ตอนที่ 3 เด็กอะไรขี้ประชดเก่งมาก 2
1103 Words
พอเดินเข้าไปข้างในพริกหวานก็รีบเกาะแขนฟีลแฟนทันที ขึ้นบันไดเลื่อนไปที่ชั้นสาม ห้างเพิ่งเปิดทำให้ยังไม่มีใครเข้ามาซื้อของกันเยอะ
พอทิ้งสะโพกลงเก้าอี้พนักงานก็รีบเอาเมนูมาวาง พริกหวานหยิบมันมาดูก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนเป็นอา ฉีกยิ้มสดใสถาม
"อาทศทานอะไรดีคะ"
"อะไรก็ได้ครับ"
พริกหวานจึงเปลี่ยนไปนั่งข้างๆ แล้ววางศีรษะซบลงบนต้นแขนแกร่ง
"งั้นเอาพิซซ่าถาดนึง แล้วเอาสปาเกตตีให้อาอีกจานนะคะ"
พิซซ่าสองชิ้นเธอก็อิ่มแล้ว แต่เธอกลัวอาทศไม่อยู่ท้องเลยอยากสั่งเพิ่ม
"ครับ"
พอได้เมนูอาหารจึงเรียกพนักงานมารับออเดอร์ ระหว่างนั่งรอหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปคู่ เอาแขนเขากอดคอตัวเองบ้าง เอาหน้าซุกอกหอมๆ อาทศนี่ตัวหอมดีจริงๆ ถึงจะมีกลิ่นบุหรี่ติดมานิดๆ แต่ไม่เป็นอุปสรรค เธอชอบ
แต่ถ้าให้เลือกระหว่างให้เขาดูดบุหรี่กับเลิก เธอเลือกให้เขาดูดนมเธอดีกว่า
ฮ่าาาา
เขามันปาก ส่วนเธอได้ฟิน
แต่ฟินมากฟินน้อยยังไม่รู้ เพราะอาทศยังไม่เคยดูดนมเธอสักครั้ง อีพริกหวานโกหกทั้งนั้น!
"อาทศจะนัดเจอพริกอีกวันไหนคะ"
พริกหวานเลิกถ่ายรูปแล้วเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นอา ทว่าฝั่งนั้นกลับส่ายหน้ามา
"หรือว่าจะไม่มาเจอพริกอีกแล้วคะ"
ทศวรรษมองลงก็เห็นคนตัวเล็กทำหน้าบึ้ง
"เจอครับ แต่อาขอสะสางเรื่องวันนี้ก่อน พริกรู้ใช่ไหมหากกลับถึงบ้านพ่อพริกต้องลงโทษอาแน่นอน ไม่ปืนก็หมัดอาให้สองอย่าง"
พริกหวานตาโต!
จริงสิ! หากอาทศไปส่งเธอที่บ้าน พ่อเธอต้องสงสัยแน่ๆ ว่าเราทั้งคู่มาด้วยกันได้ยังไง
"อาทศ.."
พริกหวานเริ่มเครียด ครั้งแรกเธอดีใจนะหากว่าพ่อกับแม่ของเธอรับรู้ว่าเมื่อคืนเราทั้งคู่ไปนอนด้วยกันมา จากนั้นพ่อก็จะบอกให้อาทศมาสู่ขอเธอให้ถูกต้อง
เข้าทาง!
เป็นสิ่งที่เธออยากให้เกิดที่สุด!
แต่เธอดันบอกพ่อตัวเองว่าเธอจะไปค้างบ้านเพื่อนนี่สิ แล้วถ้าเช้านี้พ่อได้ทราบความจริงว่าเธอไปนอนกับอาทศมันจะเป็นยังไง
พ่อคงโกรธอาทศ และท้ายที่สุดอาทศก็ต้องรู้ความจริงว่าเธอโกหกที่บอกว่าพ่อวานให้เขาไปส่งเธอที่บ้าน
อีพริกหวานเอ๊ย! ทำไมไม่คิดให้ดีๆ ก่อนพูดออกมา
"อาทศขา.." พริกหวานออดอ้อนคนเป็นอาจนอีกฝ่ายมองลงอีกที
"อาทศไม่ต้องเครียดนะคะว่าหากเจอพ่อพริกมันจะเกิดอะไรขึ้น เดี๋ยวพริกไปแก้ตัวกับพ่อเองค่ะว่าพริกไปนอนบ้านเพื่อน แต่ให้อาทศไปส่ง"
ทศวรรษขมวดคิ้ว
"ทำไม"
"ก็พริกไม่อยากให้พ่อทำร้ายอาไงคะ ไม่ว่าจะแค่ต่อยพริกก็ไม่อยากให้ใบหน้าหล่อๆ ของแฟนพริกเสียโฉมค่ะ"
พริกหวานกะพริบตาปริบๆ อาทศต้องซาบซึ้งในความรักที่อีพริกหวานมีต่ออาแน่นอน
อาทศต้องคิดว่าเธอรักเขามากจนยอมเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ
เออดี ความคิดนี้ดี อีพริกหวานเริ่มฉลาดขึ้นมาบ้างแล้ว ฮ่าๆ
"ไม่ล่ะ อาทำพริกเสียหายนะ อาควรเข้าไปขอโทษพ่อกับแม่พริกสิ"
เขาจะให้พริกหวานที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ออกหน้ารับแทนได้ยังไง
"แต่อาทศขา..ถ้าอาทศเจ็บตัวแล้วพริกจะอยู่ยังไงคะ หากพ่อทำร้ายอาทศก็เท่ากับทำร้ายหัวใจพริกนะคะ พริกรักอาทศมากจนไม่อยากเห็นแฟนตัวเองเจ็บตัวค่ะ"
เอ่ยพร้อมซุกใบหน้าลงกับอกพยายามจะบีบน้ำตาออกมาให้อาทศเห็นว่าเธอรักเขาเกินกว่าที่จะทนมองเขาเจ็บตัวเพราะฝีมือพ่อตัวเองได้
สำเร็จ! น้ำตาออกมาแล้วจึงเงยขึ้นให้อาทศมอง
ทศวรรษใจกระตุกวูบ รีบเอามือเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มทั้งสองข้างให้
"พริกหวาน.."
