“อ้าว ปรัณย์ หนูรวี เข้ามานี่สิลูก” เสียงของคุณนิ่มนวลดังขึ้น ทั้งสองได้ก้าวไปหาผู้ใหญ่ทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณนั้นรวมทั้งคุณปู่และคุณย่าที่เดินทางกลับมาจากทำธุระที่ภาคตะวันออก เกี่ยวกับที่ดินแปลงใหญ่ที่ท่านซื้อทิ้งไว้เป็นสวนผลไม้ที่นายายอามจังหวัดจันทบุรี กำลังจะตัดสินใจขาย เพราะมีคนมาติดต่อเพื่อขอซื้อที่ไปทำเป็นโรงเรียนนานาชาติ เกือบสิบเอ็ดเดือนเต็มที่นี่ ท่านทั้งสองชอบอากาศที่นี่ บรรยากาศที่เหมาะกับคนสูงวัย ไม่เป็นมลพิษเหมือนอยู่ในกรุงเทพ และปรัณย์ก็ดีใจอย่างมากที่คุณปู่คุณย่าของเขากลับมาในเวลานี้พอดี ที่เขาไม่ได้ไปหาท่าน เพราะติดอยู่แต่ในกรุงเทพ รวมทั้งคุณปู่คุณย่าต้องการใช้ชีวิตแบบสงบพักผ่อนในที่ของท่าน ถึงแม้เรื่องนี้ปรัณย์จะทราบอยู่แล้ว มารดาและบิดาเล่าให้ฟัง
ถึงแม้ที่ดินตรงนั้นจะขายไปแล้วแต่ก็เหลืออีกแปลงหนึ่งสามสิบกว่าไร่ซึ่งมากพอสมควร เป็นบ้านอีกหลังที่ท่านสร้างไว้สำหรับพักผ่อน เว
