เมียลับคุณอาแสนร้าย (อาทศ:พริกหวาน)

ตอนที่ 3 เด็กอะไรขี้ประชดเก่งมาก 1

ควันสีขาวถูกปล่อยออกจากปากครั้งแล้วครั้งเล่า ทศวรรษเพิ่งได้ทราบว่าตัวเองพาพริกหวานมานอนโรงแรมในตัวจังหวัด

เขาไม่อยากเชื่อว่าคนเมาจะขับรถมาได้ไกลขนาดนี้ แต่ถ้าจะให้เขาคิดว่าพริกหวานเป็นฝ่ายขับรถพาเขามาเองมันคงไม่แมนเกินไป

พริกหวานคิดจะจับเขา?

เขามีอะไรดีให้เธอคิดทำอย่างนั้น ในเมื่อพริกหวานทั้งสาว ทั้งสวย อนาคตก็ไกล ก็คงเป็นเขาจริงๆ ที่เมาแล้วคิดเรื่องชั่วๆ กับหลาน

ในเมื่อมันเกิดแล้วเขาก็ต้องยอมรับ ถึงไม่รู้ว่าหลังจากนี้มันจะเกิดปัญหาอะไรตามมา

กลับจากนี้เขากะจะไปสารภาพความจริงกับพ่อแม่ของพริกหวาน จังหวะนั้นพี่ชิตอาจจะปล่อยหมัดหนักใส่เขา หากพี่ยังมองว่าเขาคือน้องชายคนสนิท

แต่หากพี่ชิตไม่ได้คิดว่าเขาเป็นน้องแล้ว เขาอาจจะเจอลูกปืนของจริง!

แต่ถ้าเขายังไม่ตาย เขาจะเอ่ยสู่ขอพริกหวานเอาไว้ก่อน รออีกฝ่ายเรียนจบถึงจะให้ผู้ใหญ่ไปสู่ขอแล้วตบแต่งเธอมาเป็นเมียอีกที

ไม่คิดว่าแค่คืนเดียวที่พี่ชายและหลานชายชวนมาเที่ยวมันจะเกิดเรื่องแบบนี้กับเขาขึ้น

หมับ!

พริกหวานอาบน้ำเสร็จแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวพันอกเดินออกมาทางระเบียงสวมกอดคนที่กำลังยืนดูดบุหรี่จากทางด้านหลัง กดจมูกเรียวเล็กลงกับผิวเปลือยแล้วสูดดมอย่างชื่นใจ

อาทศไม่ใช่คนผิวขาวเหมือนไข่ปอกอย่างเธอ แต่ผิวกลับเนี๊ยนเนียน ทั้งยังดูสะอาดสะอ้านไร้ผดผื่น จะดมตรงไหนก็ไม่ต้องกลัวว่ามันจะระคายจมูก

ทั้งรูปร่างและผิวพรรณคือชายแท้แบบชายไทย ยอมรับได้เต็มปากว่าอาทศคือสเปกของเธอเลย

ทศวรรษทิ้งก้นบุหรี่ลงที่ถังขยะก่อนจะหันกลับไปหาพริกหวาน ฝ่ายนั้นก็ยื่นหน้าขึ้นมาจุ๊บปากของเขาจนแอบกังวล

"อาเพิ่งดูดบุหรี่เสร็จ ยังไม่ได้แปรงฟันด้วย"

"หอมเหมือนเดิมค่ะ"

บอกแล้วกอดเอวสอบอย่างมีความสุข ในที่สุดเธอก็ได้อาทศมาครอบครอง ไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถ

ถามว่าเธอพาเขามานอนที่โรงแรมได้ยังไงน่ะเหรอ

จ้างไง!

อีพริกหวานจะมีปัญญาที่ไหนลากอาทศมา ตัวโตซะขนาดนี้ ส่วนสูงเธอเพียงอกของเขาเท่านั้น เธอตัวเล็กนิดเดียว

"เดี๋ยวอาไปอาบน้ำแล้วจะพากลับ"

"จูบพริกหน่อยสิคะ"

เงยหน้าขึ้นแล้วทำสีหน้าอ้อนๆ จนทศวรรษต้องยอมก้มลงไปจุ๊บแล้วดึงหน้ากลับ มือหนายีผมสวยเบาๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปข้างในห้องเพื่ออาบน้ำ

พริกหวานยิ้มร่าเดินไปแต่งตัว ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี สวมใส่ชุดเมื่อคืนที่ใส่ไปเที่ยวกลับ

ความจริงมีนัดกับเพื่อนมั้ยก็มี แต่พอเธอเห็นอาทศไปเที่ยวเธอรีบแคนเซิลทันที แน่นอนผู้ชายต้องมาก่อน โอกาสมาถึงเธอจะไม่ปล่อยให้หลุดมือ

ทศวรรษเปลื้องผ้าตัวเองจนเปลือย และที่ไม่มองไม่ได้เลยก็คือกางเกงในว่ามีอะไรติดอยู่ไหม

