หนี้ลวงทวงคืนรัก

หนี้ลวงทวงคืนรัก1

นิยายชุด Dangerous Love (รักอันตราย)

หนี้ลวงทวงคืนรัก (คิง+มิริน) เรื่องสุดท้าย ของ Set นี้ เรื่องราวความรักของเรื่องราวความรักของมาเฟียหนุ่มที่ต้องหวนกลับมาเจอกับแฟนเก่าที่เขาไม่เคยลืมเธอได้เลย แต่ครั้งนี้เธอกลับมาในฐานะลูกหนี้ของเขา

ซึ่งในเซทนี้ จะมีสตอรี่เรื่องความรักที่แตกต่างกันออกไป ที่ไรท์เรียกเซทนี้ว่า รักอันตราย ก็เพราะว่าเรื่องราวความรักของหนุ่มๆ เซทนี้จะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว คนที่ไม่ควรจะรัก หรือคนที่บังเอิญเจอซึ่งไม่น่าจะรักกันได้ หรือคนที่เป็นอดีตของเขานั้นเอง

เช่น เรื่องแรกของเซท คนนอกหัวใจ เรื่องราวความรักของเพื่อนสนิทที่คนหนึ่งรักมาตลอด แต่อีกคนไม่รู้ใจตัวเอง

เรื่องที่ 2 ป๊ะป๋าตัวร้ายกับยัยจุ้นจ้าน ก็เป็นเรื่องราวความรักระหว่างพี่ชายกับน้องสาวบุญธรรมถึงแม้จะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆแต่มันก็ดูไม่ดี

เรื่องนี้เรื่องที่3 ความรักที่เกิดจากการทำผิดกฎเหล็กของตัวเองที่ห้ามรักเด็กในปกครองและห้ามเด็กในปกครองมารักตัวเอง

และเรื่องนี้เรื่องสุดท้าย ความรักที่อยากให้คนรักเก่ากลับมารักกันเหมือนเดิมด้วยวิธีการหลอกลวง เซทนี้จะมี 4 เรื่อง ดังต่อไปนี้

1. คนนอกหัวใจ (กันต์+นารา)

2. ป๊ะป่าตัวร้ายกับยัยจุ้นจ้าน (โอโซน+ใบบัว)

3. Secret Love รักลับ (เวกัส+เจ้าขา)

4. หนี้ลวงทวงคืนรัก (คิง+มิริน)

'พี่คิงขาหวานขอแรงๆ...อ๊ะ!!"

'กรี๊ดดดด!!!ทำบ้าอะไรกัน'

เฮือก!!!

อีกแล้วเหรอทำไมฉันต้องมาฝันถึงเรื่องบ้าๆนี้อีกแล้วเรื่องของเหตุการณ์วันนั้นที่คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนฉันคนที่คบกันมาเกือบสามปีเขามีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นในห้องของเขาห้องที่ฉันเคยไปนั่งเล่นยอกล้อกับเขาตอนนั้นฉันเจ็บปวดแทบจะขาดใจเขาบอกฉันว่าไงรู้ไหมคะเขาบอกว่าเพราะฉันไม่ยอมมีอะไรกับเขาๆถึงต้องไปมีกับคนอื่น เหตุการณ์ครั้งนั้นมันทำให้ฉันไม่เคยลืมเขาเลยค่ะที่ไม่ลืมไม่ใช่เพราะยังรักหรอกนะคะที่ไม่ลืมเพราะฉันเกลียดเขาต่างหากคนที่เคยรักที่สุด

'มิไม่เคยลืมคิงเลยสักวัน'

ก๊อก!! ก๊อก!!

"มิ...มิลูก...เปิดประตูให้แม่หน่อย"

"ค่าาาแม่"

"มิ!! เป็นอะไรรึเปล่าลูกแม่ได้ยินเสียงลูกกรี๊ดดังไปถึงข้างล่าง"

"ไม่มีอะไรค่ะแม่ มิแค่ฝันร้าย"

ฉันยิ้มแล้วพูดกับแม่ออกไป

"จะเดินทางวันนี้เลยเหรอลูกหนูพึ่งกลับมาถึงเมื่อวานเองนะวันนี้จะเดินทางอีกแล้วแม่เป็นห่วง"

"สบายมากค่ะแม่อีกอย่างงานแต่งนารามิไม่ไปไม่ได้"

ฉันพึ่งกลับมาจากอังกฤษค่ะหลังจากเหตุการณ์วันนั้นฉันก็ทำเรื่องย้ายไปเรียนต่อที่นั้นแล้วก็ใช้ชีวิตทำงานที่นั้นเลยแต่ครั้งนี้ที่ฉันกลับมาเพราะเพื่อนรักของฉันอย่างนารากำลังจะแต่งงานถ้าหลายเดือนก่อนฉันไม่บังเอิญไปเจอโอโซนฉันคงไม่ได้ติดต่อกับพวกเขาที่เป็นเพื่อนของฉัน

"แล้วถ้าเจอคิงมิจะ..."