"อาทศยังไม่ต้องบอกพ่อนะคะ พริกยอมเป็นคนในความลับของอาไปก่อนจนกว่าจะเรียนจบก็ได้ค่ะ"
"พริก.."
"นะคะ อย่าให้พ่อทำร้ายอาเลยนะคะ ไม่งั้นพริกจะทรมานตัวเองโดยการอดข้าวอดน้ำ เอาให้ผอมแห้งตายไปเลยค่ะ"
"พริกหวาน.."
"นะคะ ชาวบ้านจะได้ไม่ต้องนินทาพริก ไม่ต้องนินทาที่บ้านพริกด้วย ปล่อยให้เรื่องนี้มีแค่เราสองคนที่รู้ก็พอค่ะ"
"พริกโอเคเหรอ"
"โอเคที่สุดค่ะ"
ดีกว่าปล่อยให้อาทศรู้ความจริงแล้วเกลียดเธอ หากเป็นแบบนั้นเธอคงทำใจไม่ได้แน่ๆ
"แล้วพ่อเราจะเชื่อเหรอว่าเราไปนอนกับเพื่อนมาจริงๆ"
เชื่อสิ ก็เธอบอกพ่อเองเมื่อคืนว่าเธอจะไปนอนกับเพื่อน ฮ่าๆ
"พริกไปบ่อยค่ะ ไม่งั้นพ่อกับแม่คงโทรมาตามแล้วค่ะ"
ทศวรรษนิ่งคิด เขาคิดว่าไม่แมนที่ต้องทำแบบนี้
"น้า..เอาแบบที่พริกว่านะคะ ถ้าอาทศอยากให้พริกสบายใจ"
"..ก็ได้ครับ"
อย่างที่พริกหวานบอก หากเรื่องนี้พ่อกับแม่พริกหวานรู้ พ่อพริกหวานไม่เอาเขาไว้แน่ และท้ายที่สุดคนบ้านใกล้ก็ต้องรับรู้เรื่องราวจนเกิดเป็นการเล่าแบบปากต่อปาก และคนที่เสียหายก็คือครอบครัวผู้หญิง
"อาขอโทษที่ทำให้เรื่องยุ่งๆ มันเกิดนะ"
ไม่เป็นไรอีพริกหวานเต็มใจ อิอิ
"ค่ะ ขอแค่อาทศไม่ทอดทิ้งพริก พริกก็พอใจแล้วค่ะ" พริกหวานทำหน้าเศร้า
"อาไม่ทำแบบนั้นอยู่แล้วครับ"
แขนแกร่งรั้งคอพริกหวานเข้ามากอด ทำคนตัวเล็กแอบฉีกยิ้มกว้างจนเกือบถึงหูที่อาทศเป็นฝ่ายกอดเธอเอง
นั่งคุยกันไปพักนึง พิซซ่ากลิ่นหอมฉุยจึงถูกนำมาเสิร์ฟ พริกหวานผละออกจากอกของอา ตักพิซซ่าร้อนๆ ในถาดออกมาใส่จานแล้วใช้มีดหั่น เอาส้อมจิ้มเข้าปากของอาทศเป็นคำแรก
รักเขา ก็เลยให้ผู้ชายกินก่อน ฮ่าๆ จากนั้นเธอจึงจิ้มเข้าปากของตัวเอง
ว้ายยยย อาหารมื้อนี้โคตรอร่อย เพราะได้กินกับคนของใจ!
- Writer
