“ข้า มีภรรยาอยู่ที่ด่านชายแดน ข้าแม้ไม่รักนาง ทว่าต้องรับผิดชอบในสิ่งที่กระทำเราสองคนจบสิ้นวาสนากันเพียงเท่านี้ เจ้ากับข้าพบกันเป็นครั้งสุดท้ายในวันนี้”
คำพูดรัวเร็วพรั่งพรูออกมาจากปาก
หงเหวินกลัวเหลือเกินว่าใบหน้าสดใสของซีหยิน ที่เขาเห็นจะไม่ได้เห็นอีกต่อไปคำพูดของเปาหลิวฮองเฮาเชื่อได้แค่ไหน นางยอมให้เขามีซีหยินข้างกายหรือก่อนหน้านั้นนางสังหารสนมของฝ่าบาทไปกี่คนแล้วใครบ้างไม่รู้ นางสังหารเพื่อให้คนอื่นเห็นว่าไม่ควรแข็งข้อ จนสุดท้ายกลายเป็นฝ่าบาทที่ไม่กล้า เพราะสงสารเหล่าสนมที่ต้องถูกนางสังหารจึงยอมเปาหลิวฮองเฮาทุกอย่าง
“ท่าน ท่านพูดเล่นใช่หรือไม่ ฮ่าๆๆๆ ซีหยินรอมานานรอเวลานี้มานาน วันที่ท่านจะกลับมาตามสัญญาที่ท่านให้ไว้กับข้า ว่าจะเจรจาสู่ขอ มาวันนี้คำพูดท่านเหมือนมีดกรีดลงกลางใจ ท่านแค่ล้อซีหยินเล่น”
ยังยิ้ม สดใสเหมือนเดิมทว่าหัวใจแลกสลายไปแล้ว หงเหวินสะบัดแขนที่ซีหยินกอดไว้
“ไปเสีย
