ถึงแม้ในวันนั้นปรัณย์ไม่ได้ออกไปข้างนอกก็ตาม แต่เขาก็เอนกายหลับนอนที่โซฟา ส่วนรินรวีขอถือโอกาสที่จะเดินกลับไปที่บ้านของหล่อน หลังจากที่ซักเสื้อผ้าพร้อมตากเสร็จ และหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะซักของเขาด้วย
นึกถึงพฤติกรรมบนโต๊ะอาหารของสามีหนุ่มที่อยู่ต่อหน้ามารดาของเขา ปรัณย์ไม่ได้แสร้งทำใดๆ รินรวีเองก็เห็น หล่อนว่าแบบนี้ดีที่สุดเป็นตัวของตัวเอง เพราะหล่อนก็ไม่ชอบการดัดจริตหรือปรุงแต่ง รู้สึกถึงว่ามีความพยายามอย่างมากของคุณนิ่มนวลและปารตีที่จะทำให้สองหนุ่มสาวผูกพันใจกัน หากแต่ว่าหล่อนก็รั้งและเบรกความคิดหรือความต้องการของเขาได้
รินรวีก็เช่นกัน หากเมื่อมาถึงบ้านแล้ว กลับไม่มีใครอยู่ รินรวีมีกุญแจไขเข้าไป หญิงสาวต้องนั่งอยู่ในบ้านอย่างเงียบ บิดาและมารดาไปทำธุระที่ไหนกัน ปกติรินรวีเองก็นึกห่วงบ้าน พ่อกับแม่จะต้องโทร.มาบอก แต่นี่ไม่เลย
ถ้าอย่างนั้น หล่อนกลับขึ้นไปที่ห้องเก่าของตัวเอง คิดด้ว
