“เอาล่ะ รับนางเข้ามาอยู่ในเรือนแล้วอย่างไรก็อาศัยร่วมชายคาเดียวกัน มีอะไรก็พูดคุยกันให้รู้เรื่องไปเสีย จิ่นซูเจ้าลงไปดูที่เรือนเก็บฟืน หากนางลุกเดินไหวก็เชิญนางมาข้างบน” หย่งเหลียนตัดบท นางก็อยากรู้จุดประสงค์ของหญิงสาวผู้นั้นเช่นกัน
คุณหนูหกเย่จิ่นซูหายไปครู่ใหญ่นางก็กลับมาพร้อมกับกู้ลี่ถิงโดยมีสองสาวใช้ติดตามขึ้นมาบนเรือนใหญ่ด้วยกัน
กู้ลี่ถิงน้อมคำนับผู้อาวุโสทุกคนบนเรือน ไม่เว้นแม้แต่ท่านผู้เฒ่าเฉากง ทำให้บรรยากาศที่อึดอัดอยู่ก่อนหน้าดูอบอุ่นขึ้นเป็นกองที่เห็นนางมีสัมมาคารวะและอาการป่วยดีขึ้นแล้ว
เย่เฟิงเงียบ ท่านแม่ทั้งสามเงียบ คุณหนูใหญ่และคุณหนูรองก็เงียบ ทำให้เย่เซิ่งเจียจำต้องเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนากับหญิงสาวด้วยตนเอง
“เจ้ามาที่นี่ทำไม ใครส่งเจ้ามาแล้วเจ้ามอบเงินให้พวกเรา มีจุดประสงค์อันใดบอกมาให้หมด”
โอ้!! เปิดปากมาคำแรกก็สอบสวนนางเป็นชุดเลยเชียวหรือ? หญิงสาวย้ายสายตาจากร่างของแม
