“ขันทีข้างกาย ส่งข่าวบอกว่าคืนนี้ฝ่าบาททรงค้างกับกุ้ยเฟยแต่หากพระนางอยากจะให้ฝ่าบาทมาค้างด้วยแค่เพียงส่งฉลองพระองค์ที่ฮองเฮาจะสวมใส่คืนนี้ไปให้ฝ่าบาท”.
“ส่งอาภรณ์ของข้าไป อย่าให้กุ้ยเฟยตัวร้ายนั่นได้ใจ ข้าต้องเป็นหนึ่งอยากจะให้ฝ่าบาทมาค้างเมื่อไหร่ ก็ได้เสมอ ข้าจะอุ่นเตียงให้กับฝ่าบาทแล้วจึงออกไปพบกับ หงเหวิน”หยิบอาภรณ์น้อยชิ้นบางเบาวางลงในมือนางกำนัลข้างกาย
ยิ้มกระหยิ่มในใจ นางกำนัลคนสนิทยิ้ม ปลดอาภรณ์ของเปาหลิวออกดึงมือบางเข้าไปในห้องแช่น้ำอบกลิ่นดอกไม้นานาพันธ์หอมหวน
ฟงหงเหวินในชุดเกราะของแม่ทัพงามสง่า
“ท่านแม่ทัพ อีกสามวันจึงจะเดินทางกลับด่านชายแดน ระหว่างนี้หวังว่าจะหาความสำราญอย่างที่ ห่างหายมาตลอด หออิงฟ้ามีหญิงงามมากหน้า ท่านแม่ทัพกรำศึกมานานควรจะผ่อนคลายเสียบ้าง”
ฟงหงเหวินใบหน้าใสซื่อจริงใจ กะพริบตาปริบๆ
“ท่านรองแม่ทัพ ข้ามานี่ ตั้งใจถวายงานฝ่าบาทไม่ได้ตั้งใจมาหาความสำราญ”
