“ซีหยินข้าผิดหวังในตัวเจ้าไม่น้อยไม่คิดว่าเจ้าจะกล้าพูดคำนี้”
“ท่านพี่ฟง ท่านรังเกียจข้าหรือไร ท่านไม่รักข้าหรือ ท่านไม่ต้องการข้าหรือไร ข้าจะดีหรือไม่จะถูกหรือผิดก็เพื่อท่าน”
กอดรวบร่างหนาไว้แน่น หงเหวินถอนหายใจยาว
“ข้าเข้าใจแล้ว เข้าใจเจ้าดี ซีหยินต่อไปสิ่งเดียวที่เจ้าต้องทำคือระวังตัวให้มาก ข้าไม่อาจปกป้องเจ้าได้ตลอดเวลา”
ซีหยินยิ้มกว้างสดใส หงเหวินก้าวเดินจากไป
“ ฝะฝ่าบาท ด้านนอกนั่น นางกำนัลไปช่วยเปาหลิวดูทีว่านางเหมาะที่จะให้รับหน้าที่อะไร”
แกะไม้แกะมือซุกซนของอี้ซาออก อี้ซาถอนหายใจ
“เจ้า ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน”เปาหลิวยิ้มหวานหยด
“ฝ่าบาทคืนนี้เปาหลิวชดเชยให้ฝ่าบาท แต่ตอนนี้เปาหลิวพาฝ่าบาทพบกับน้องสาวเปาหลิวตั้งใจให้นางเข้ามาอยู่ในฐานะน้องสาว”
ยิ้มแจ่มใส อี้ซาถอนหายใจยาวยอมตามใจโดยดี
”แค่เพียงพบนางใช่ไหมแล้วเราสองคนจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันเพียงลำพังเหมือนทุกวันใช่ไหมหากมันจะทำ
