Against All Odds

Chapter Six

K’s POV

“You okay?” tanong ni Kuya habang nagd-drive. Papunta kami ngayon  sa bahay nila. We will fetch Jazee and Shan. Nandoon na din ‘yung iba naming mga pinsan.

Tumango ako. “Of course.” Ngumiti ako sa kanya. And of course, kinakabahan ako. I am the target here. I can’t mess this up. One wrong move and all of my sacrifices will go to waste. Hindi ako pwedeng magkamali. Isang maling galaw ay maaring ako ang makuha nila, o wala kaming makukuha ni isa sa kanila.

Natahimik kami ni Kuya hanggang makarating kami sa village nila. When he parked the car ay sabay kaming bumaba. Nakitang kong may mga sasakyan din doon na para sa mga tauhan nina Kuya.

Pagkapasok ay sinalubong kami ni Jaja at Shan. Niyakap nila akong dalawa. I hugged them back.

“You can do this.” Bulong ni Shan. Tumango ako. Si Jaja naman ay humalik sa pisngi ko. “We got you.” She said.

Kumalas ako sa yakap. I smiled at the both of them. “Thank you.” Sabi ko.

Dumiretso kami sa living room. Madaming tao. Nandoon lahat ng kasali sa operasyong ito. Inilibot ko ang paningin ko. Nagkatinginan kami ni Kuya Raymund.

He spread his arms wide. Lumapit ako sa kanya at yumakap. He kissed my head. “I love you.” He whispered.

“I love you, too, Kuya.” Kumalas ako sa yakap at humalik sa pisngi niya. “Don’t be scared. Parang mas takot ka pa sa akin. I teased him.

“You know I’m always scared for you.” He said.

Napailing ako. “Hindi na ako bata, Kuya.” Sabi ko naman.

“Alam ko naman ‘yon. But you will always be my baby.” He said then smiled at me. He pinched my cheek.

“Aray!” sigaw ko. May sasabihin pa sana ako nang biglang sumingit sina Lester at Dexter.

“Hi K!” sabay na sigaw nila.

“Hello to you both.” Sabi ko at niyakap nila akong dalawa. Napatawa na lang ako.

Lumapit din sina Raphael at Samuel. Niyakap din nila ako.

Pagkatapos ay natatawang lumayo ako sa kanila. “Ano ba kayo! Para naman akong mawawala niyan.”

“There might be a chance.” Seryosong sabi ni Kuya Kurt.

Nagseryoso ang lahat. Lumapit ako kay Kuya Kurt. “I’ll be fine. I promise.”

Pagkatapos noon ay nag-usap na ang lahat. Inulit na naman ang plano para walang ni isang magkakamali mamaya.

“I expect everyone to do their work!” sigaw ni Kuya. “K, ikaw ang may pinaka malaking parte dito. Please, do your work right.” Sabi ni Kuya sa akin. “And Sofia.” Sabay tingin ni Kuya kay Sofia.

Tumango ako kahit na kinakabahan. Napatingin ako kay Sofia. We were wearing the same outfit for tonight. Kuya gave each of us an earpiece so we can communicate with each other. It was 9 pm nang umalis kami sa bahay nina Jaja. Sumama ako sa sasakyan ni Kuya Kurt kasama si Jazee at Shan.

Mag kasabay naman sina Raphael at Samuel. Si Lester at Dexter ay magkasama din. Kuya Raymund took Sofia with him.

Nang makarating kami sa bar hinanap naming ang couch na pina-reserve ni Kuya Raymund. Naka off pa ang earpiece namin sa ngayon. We will just turn it on pag nag signal na si Kuya Kurt na lalabas na ako papuntang parking. Isa pa, hindi naman aatake ng ganito ka aga ang mga kidnappers ko. Of course, they would wait na malasing ako so we still have time to enjoy the party.

Nag-order sina Jaja ng Jack Daniels at Black Label. Pumunta munang dance floor sina Lester at Dexter. Sumunod naman sina Samuel at Raphael. Kami na lang nina Kuya Kurt, Kuya Raymund, Jazee at Shan ang naiwan sa couch.

Tumingin ako sa paligid. Hinanap ko si Jake pero hindi ko siya makita. Madaming tao ang nasa dance floor. Madami ding naglalabas-masok sa bar.

Nagsimula nang maglagay ng shots ni Jaja at Shan. Si Kuya Raymund at Kuya Kurt ay masinsinang nag-uusap.

Napatingin ako sa pintuan nang may dalawang lalaking pumasok. They are trying hard to blend in pero halatang hindi sila sanay sa ganitong lugar.

“They’re here.” Mahinang sabi ni Kuya Raymund. Napatingin ako sa kanya at tumango.

Nagsimula akong uminom. Sunod-sunod na shot ang ibinigay sa akin ni Jaja na tinatanggap ko naman. Pagkatapos naming maubos ang isang bote ng Black Label ay inaya pa nila akong dalawa na sumayaw.

Nang makarating kami sadance floor ay bumulong si Jaja sa akin. “Para mas convincing.” At saka siya tumawa ng malakas. Napatawa na din kami ni Shan sa kanya.

