2. จัดฉาก
805 Words
~ย้อนเหตุการณ์กลับไป~
"ลูกค้าคนแรกที่เธอต้องดูแล คือคุณวีระ ลูกค้าคนสำคัญของคุณพิพัฒน์เลยนะ หวังว่าเธอจะทำได้ใช่ไหมน้ำชา" ม่านดาวคือผู้จัดการของสนามกอล์ฟ คอยดูแลความเรียบร้อยแทนเจ้านาย
"ได้เลยค่ะ น้ำชาจะตั้งใจทำงานเลยค่ะ" เธอเอ่ยบอกผ่านน้ำเสียงสดใส หลังได้รับเป็นพนักงานพาร์ทไทม์ ด้วยเงินค่าจ้างแสนแพงกว่าอาชีพอื่น
ในชุดเสื้อเชิ้ตตัวบางสีขาวและกระโปรงพรีสสั้นพริ้วไหวเหนือหัวเข่า เพิ่มความน่ารักของสาววัยแรกแย้ม
"ดีมากจ๊ะน้ำชา ถ้าดูแลท่านดีๆ จะได้ทิปหนักแน่นอน"
"ขอบคุณค่ะพี่ดาว" หญิวสาวรีบพนมมือไหว้ขอบคุณ และไม่ลืมหันไปทางเบล บอดี้การ์ดของนายใหญ่ที่นี่ คอยจับตาทุกคนที่เข้าออกเสมอ
"ไปได้ล่ะ อย่าให้คุณเขารอนาน"
"ค่ะ"
"สวัสดีค่ะ คุณวีระนะคะ วันนี้น้ำชาขออนุญาตช่วยดูแลการตีกอล์ฟวันนี้นะคะ" น้ำเสียงสดใสเอ่ยทักทาย แต่ถึงเธอจะรูปร่างบอบบาง ทว่าถุงกอล์ฟขนาดใหญ่ไม่ใช่ปัญหา
มีบอดี้การ์ดบริเวณนี้รีบช่วยยกขึ้นรถกอล์ฟ ก่อนที่น้ำชาจะไปเป็นฝ่ายขับรถ เพื่อพาลูกค้าคนสำคัญไปตรงจุดที่จัดไว้
"เรายังเรียนอยู่เหรอ เด็กสมัยนี้ขยันดีนะ" นักธุรกิจชายวัยกลางคนบอก ท่าทางเอ็นดูเด็กสาวรุ่นลูก เลยไม่ค่อยใช้งานหนักเท่าไหร่
"ขอบคุณค่ะ น้ำชาต้องขยันเพื่อส่งตัวเองเรียนค่ะ" ใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มอ่อนโยน ก่อนเลือกไม้กอล์ฟให้ลูกค้าตามที่ผู้จัดการสอน
"ดีแล้ว ยิ่งเรียนยิ่งมีความรู้ จะเป็นคนเก่งในสักวันนะ" ท่านรับไม้กอล์ฟแล้วไปยืนตรงที่น้ำชาจัดลูกขนาดกลมไว้ให้ ก่อนตวัดปลายไม้เล็กน้อยให้ลูกกอล์ฟลงหลุมระยะใกล้
"เดี๋ยวน้ำชาขออนุญาตวางลูกใหม่ให้นะคะ" ร่างบอบบางคว้าลูกกอล์ฟขนาดเท่าเดิม เพื่อไปวางไว้ตามจุดประสงค์ ก่อนแกล้งทำมันหลุดมือแล้ววิ่งตามจนสะดุดล้ม
"โอ๊ย..." คนเกิดอาการเจ็บปล่อยเสียงร้องอ่อน เรียกให้ลูกค้าหันมอง จนท่านมุ่งตรงมาให้การช่วยเหลือ พยามจะจับไหล่มนประคองให้ลุกขึ้น
"ค่อยๆลุกแล้วกันนะ"
"จะทำอะไรคะ เมื่อกี้คุณจะจับนมน้ำชานะคะ" ร่างบอบบางเอนตัวไปโดนมือชายนักธุรกิจพอดี ทำให้มือนั้นหยุดระดับเฉียดหน้าอกอวบ
"ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลย เธอลุกขึ้นเองได้ไหมล่ะ" ท่านอุตส่าห์มีน้ำใจแต่หญิงสาวดันเข้าใจผิด จึงถอยขยับห่างคอยมองดูแทน
"น้ำชาลุกเองก็ได้ค่ะ ....โอ๊ยย" พอเธอจะลุกยืนความเจ็บแปลบแล่นพล่านตรงข้อเท้าเล็ก
"มาให้ฉันช่วยแล้วกัน คิดซะว่าเหมือนลูกสาวคนนึง" ชายวัยกลางคนเลยอาสาช่วยเหลือ จะยื่นมือให้คนเจ็บจับ แต่ไม่พ้นโดนข้างอกอวบจังๆ
"กรี๊ดดดด!!!! มีคนลวนลามน้ำชาค่ะ" หญิงสาวกรีดร้องเสียงดัง ตั้งใจจะคนแถวนั้นได้ยิน
ตุ๊บ!
"โอ๊ยย!!มาตีฉันทำไม ยัยเด็กนี่กล้าทำฉันเชียวเหรอ!" ชายนักธุรกิจซวนเซเกือบล้ม ตอนถูกไม้กอล์ฟฟาดลงท่อนแขน รับรู้ถึงแรงกระแทกทำปวดร้าวไปทั่วต้นแขนข้างนึง
"คุณลวมลามน้ำชาก่อนนะคะ ช่วยด้วยค่ะ" แล้วหญิงสาวก็รีบกระโดดลุกขึ้นยืน ราวกับไร้ความเจ็บตรงข้อเท้าเมื่อกี้ จนพวกพนักงานแถวนั้นต่างได้ยินรีบวิ่งมาหา
"เธอจะบ้าหรือไง ฉันอุตส่าห์จะช่วยเธอแท้ๆ"
"เมื่อกี้คุณจับนมน้ำชา คุณก็รู้!" หญิงสาวยังเถียงกราน รีบไปหลบอยู่ข้างหลังเบล บอดี้การ์ดของเจ้านายใหญ่
"ฉันไม่ยอมเด็ดขาด ในเมื่อเรื่องนี้ฉันไม่ได้ทำอย่างที่ยัยเด็กนี่บอก" ชายนักธุรกิจพูดขึ้น ชี้มือมายังหญิงสาวข้างหลัง ทั้งที่กิริยาเมื่อกี้กับตอนนี้ต่างกันสิ้นเชิง
"ไม่จริงนะคะ มือคุณวีระมาจับนมน้ำชาจริงๆค่ะ ตรงนี้เลย" เธอรีบแสดงอาการตกใจ ใช้มือตัวเองชี้ใส่เสื้อเชิ้ตขาวให้ใครหลายคนได้ดู จนพวกเขาต่างมองกลับไปที่ชายหนุ่มนักธุรกิจ
"ผมขอรายงานเจ้านายก่อนนะครับ" บอดี้การ์ดเอ่ยบอก ทั้งที่เรื่องพวกนี้ไม่เคยเกิดขึ้น เพราะมีกฏข้อห้ามอย่างหนักของลูกค้าด้วย
"ไม่รู้แหละ เรื่องนี้ต้องรับผิดชอบ" ชายนักธุรกิจยังตอกย้ำ จดจ้องใบหน้าสวย ราวกับเขาเองตกหลุมของเธอ
.......................................
เด็กมันแสบ แต่สู้นิสัยอิพี่ไม่ได้เลย 555
##กดไลค์และคอมเมนท์ให้กันด้วยนะครับ
- Writer
