-สามวันต่อมา-
“พี่ตุลย์ขา” วันนี้ฉันตื่นสายพอสมควรเกือบจะเก้าโมงเช้าแล้วพอตื่นก็แค่แปรงฟันแล้วเดินออกมาข้างนอกเพราะคุณพ่อของตัวเล็กเตรียมอาหารไว้ให้คุณแม่แล้ว คนอะไรก็ไม่รู้ช่างเป็นคุณพ่อและคุณพ่อบ้านที่น่ารักที่สุดเลย ^///^ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งกินอาหารเช้าโดยที่มีคุณพ่อตัวเล็กนั่งทำงานอยู่ข้าง ๆ พอนึกอะไรขึ้นได้และดูท่าทางงานเขาจะไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่ฉันก็เลยเรียกเพราะมีเรื่องอยากถามนิดหน่อยแต่ก็สำคัญอยู่
“อื้ม ว่าไง” พี่ตุลย์ขานรับแล้วหันมามองฉัน
“หนูมีเรื่องอยากถาม ไม่รู้ว่าจะละลาบละล้วงแค่ไหนแต่...แต่หนูก็อยากถามอยู่ดี” ฉันพูดแล้วยิ้มบาง ๆ เจื่อน ๆ เพราะรู้ว่าเรื่องที่กำลังจะถามน่าจะละลาบละล้วงก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขาที่เขาเองไม่เคยเอ่ยปากเล่าให้ฟัง แต่พอฉันยิ้มเจื่อนสิ่งที่ได้มาคือรอยยิ้มอบอุ่นปนเอ็นดูของพี่ตุลย์ เขายิ้มขยับหันตัวมาหาฉันนิดหน่อยเท่าที่จะทำได้แล้วยกมือขึ้นมาใช้นิ้วเช