I danced with my two girls. Nang sumakit ang paa ni Jaja ay nag-aya na siyang maupo. Bumalik kami sa couch at wala na sina Kuya Kurt at Kuya Raymund. Siguro ay nasa kani-kaniyang pwesto na.

Naubos pa namin ang isang bote ng Jack Daniels bago ko nabasa ang text ni Kuya Kurt.

Game on.

I pretended to be drunk. I stood up from the couch, walked a little and pretended that I was falling. I held unto the table. I winked at Jaja. I stood up again and yelled “I’ll just go outside. I need some fresh air.” I said to Jaja and Shan. Tumango naman siya.

I walked into the door. There were too many people going in and out. Nang malapit na ako sa pinto, I was about to turn on my earpiece ng may biglang humigit sa kamay ko.

It happened so fast na I only had my senses back nang nasa loob na ako ng bathroom. The one who grabbed me locked the door and pinned me against it. “I have been searching for you.” Bulong niya.

It was Jake. Oh gosh. He kissed me hungrily. I didn’t know what happened but I just found myself responding to his kisses. I held unto his neck while he held my waist. We were just kissing for I don’t know how long.

The next thing I know, he is kissing my neck down to my chest. He kissed and licked my cleavage. I moaned. “Shh.” He whispered.

I held unto his shirt. He kissed me on my mouth again. His hands are caressing my hips, waists and the side of my boobs. “Ahh.” I can’t even recognize my own voice.

I felt so drunk. I don’t know if this is because of the alcohol or because of his kisses. Everything was a blur.

Jazee’s POV

Pagkatayo ni Kara ay parang ako ang kinakabahan. Nang papalabas na siya ay biglang may nagkagulo na mga lalaki malapit sa pintuan. Parang nag-aaway. Hindi ko na nakita kung nakalabas na ba si K.

Tahimik lang kami ni Shan. Nag-aantay na matapos ang gabing ito. Wala naman kaming ibang gagawin pag nakalabas na si Kara. Mag-aantay na lang kami na matapos na ang misyong ito.

“WHERE’S KARA?!” narinig ko ang malakas na sigaw ni Kuya Kurt sa earpiece na suot ko.

“Hindi pa lumalabas Kurt.” Sagot naman ni Dexter.

Tahimik na nag papanic si Shan kaya ako na lang ang sumagot. “Kanina pa siya umalis. Pagkatext mo pa lang Kuya.” Sabi ko.

“s**t!” sigaw ni Kuya Raymund.

“Wala na sila.” Biglang sabi ni Shan.

Narinig kong malakas na napasigaw si Kuya Kurt. “HANAPIN NIYO SI KARA!”

Napatingin ako kay Shan. “Sinong wala na?” tanong ko.

“Yung mga lalaki. ‘Yung mga kidnappers!” natatarantang sabi niya.

Napatayo ako. “Nasaan si Kara? Nakuha nila?” nataranta na din ako. Nakita kong pumasok si Dexter at Lester kasama si Sofia.

“Bakit hindi lumabas si Kara?” tanong ni Sofia.

Nanlaki ang mata ko. “Anong hindi lumabas? Eh nakita ko tumayo na siya kanina at pumuntang pintuan.” Sabi ko naman.

“Hindi siya nakalabas, Ja.” Nailing na sabi ni Lester.

“Nawala din ‘yung mga kidnappers bago pa sumigaw si Kuya Kurt.” Mahinang sabi ni Shan.

Nagkatinginan kaming lima. Bigla kaming natahimik. Nag-iisip kung ano ba talaga ang nangyari.

“Lumabas na kayo. Wala sa kanila si Kara.” Rinig kong sabi ni Kuya Raymund.

Mabilis kaming naglakad palabas. Nang makarating sa pa ay nakita kong galit na galit si Kuya Kurt. Sinisigawan niya ang lahat na hanapin si Kara.

Lumapit ako kay Kuya Raymund. “How do you know na wala sa kanila si Kara?” tanong ko.

Napatingin siya sa akin. “Narinig ko ang isang tauhan nila kanina. Hindi na daw nila nakita si K. Abort mission.” Nailing na sabi niya. “Hindi na din ako nakatyempo na makahuli ng isa sa kanila.”

Napatingin ako sa paligid. Natataranta at nagkakagulo na ang lahat sa paghahanap kay K. Ang tanging nagpapagaan lang ng loob ko ay ang kaalaman na hindi siya hawak ng mga tauhan nina Mandy.

Pero nasaan ba si K? Bakit bigla na lang siyang nawala? Pinahanap ni Kuya Kurt at Kuya Raymund si K.

Kuya Kurt was mad. Wala kaming nagawa ngayong gabi. Ilang buwan na itong naka plano pero wala lang nangyari. I bet Kuya Raymund is angry, too. Pero hindi siya magagalit kay K nang hindi niya pa alam ang totoong nangyari.

No matter how angry they are, gusto pa rin nila na nasa mabuting kalagayan si K. Our main priority right now is to find our cousin.

K’s POV

Nakaupo na ako sa sink habang patuloy pa rin kaming naghahalikan ni Jake. I have been with Liam for years pero hindi pa kami umaabot sa ganito.

