ตอนที่ 15 ขนหน้าแข้งไม่ร่วง

2148 Words

@เช้าวันต่อมา "คืนนี้พริกมานอนด้วยอีกนะคะ" เธอรอเขาลงไปอาบน้ำจนกลับขึ้นมาจึงเดินมาสวมกอดอีกคนจากทางด้านหลัง จะกลับบ้านแล้วจึงเดินมาบอกลา และบอกด้วยว่าคืนนี้จะมานอนด้วย "มาบ่อยเดี๋ยวพ่อแม่ก็สงสัย" "ค่ะ ไม่ให้มาก็ไม่มา" พริกหวานผละกอดจะเดินออกจากห้อง ทว่าแขนเรียวถูกดึงกลับ พยายามกลั้นยิ้มเมื่อเราต้องยืนเผชิญหน้ากัน เก็บทรง! เก็บทรงเท่านั้น! ในเมื่ออีพริกหวานมันรู้ว่าหากตัวเองงอนอาทศจะง้อทันที "แล้วพริกจะบอกพ่อแม่ว่ายังไงดี" "ก็บอกไปนอนบ้านเพื่อนเหมือนเมื่อคืนค่ะ" "พี่ชิตกับเพียงตานี่ยังไงนะ ทำไมถึงกล้าปล่อยลูกสาวไปนอนที่อื่นง่ายๆ ไม่คิดว่าลูกจะโกหกบ้างหรือไง" "สรุปคือก็ไม่ได้อยากให้พริกมาใช่ไหมคะ" "อาคิดว่าพ่อกับแม่พริกควรขัดเราสักหน่อย" แต่ก็นั่นแหละ ตามใจจนลูกสาวเคยตัว สรุปพริกหวานโตแล้วจึงขัดไม่ได้ "งั้นพริกไม่มาก็ได้ค่ะ กลับแล้วนะคะ" "มา ถ้าอยากมาก็มา" ทศวรรษตามไปรวบเอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD