ตอนที่ 6 อันไหนแซ่บกว่า 1
1314 Words
"หากอาบอกว่าพริกคือเมีย งั้นก็ทำให้พริกเห็นสิคะว่าไม่ใช่แค่คำพูดหลอกพริก แต่อาคิดกับพริกจริงๆ"
"ยังไงครับ"
"มีอะไรกับพริกค่ะ เอาให้พริกเดินขาถ่างไปเลยนะคะ ป่วยสักสามวันเจ็ดวัน ไม่ก็เข้าโรงพยาบาลไปเลยค่ะ"
"พริกหวาน.."
"ทำไมคะ ไหนบอกว่าพริกคือเมียจริงๆ"
"มันคนละอย่างกัน อายังทำแบบนั้นไม่ได้"
"เมื่อคืนอาก็ยังทำเลยค่ะ"
พริกหวานหน้าบึ้ง ปากบอกว่าเธอคือเมีย พูดให้อีพริกหวานใจเหลวแล้วใจเหลวอีก แต่การกระทำสวนทางจริงๆ ไม่ต่างจากคิดว่าเธอคือลูกหลาน
"ก็ตอนนั้นอาไม่มีสติ"
"อาทศจะบอกว่าหากเป็นตอนที่อาเมาอาเอาใครก็ได้ใช่ไหมคะ"
"เปล่า หากเป็นตอนที่อาเมามากๆ อาเอาใครไม่ได้เลยต่างหาก"
ผู้ชายเรามันรู้ เมามากขนาดนั้นเอาที่ไหนมาแข็ง ร่างกายก็อ่อนแอ
ไม่เหมือนกับตอนดื่มนิดเดียว หรือนอนหลับแบบที่ไม่มีแอลกอฮอล์ในร่างกาย อันนั้นฟิตปึ๋งปั๋งทั้งคืน แข็งโดยไม่รู้สึกตัวเป็นปกติ มันคนละอย่างกัน
"ค่ะ งั้นพริกคงเอากับเสาไฟมั้งคะเมื่อคืน เอาจิ๋มไปถูเล่นๆ จนแสบไปหมด อาพอใจหรือยังคะ!"
"พริกหวาน"
"ไม่ต้องมากล่อมพริกแล้วค่ะ ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำค่ะ อีพริกหวานมันเป็นของตายสำหรับอาทศอยู่แล้วนี่คะ ไหนๆ อาทศก็ได้แล้ว ไม่มีความตื่นเต้นให้อาอีกแล้วค่ะ อยากเอาตอนไหนก็ค่อยเอา คนที่มันยอมง่ายๆ ไม่ค่อยมีค่าหรอกค่ะ แต่พริกจะบอกอาเอาไว้นะคะ ที่พริกทำตัวง่ายขนาดนี้พริกทำกับอาคนเดียว! ฮึก"
มือเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นปิดบังใบหน้าแล้วร้องไห้ออกมา เสียใจมากที่ตัวเองดูไม่สำคัญสำหรับอาทศเลย เขาทำเหมือนเธอเป็นคนอื่นทั้งที่เรียกเธอว่า 'เมีย' มันเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้ว
ทศวรรษพยายามแกะมือหญิงสาวออก พอเห็นน้ำตาอดสงสารไม่ได้อีกแล้ว แพ้ให้พริกหวานทุกที
"อาขอโทษ.."
จมูกโด่งโน้มขึ้นไปหอมข้างแก้มเนียน ทำคนที่กำลังร้องหยุดชะงัก
อีพริกหวานน้ำตาสั่งได้ทันที
"ดีกันนะครับอาง้อ"
ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นระรัว โคตรดีใจแต่ต้องเก็บอาการ
หรือ..ต่อไปจะงอนบ่อยๆ ดีนะ ถ้ารู้ว่าเวลางอนแล้วอาทศง้อแบบนี้ ต่อไปอีพริกหวานจะงอนทุกห้านาทีดีกว่าฮ่าๆ อาทศจะได้อดใจไม่ไหวแล้วจับอีพริกหวานกินสักที
"แค่พูดหรือออกมาจากใจคะ"
ถามทั้งน้ำตา เล่นตัวสักหน่อย เดี๋ยวเขาหาว่าเป็นของตายจริงๆ
"ออกมาจากใจครับ อาง้อเมีย"
งื้ออออ อาทศน่ะ ก็แบบนี้ไง ปากเรียกเธอว่าเมียๆๆๆ แต่ดูการกระทำสิ เมื่อไหร่จะให้อีพริกหวานเป็นเจ้าของร่างกายจริงๆ สักที
"ดีกันนะ"
จับมือเรียวขึ้นมาจูบ ทำคนมองใจละลาย
สุดท้ายก็ทนไม่ไหว เวลาอาทศอ่อนโยน เธอก็ตายตลอด
"ก็ได้ค่ะ"
"ใกล้เที่ยงแล้ว เดี๋ยวอาไปทำอะไรให้กิน รีบไปไหนไหม"
"ไม่รีบค่ะ พริกสามารถอยู่ที่นี่ได้ทั้งวันทั้งคืน หรือหากอาทศอยากให้พริกย้ายมาอยู่ด้วย พริกพร้อมเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าทันทีค่ะ"
"ดูพูดเข้า"
"ก็พริกรักอา อยากมาอยู่กับอาที่นี่"
ออดอ้อนออเซาะเขา อาทศจะได้เห็นใจอีพริกหวานสักที
"แบบนั้นพ่อเราได้เอาปืนมายิงอาพอดี เอาไว้ให้เราเรียนจบ อาไปสู่ขอแล้วค่อยมาอยู่ด้วยกันนะ"