Parang biglang may nagliwanag sa utak ko. Liam. Si Liam na boyfriend na ni Mandy. And Mandy. OH MY GOSH! The mission!

Bigla kong natulak si Jake. Natigilan naman siya at lumayo. Bumaba ako ng sink at humarap sa salamin. Gulong gulo ang buhok ko. Kalat na din ang lipstick ko. My dress is hitching up. I’m a mess.

“Fuck.” Bulong ko habang kumukuha ng tissues sa dispenser. Binasa ko ‘yon ng tubig at pinunas sa lipstick na nakakalat sa gilid ng bibig ko.

Kinuha ko ang clip ko at sinuklay ko ang buhok ko gamit ang kamay ko. Pagkatapos ay ibinalik ko ang clip sa buhok ko.

Inayos ko din ang dress ko na nakataas na. Malapit nang makita ang panty ko.

Pagkatapos kong mag-ayos ay tiningnan ko ang mukha ko sa salamin. I’m so dead! Napa face palm ako.

“You okay?” napatalon ako sa gulat ng biglang may nagsalita. Napahawak ako sa dibdib ko. Nakalimutan kong nandito pa pala si Jake.

Napatango ako ng wala sa oras. Pero sa loob ng utak ko ay naiisip ko na ang mangyayari sa akin pag pinagalitan ako ni Kuya Kurt at Kuya Raymund.

Oh gosh! Parang ayoko nang lumabas ng bathroom na ‘to. Gaano na ba katagal? I’m sure wala pang 5 minutes akong nawala. Baka pwede pang ituloy.

Io-on ko n asana ang earpiece ko ng hindi ko na ‘yon maramdaman sa tenga ko. Nagpapanic na ako at lalabas na sana ng hinawakan ni Jake ang kamay ko. “Hey, you okay? Why are you so tensed?” tanong niya pa.

Napatingin ako sa kanya. “I’m fine. I just… I have to go.” Kumawala ako sa hawak niya at dumiretso sa pinto. In-unlock ko ‘yon at binuksan. Dali-dali akong lumabas. Bumalik ako sa couch only to find out na wala na sina Jaja doon.Wala na din ang hand bag ko. I don’t have my phone with me.

I am really panicking. I just hope na may nahuli silang ni isang tauhan kahit na bigla na lang akong nawala. We have been waiting for this opportunity. Hindi pwedeng walang nangyari sa gabing ‘to dahil lang sa katangahan ko.

I don’t blame Jake. I am blaming myself. Dapat mas inisip ko ‘yung plano, ‘yung mission, hindi ‘yung mga halik niya. I shook my head to erase on my mind what had happened earlier.

Nagdesisyong akong maglakad na palabas. Wala naman na kasi akong nakita ni isa sa mga pinsan ko sa loob ng bar. I was about to reach the door nang biglang bumukas iyon at pumasok doon si Raphael.

“Where have you been?!” sigaw niya.

“I… ah…” hindi ko matapos tapos. I can’t say anything. I don’t even know what to say.

“Alam mo bang galit na galit si Kurt at Raymund?” nanggigigil na sabi niya. “Anong ginawa mo Kara?”

Naiiyak ako. Hindi ko alam ang sasabihin ko. I know I was at fault. But I don’t even know what to tell them as an excuse.

Nang hindi pa din ako makapag salita ay hinigit na niya ako palabas. Naglakad kami hanggang sa parking area. Doon nakita ko sina Jaja at Shan na nakikipag usap kay Lester at Dexter. Si Kuya Kurt at Kuya Raymund ay kasama si Samuel na nakikipag usap sa ibang tauhan.

“Kurt.” Tawag ni Raphael kay Kuya. Napatingin sila sa gawi namin. I probably look guilty of something. Well, yeah. I’m guilty. I ruined our plan.

Nagkatinginan kami ni Kuya Kurt pero mabilis din niyang iniwas ang tingin niya. Napatingin ako kay Kuya Raymund pero ni hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.

Naramdaman kong niyakap ako ni Shan at Jaja. “Where have you been?” bulong ni Shan pero umiling lang ako. I can’t say it. Mas lalo lang silang magagalit sa akin.

“Let’s all go home. Jazee, Shan tara na.” sabi ni Kuya Kurt at tumalikod para pumasok ng sasakyan niya.

“K, let’s go.” aya ni Jaja.

“No.” mabilis na sabi ni Kuya Kurt na hindi man lang lumilingon. “Kayong dalawa lang.”

Napatingin sina Shan at Jaja sa akin. Tumango naman ako sa kanila. “Just go. I’ll be fine.” Ngumiti ako. Tumango naman si Shan at binigay ang hand bag ko. Ayaw pa sanang umalis ni Jaja pero hinigit na siya ni Shan.

Pagkaalis ng sasakyan ni Kuya Kurt ay sumunod naman si Kuya Raymund. Napabuntong hininga na lang ako.

“K, let’s go.Hatid ka na namin.” Sabi ni Lester. Napatango na lang ako at sumakay na ng sasakyan nila.