EP 2 : ตามหารักแรก
1172 Words
“มาคนเดียวเหรอครับ”
“คะ? อ๋อ ค่ะ” ฉันตอบรับพ่อหนุ่มรูปงามแต่ไม่รู้ว่าจะนามเพราะไหม คนนี้คนที่สิบเอ็ด เอ๊ะ! หรือว่าสิบสอง สิบสองมั้งคะเริ่มเบลอ ๆ แล้วเพราะดนตรีกำลังเริ่มสนุกเลยเผลอหลุดโฟกัสการนับ โอเคค่ะน่าจะสิบสองล่ะไม่เกินนี้หรอก เอาเป็นว่าสรุปตามนี้ค่ะว่าคนนี้คือคนที่สิบสองหลังจากที่เข้ามานั่งดื่มและโยกตามเพลงได้สี่สิบห้านาที ก็อย่างว่าล่ะ คนมันฮอต อิอิ
แต่! แต่ผู้หล่อ ๆ ทุกคนที่เข้ามาทักล้วนไม่ใช่เป้าหมายของฉัน พอเขาเข้ามาทักนอกจากบอกว่ามาคนเดียวฉันก็ตบท้ายว่า มาคนเดียวก่อนเดี๋ยวแฟนตามมาทีหลังแล้วทุกคนก็จะจากไปอย่างง่ายดายเพราะรู้ดีว่าชนแก้วให้ตายยังไงก็เสียเวลาเปล่า เวลาในผับมันสั้นไงคะสู้เปลี่ยนเป้าหมายดีกว่า ก็บอกแล้วไงว่าฉันน่ะมาตามหา...
“เซย์!”
ขวับ!
ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกจากด้านขวาด้วยความตกใจแล้วคนที่เรียกฉันก็ทำให้ฉันแทบจะกรี๊ด
“พะ พี่แฟรงค์!”
“ฮ่า ๆๆ พี่ว่าแล้วว่าต้องใช่ไอ้เซย์จริง ๆ ด้วย” พี่คนที่เข้ามาทักทายหัวเราะเสียงดังส่วนฉันก็ยิ้มกว้าง
“สวยแบบนี้มีแค่เซย์คนเดียวใช่ไหมล้า~”
“ฮ่า ๆๆ เออ ๆ สวยก็สวย แล้วนี่มากับใคร” พี่เขาหัวเราะอารมณ์ดีสุด ๆ ไปเลย ยังเป็นพี่แฟรงค์คนเดิมที่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้ผู้คนได้ง่าย ๆ เหมือนเดิมเลยค่ะ
ไม่เจอกันนานยังเหมือนเดิมเลยนะ เหมือนเดิมทุกอย่างเลยรวมทั้ง...ความรู้สึกของเซย์ด้วย
-///-
ไม่ต้องเดาก็คงพอรู้แล้วใช่ไหมคะว่าเขาเป็นใคร หนึ่งในเหตุผลที่ฉันมาที่นี่ในคืนนี้ไง มาตามหา...รักแรกของตัวเอง
“มาคนเดียวค่ะ” คำตอบของฉันทำให้พี่แฟรงค์ทำหน้าฉงน
“มาคนเดียว?”
“ใช่ พอดีเพื่อนเทกระทันหันอ่ะพี่แฟรงค์ เซย์มาถึงแล้วเลยต้องมาคนเดียว” ฉันบอกพี่เขาแล้วยิ้มจนตาหยีแบบที่ตัวเองชอบทำ
นั่งด้วยกันไหมล่ะ นั่งได้นะ ที่ตรงนี้ตั้งใจเว้นไว้ให้พี่คนเดียวเลยนะรู้รึเปล่า ^///^
“เหงาแย่” นี่ไง ถ้ารู้ว่าเหงาก็นั่งด้วยกันสิ >//////////////////< แต่บอกเอาไว้ก่อนนะคะ เห็นชอบมากแบบนี้ก็ไม่ได้ง่ายนะ ไม่มีทางยอมแน่นอน
“ไม่เมา...มั้งคะ” ^^
“ฮ่า ๆๆ อะไรของเราวะ ไม่เมามั้งคะไม่ได้ต้องไม่เมาเลยต่างหาก มาเที่ยวคนเดียวมันอันตราย”
“ก็... / ห้ามเมานะเซย์”
“พี่แฟรงค์ก็... / เอ้อ พี่ไปก่อนเดี๋ยวแวะมาคุยด้วยใหม่ อย่าเมาเด็ดนะ ไปก่อนแฟนพี่รออยู่ข้างบนไม่อยากให้เขารอนาน”
“คะ? อ๋อ...ค่ะ ๆๆ ได้ค่ะ เจอ...เจอกันพี่”
“โอเค เอ้อ พี่เลี้ยงนะ นาน ๆ เจอรุ่นน้องสักที สั่งได้เลยเดี๋ยวพี่บอกพนักงานไว้”
“ไม่... / เดี๋ยวพี่ลงมาคุยด้วย ไปดูแฟนก่อน”
“...ค่ะ” ฉันรับคำเบา ๆ พยายามจะไม่ให้น้ำเสียงเจื่อนแต่ถึงเจื่อนก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะพี่เขาพูดจบก็รีบเดินไปเลย ไปหา...แฟนของเขา
“...” นี่ฉันตั้งใจอย่างเต็มที่ที่จะมาตามหารักแรกของตัวเองเพื่อให้ตัวเอง...อกหักเป็นครั้งแรกในชีวิตเหรอคะ?
- Writer
