“ผิดแล้วค่ะ อย่างหนูเขาเรียกไม่เคยอยู่สบายเลยต่างหาก ตั้งแต่มียัยสองแม่ลูกนี่เข้ามา ชีวิตหนูก็เหมือนอยู่ในนรกทุกวัน หลังจากวันนี้ต่างหากที่หนูจะได้อยู่อย่างสบาย พ่อคอยดูก็แล้วกัน” คำพูดถือดีของลูกสาวทำผู้เป็นพ่อโกรธจนตัวสั่นเทิ้ม เช่นเดียวกับคนที่ถูกพาดพิงถึงครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างดาวประดับก็กำลังเดือดดาลจนแทบอยากจะกรีดร้องออกมา แต่เพราะถูกผู้เป็นแม่คอยบีบแขนปราม เธอจึงทำได้แค่ยืนกำหมัดแน่นอยู่อย่างนั้น
“อวดเก่ง เก่งให้ตลอดรอดฝั่ง อย่าซมซานกลับมาแบมือขอเงินฉันอีกก็แล้วกัน” แน่นอนเธอเจ็บปวดกับคำพูดคล้ายตัดสัมพันธ์กลายๆ ของผู้เป็นพ่อ จึงตอบโต้กลับไปด้วยคำพูดที่ร้ายยิ่งกว่า เพื่อปิดบังความอ่อนแอของตัวเอง
“ไม่ต้องห่วง ต่อให้อดตาย หนูก็ไม่ทำแบบนั้นแน่ สิ่งไหนที่พ่อต้องการหรืออยากเห็น หนูจะไม่ทำมันเด็ดขาด”
“แก” เจนจบกุมที่หน้าอกตัวเองด้วยความเจ็บใจ ในขณะที่มืออีกข้างก็ชี้ไปที่หน้าลูกสาวด้วยค
