ลลิตาฟื้นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนสลบอยู่ที่พื้นห้อง เธอกวาดตามองไปรอบๆห้องนอนแต่กลับไม่เจอใคร ก่อนหน้าที่เธอจะสลบไปเธอจำได้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอนึกสงสัยเพียงแต่ในตอนนั้นเธอกำลังตกใจและเสียใจมากเกินไปจึงไม่ได้ฉุกคิดถึงพูดของเขาในประโยคนั้น "เธอทำแบบนั้น ทำไปทำไปลิตา เธอฆ่าผู้หญิงคนนั้นคนที่ฉันเฝ้ารอมาโดยตลอดทำไม! ตอบกูมาสิวะ!! ตอบกูมาว่ามึงฆ่าเธอทำไม!!" ผู้หญิงที่เขาเฝ้ารอมาตลอด เขาหมายถึงใคร หมายถึงเธอเหรอ… หรือเขาและเธอจะเคยเจอกันมาก่อนจริงๆ ในตอนที่เจอเขาครั้งแรกเธอถึงรู้สึกคุ้นหน้าแต่กลับนึกไม่ออกว่าเขาเป็นใคร แต่ตอนนี้เธอก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดี ถ้าอยากรู้ก็ต้องถามเขา แต่เขาคงจะไม่บอกเธอหรอก . . . . . . พริษฐ์เขายังไม่ไปไหน ยังอยู่ที่โรงแรมเขาเพียงแค่ออกมาสูดอากาศและสงบสติอารมณ์ข้างนอกก็เท่านั้น ในตอนนี้อารมณ์ของเขาเริ่มกลับมาเป็นปกติแต่ความเสียใจที่คนที่เข