มีเกณฑ์ชะตาขาด!
“อ้าวเป็นไรมาอ่ะเฮีย เดินตรงซะจริง” เรือเอกคนินทร์เอ่ยทักผู้บังคับบัญชาของตนที่เดินช้า ๆมือหนาจับที่บั้นเอวมาแต่ไกล
“นั่นดิว่ะ อย่าบอกนะว่าหลานฉันกระโดดถีบมา” พีรวัศเอ่ยถามก่อนที่จะหัวเราะออกมา วันนี้เขา ธนกฤตและเพลิงตะวันถูกเรียกตัวเข้าประชุมพร้อมด้วยต้นปืน ต้นเรือ ต้นกล และต้นหนของเรือหลวงทั้งสามลำที่ถูกเรียกประชุมด้วย
“ปากหมา ฉันตกเตียงเว้ยไม่ได้ถูกกระโดดถีบ แต่ลูกนายคลอดเมื่อไหร่ ฉันจัดการไอ้พลอยแน่” ธนกฤตเอ่ยบอก จะว่าไปก็เหมือนถูกเมียกระโดดถีบแหละ ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนผลักเขาตกเตียงได้
“ตกเตียงงง ฮ่าๆๆ อย่างนายเนี่ยนะ สงสัยเมียถีบลงจากเตียงซะมากกว่า” เพลิงตะวันเอ่ยพร้อมทั้งระเบิดหัวเราะออกมา พีรวัศเองก็หัวเราะออกมาเช่นกัน
“หุบปาก ไม่ได้ถูกถีบเว้ย ฉันไม่ใช่พวกนายที่จะได้โดนเมียถีบ” ธนกฤตเอ่ยอย่างโมโห มันเดากันเก่งจริง
“ผู้การครับ ท่านรอที่ห้องประชุมแล้วครับ” น
