Aiana’s POV
Ang sosyal ko na talaga dahil may sarili na akong service ngayon papunta sa University of Augustus. Hindi kasi pumayag si Tito Clarence na mag-commute pa ako. Simula raw ngayon ay may sarili na akong service at driver. Sa ngayon, kailangan ko munang mag-aral magmaneho ng sasakyan. Mangyayari ‘yun every Saturday, kapag wala akong pasok. Kapag nasanay na raw akong magmaneho ay saka niya ako ibibili ng bagong sasakyan. Tumatanggi naman ako pero hindi ako umubra. Siya ang may gusto niyon kaya wala akong nagawa.
Gulat na gulat tuloy ang mga student nang bumaba ako sa isang magarang sasakyan pagdating sa school. “Maraming salamat, Manong Peter,” sabi ko sa kaniya bago ako tuluyang umalis. Dahil wala pa akong driver ay siya muna ang naghatid sa akin. Ngumiti naman ito at saka tuman