ผู้ชายเรามันรู้ หลังเสร็จกิจกรรมเรื่องบนเตียงมันมักจะมีคราบอย่างว่าติดกางเกงใน

ทว่าไม่เจอ แห้งสนิทเหมือนเดิม

พริกหวานบอกเขาว่าเมื่อคืนหลังจากเรามีอะไรกันเสร็จเขาเข้ามาอาบน้ำแล้วกลับออกไปใส่กางเกงตัวเดิม ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ต่อให้อาบน้ำเสร็จมันก็ต้องมีอยู่แล้วเพราะไอ้ส่วนที่อยู่ด้านในมันจะค่อยๆ ซึมออกมา

เขาไม่มั่นใจตั้งแต่พริกหวานบอกว่าเขาอาบน้ำแล้วกลับไปใส่กางเกงตัวเดิมนอน เป็นไปไม่ได้ แต่เขาเองก็ไม่มีหลักฐานว่ายังไม่ได้ทำอะไรเธอ

แต่ชายหญิงตื่นขึ้นมาบนเตียงในโรงแรมด้วยกัน เล่าให้สิบคนฟังก็ไม่มีใครเชื่อว่าไม่มีเรื่องเลยเถิด

ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ ภายในสิบนาทีเขาเดินออกมา พริกหวานก็กลับมาอยู่ในชุดเดิม

กระโปรงยีนสั้นคืบหนึ่ง กับเสื้อสีขาวเกาะอกที่ไม่รู้ว่าด้านบนหรือด้านล่างจะโผล่ก่อนกัน นั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งกำลังปาดลิปมัน

เขาเดินผ่านเธอไปใส่เสื้อผ้าตัวเดิมกลับ หยิบกุญแจรถที่วางบนหัวเตียงกับโทรศัพท์มือถือยัดใส่กระเป๋ากางเกง

พริกหวานรีบเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายข้างสีชมพูมาสพายแล้วเดินไปคล้องแขนแกร่ง ก่อนจะจับแขนของอาทศพาดบ่าตัวเองให้เขาโอบเธอ เงยหน้าขึ้นฉีกยิ้มหวานให้เมื่ออาทศมองลงมา

ก่อนที่เราจะเดินออกจากห้องด้วยกัน เช็กเอ้าท์ในเวลาสิบโมงเช้าแล้วเดินไปขึ้นรถ

ทศวรรษยังไม่รู้ว่าตัวเองขับไปจอดตรงไหนเหมือนกัน ปล่อยให้คนข้างๆ นั่นแหละเป็นฝ่ายพาเขาเดินไปจนถึง

'คนที่เมาไม่รู้เรื่อง เป็นฝ่ายขับรถพาคนมีสติเต็มร้อยมาที่โรงแรมได้จริงๆ น่ะเหรอ'

หากเขาถามพริกหวานแบบนี้มีงอนเขาแน่นอน

เข็ด เขาคงไม่กล้าเมาขนาดนี้อีกแล้ว

"หิวข้าวจังเลยค่ะ อาทศพาพริกแวะกินข้าวก่อนกลับได้ไหมคะ"

รถเลี้ยวออกจากโรงแรมได้ไม่ถึงนาทีพริกหวานก็เอ่ยขึ้น

"อาว่ากลับไปกินที่บ้านดีไหม ป่านนี้พ่อแม่เราคงมองทางรอแล้ว"

"ไม่กินก็ได้ค่ะ ปล่อยให้พริกโรคกระเพาะกำเริบเลยก็ได้"

หญิงสาวหน้างอ จนเจ้าของรถต้องหันไปมอง

"พริกอยากกินอะไรเดี๋ยวอาพาแวะ"

"อาทศไม่พอใจพริกหรือเปล่าคะ"

"เปล่าครับ อาก็หิวเหมือนกัน"

เด็กอะไรขี้ประชดเก่งมาก ขี้งอนก็บ่อย ขัดใจไม่ได้เลยลูกสาวบ้านนี้

เขารู้จักพริกหวานดีอย่างที่บอก เพราะเขาสนิทกับพ่อของเธอ

เขาไปที่บ้านพริกหวานบ่อย รู้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง ตั้งแต่อีกฝ่ายยังเล็ก จนโตเป็นสาวสะพรั่งเต็มตัว

พริกหวานขี้อ้อนมาก และก็ขี้งอนบ่อย พ่อแม่ตามใจตามประสาลูกสาวคนเดียว

หากพริกหวานบอกว่าอยากได้อะไรแล้ว ปากบอกไม่ได้ แต่สุดท้ายก็หามาให้อยู่ดี พริกหวานก็เลยไม่ชินหากต้องถูกขัดใจ ก็จะหน้างอแบบนี้

พริกหวานฉีกยิ้มกว้างก่อนจะเอ่ยออกมา

"ไปกินพิซซ่าได้ไหมคะ ห้างเปิดสิบโมงครึ่งเราไปถึงก็คงเปิดพอดี"

"ครับ" ทศวรรษพยักหน้ารับ จอดรถติดไฟแดง ไม่นานสัญญาณไฟก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวเขาจึงขับไปห้าง