“ข้อสอง รักษาน้ำใจมีไว้ใช้กับคนที่แคร์ ฉันไม่จำเป็นต้องรักษาน้ำใจเธอ เพราะเธอเองยังไม่รักษาน้ำใจคนที่ฉันแคร์ เธอกับเพื่อนเหน็บแนมผู้หญิงของฉัน ดีเท่าไหร่แล้วที่ฉันยังให้เกียรติไม่เฉดหัวพวกเธอออกไป” สีหน้าเขาเย็นชาโดยไม่ยี่หระต่อใบหน้าถอดสีของอีกฝ่าย “นายพูดแรงเกินไปรึเปล่า” เจติยากระตุกแขนแล้วกระซิบเบาๆ เพราะถึงจะรู้สึกดีที่เขาปกป้อง แต่ก็อดสงสารผู้หญิงด้วยกันไม่ได้อยู่ดี “ช่วยไม่ได้ เพราะคำพูดดีๆ ผมยกให้คุณไปหมดแล้ว” เขายักไหล่อย่างไม่แยแส “ยังมาทำเป็นเล่น นายไม่ควรพูดแบบนี้กับผู้หญิงนะ” เธอเอ็ดพร้อมกับตีที่แขนเขาเบาๆ อีกที แต่มันกลับกลายเป็นท่าทีของคู่รักที่กำลังหยอกเอินกันในสายตาของคนที่กลายเป็นส่วนเกิน และท่าทีนั้นก็กำลังปลุกกระตุ้นความริษยาของคนที่กำลังกรึ่มๆ ให้พลุ่งพล่านยิ่งกว่าเดิม “แอ้มไม่รู้นี่ว่าผู้หญิงของที ทีแรกก็คิดว่าญาติผู้ใหญ่ ใครจะนึกว่าทีมีรสนิยมแบบนี้” ไม่พูดเปล่าแต