ยัยตัวร้ายกับนายเนื้อหอม
"นั่งด้วยดิยัยเพี้ยน" เสียงห้าวๆที่ดังมาจากด้านซ้ายมือทำให้พัญวลัยหันไปมองก่อนที่จะทำหน้าเบื่อหน่าย เจ้าของน้ำเสียงห้าวคือไตรณรงค์ที่เพิ่งเล่นกีฬาเสร็จ ไตรณรงค์ทำเป็นไม่ใส่ใจใบหน้าเบื่อหน่ายของเพื่อนคู่ปรับก่อนที่จะนั่งเบียดลงพร้อมทั้งปลดกระดุมเสื้อพละออกสองเม็ด
"อี๋ ไปไกลๆเลยเหงื่อเต็มไปหมด ไปเลยๆ เหม็นเหงื่อจะอ้วก อ๊วก" พัญวลัยเอ่ยไล่คนที่เอาตัวเปียกโชกด้วยเหงื่อพร้อมทั้งทำท่าเหมือนจะอาเจียนราวกับว่ามันเหม็นจริง ๆพร้อมทั้งขยับออก
"จะอ้วกเหรอเป็นไรว่ะท้องเหรอ อะไรกันแค่มานั่งใกล้ๆท้องได้ด้วยเหรอ" ไตรณรงค์พูดอย่างกวนประสาทก่อนที่จะฉวยแก้วน้ำจากนิ้วเรียวยาวของพัญวลัยไปดื่มหน้าตาเฉย
"ไอ้ต้นกล้า ด้านว่ะ นั่นของฉัน" พัญวลัยเอ่ยโวยวายขึ้นแต่คนหน้าด้านหาได้ใส่ใจยังคงใช้หลอดดูดน้ำอย่างลอยหน้าลอยตา "ไอ้หน้าด้าน ฮึย แล้วจะขยับตามมาทำไม่เนี่ย "
"เหงา นั่งคนเดียวมันเหงาอ