"มิจะอะไรได้ล่ะคะแม่เราจบกันไปแล้วต่างคนต่างอยู่มาตั้งหลายปีป่านนี้เขามีลูกมีเมียไปแล้วล่ะค่ะ"

แม่ฉันรู้จักกับผู้ชายคนนั้นดีค่ะเพราะฉันคบกับเขาตั้งแต่เรียนปีหนึ่งจนเกือบถึงปีสามเขาเข้าออกสนิทกับคนในบ้านฉันเป็นอย่างดีไม่แปลกที่แม่ฉันจะรู้เรื่องของเขากับฉัน

"มิ! แต่คิงเขา"

"แม่คะ...มิเจ็บกับผู้ชายคนนี้มามากพอแล้วแม่อย่าพูดถึงเขาอีกได้ไหมคะ"

"แม่ขอโทษลูก"

ที่แม่ฉันยังพูดถึงผู้ชายคนนั้นแบบนี้อยู่คงเพราะช่วงที่ฉันหายไปเขาเทียวมาตามหาฉันที่บ้านแล้วแวะเวียนมาดูแลแม่ละมั้งคะแม่ถึงยังดูเอ็นดูเขาแบบนี้อยู่

"แล้วนี่มิกค์ไปไหนคะแม่"

"ยังไม่ตื่นหรอกลูก"

"วันนี้ไม่ใช่วันหยุดมันไปเรียนเหรอ"

คนที่ฉันพูดถึงของน้องชายฉันค่ะน้องที่วันๆสร้างแต่เรื่องสร้างแต่ปัญหา

"กลับมาเกือบสว่างน่ะลูก"

"มันไปไหนมา"

"คือ...."

"อย่าบอกนะว่ามันยังไม่เลิกไปแข่งรถอ่ะ!"

แล้วแม่ก็พยักหน้ารับแทนคำตอบฉันอยากจะบ้าตายจังเลยค่ะไม่น่าไปซื้อบิ๊กไบค์ให้มันเลย

"มันพนันรึเปล่าแม่หรือแข่งแค่สนุก"

"น้องคงไม่พนันหรอกลูก"

"ดีค่ะ! เพราะถ้ามันเกิดไปพนันแล้วเป็นหนี้ขึ้นมามิไม่ช่วยนะบอกเลยเราเสียพ่อไปคนหนึ่งแล้วถ้าต้องมาเสียน้องเพราะเรื่องนี้มิรับไม่ไหวนะแม่"

หงุดหงิดค่ะทั้งหงุดหงิดทั้งโมโหฉันเกลียดการพนันมากค่ะที่ฉันเสียพ่อไปก็เพราะพ่อติดพนันจนหาทางออกไม่ได้แล้วก็ฆ่าตัวตายทิ้งหนี้ให้แม่กับฉันชดใช้จนป่านนี้ยังใช้ไม่หมดเลยถ้าเกิดไอ้มิกค์มันไปก่อหนี้อีกฉันเอามันตายแน่ค่ะ

หนึ่งวันผ่านไป

งานแต่งกันต์-นารา

ตอนนี้ฉันมาถึงงานแล้วค่ะแอบซุ่มดูเขาทำพิธีจนจะเสร็จฉันยืนมองทุกคนในงานเพื่อนๆของฉันทุกคนเปลี่ยนไปมากค่ะดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นแม้กระทั่งเวกัสเพื่อนที่เหมือนจะไม่เป็นโล้เป็นพายที่สุดวันนี้มันก็ดูเป็นผู้ใหญ่ ส่วนโอโซนไม่ต้องพูดถึงเนียบทุกระเบียบนิ้วยังไงก็ยังเหมือนเดิม

สำหรับคู่บ่าวสาวฉันมองแล้วอดยิ้มไม่ได้ค่ะกันต์กับนาราสองคนนี้เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกันแล้วสายตาของฉันก็เลื่อนไปเจอกับใครคนหนึ่งที่ฉันคิดว่าวันนี้ยังไงก็คงได้เผชิญหน้ากับเขาผู้ชายคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเก่าของฉัน

'ก็ยังคีพลุคเลวๆเหมือนเดิม'

ฉันพูดกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะสูดหายใจลึกๆแล้วเดินเข้าไปในงานที่ตอนนี้นารากำลังจะโยนช่อดอกไม้

"จะโยนแล้วนะ! 1..2..3"

“โยนเลย"

แล้วในจังหวะที่ฉันกำลังเดินเข้าไปพอดีนั้นช่อดอกไม้ที่นาราโยนมาก็ตกมาที่ตัวฉัน

พรึบ!!!

"กรี๊ดดด!!!"

เสียงกรี๊ดของสาวๆที่อยู่ในงานดังขึ้นพร้อมกับทุกสายตาที่หันมามองยังฉัน

"มิ!!"

แล้วเสียงที่เรียกชื่อฉันขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ดีใจก็ไม่ใช่ใครหรอกค่ะก็คุณเจ้าสาวคนสวยนาราเพื่อนรักของฉันนั่นเอง

"คิดถึงมึงมากเลยรู้ไหม”

นาราเดินมาหาพร้อมกับโผเข้ากอดฉันแล้วพูดประโยคนี้ออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆฉันเองก็กลั้นน้ำตาเอาไว้เหมือนกันก็ไม่ได้เจอเพื่อนมานานแล้วนี่คะ

"กูก็คิดถึงมึง"

แล้วในตอนที่ฉันกำลังกอดกับนาราอยู่นั้นฉันก็รู้สึกเหมือนว่าถูกจ้องมองอยู่พอหันไปมองสายตาฉันก็สบเข้ากับสายตาของใครคนหนึ่งที่กำลังมองฉันด้วยสายตาที่โหยหา แต่มันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อฉันกับเขาตอนนี้สถานะเป็นแค่ ‘แฟนเก่า’ เท่านั้น