พริกหวานยิ้มกว้างเมื่อได้ยินประโยคนี้อีกครั้ง สองแขนกระชับกอดเอวสอบเขาแน่น อย่างน้อยเธอเรียนจบก็จะได้เป็นเมียอาทศจริงๆ
แต่อย่าหลอกอีพริกนะคะอาทศขาาาา ไม่งั้นมันต้องตายแน่ๆ เพราะอีพริกหวานมันเทหมดหน้าตักให้อาทศไปแล้วทั้งใจจริงๆ
"เดี๋ยวอาไปหาอะไรให้กิน พริกนอนดูทีวีอยู่ในนี้เนี่ยแหละ"
"พริกขอไปด้วยค่ะ"
พริกหวานผละออกบอก
"เดี๋ยวมีใครมาเห็น"
"ค่ะ เมียลับอย่างพริกมันก็ต้องอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ ถูกแล้วค่ะ"
ตอบอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวในสถานะตัวเอง เป็นเมียที่เขายังเปิดเผยไม่ได้ ให้ใครรู้เห็นก็ไม่ได้ ก็เท่ากับต้องอยู่แต่ในห้องปิดตาย
"ไปก็ไปครับ แต่หากมีใครมาพริกต้องหลบนะ ไม่ใช่เพราะอากลัวคนอื่นมองอาแบบผิดๆ อาไม่มีอะไรต้องเสีย แต่อากลัวพริกและครอบครัวต่างหากเสียหาย"
"โอเคค่ะ"
โอเคที่แปลว่ากรี๊ดบ้านแทบแตก อีพริกหวานใช้มารยาผู้หญิงกับอาทศได้อีกแล้ว ฮ่าๆ
เดินออกจากห้องเข้าครัวด้วยกัน ใกล้แค่นี้อีพริกหวานก็ยังเกาะแขนอาทศไม่ปล่อย
เขาเดินไปเปิดตู้เย็นเธอก็เดินไปดูด้วย เขาขนของออกมาวางข้างนอกอีพริกหวานก็ยังคงเกาะเป็นปลิงไม่ห่าง
แล้วอาทศคือน่ารักมากๆ ไม่รำคาญเธอเลย คงรู้แหละว่าเธออยากอยู่ใกล้
รักคนที่อายุเยอะกว่าหลายปีมีประสบการณ์ชีวิตก็ประมาณนี้ รู้ใจดีจริงๆ
ทศวรรษเอาของสดออกมาวางด้านนอก เดินไปล้างข้าวเหนียวที่แช่น้ำเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืนก่อนออกไปเที่ยวลงใส่ในหวด วางบนหม้อนึ่งที่มีน้ำเปล่าขนาดสองข้อนิ้วมือ ยกขึ้นตั้งไฟบนเตาแก๊ส
ระหว่างที่รอข้าวเหนียวสุกเขาก็ทำอาหารไปด้วย ปกติเขาจะเข้าครัวทำกินเองแทบทุกวัน
"อาทศจะทำอะไรกินคะ"
สองแขนกอดเอวสอบ โผล่หน้าออกไปตรงใต้รักแร้มองคนที่ยืนอยู่หน้าเขียงไม้พร้อมมีดในมือ
ฮื่อ โคตรผัว ผัวอีพริกหวานทำอาหารเป็น
"ลาบหมูกับต้มแซ่บ" ทศวรรษมองลง "อยากกินไหม"
"กินค่ะ แต่ต้มแซ่บจะแซ่บเหมือนคนทำหรือเปล่าคะ"
ไม่เพียงแค่ถาม แต่มือยังลูบหน้าท้องเป็นลอนใต้เสื้อของอาด้วย ฮื่อออ แน่นมาก! แข็งเหลือเกินพ่อคุ๊ณณณณ
แต่พอจะล้วงเข้าไปในหัวกางเกงกลับโดนอาทศจับไว้
"จับนิดจับหน่อยไม่ได้เหรอคะ ทีเมื่อคืนอายังเอายัดปากพริกเองเลยค่ะ"
"อาทำขนาดนั้นเลย"
ไม่ได้ทำ นอนนิ่งเป็นผักเลย อีพริกหวานโกหกทั้งนั้น ฮ่าๆ
"ก็ใช่น่ะสิคะ อาบอกให้พริกอ้าปากกว้างๆ"
"งั้นก็รู้แล้วสิทำไมถึงมาถามล่ะ"
"รู้อะไรคะ"
"เมื่อคืนก็กินมาแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่รู้ว่าต้มแซ่บกับอาอะไรแซ่บกว่ากัน"
พริกหวานทำหน้าเลิ่กลั่ก อยากตบกระบาลตัวเองขึ้นมาเมื่อรู้ว่าหลุด
"อาเริ่มไม่มั่นใจแล้วสิว่าเมื่อคืนใครข่มขืนใคร"
"อาสิคะข่มขืนพริก!"
"ไม่ใช่เด็กหื่นแถวนี้เหรอข่มขืนอาน่ะ"
"อาทศ!"
อีพริกหวานทำโมโหกลบเกลื่อน อะไรดีๆ เอาอะไรออกมาสู้
"พริกก็แค่อยากรู้ว่าผู้ใหญ่บ้านโค*ยใหญ่ อุ๊ย! คุยใหญ่ เวลาที่ไม่ได้อยู่ในสนามรักยังจะใหญ่สมชื่อหรือเปล่านี่คะ หรือใหญ่แค่ตอนออกรบเฉยๆ"
"ทะลึ่งนะเรา"
"แล้วอยากกระแทกคนทะลึ่งแรงๆ หรือเปล่าคะ"
ทศวรรษไม่ตอบ แต่อมยิ้มกรุ้มกริ่ม
- Writer
