ ขี้เสือกแบบนี้มีคนเดียว
“กินข้าวไง จะกินอะไรวะไอ้โม” ต่อตอบโม “ว่าไงหอม มากินด้วยกันดิ” ต่อเรียกฉันอีกครั้ง ทั้งที่เรานั่งอยู่ห่างกันแค่นิดเดียวนั่นแหละค่ะ
“หอมกินมาแล้ว ต่อกินเลย เดี๋ยวต่อไม่อิ่ม”
“แค่เห็นหน้าหอม ต่อก็อิ
