เจ้าอี้เฟยส่องดูร่างของเฉียนเฟยเฟยในกระจก ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเฉียนเฟยเฟยเหมือนเธอขนาดไหน
"ถ้ามีใครบอกว่าเราเป็นคู่แฝดกันฉันก็เชื่อนะ" เฉียนเฟยเฟยลอยไปลอยมาตบมือด้วยความดีใจ เพราะเธอป่วยจึงดูซีดเซียวมานาน ความงดงามที่เคยมีแทบจำไม่ได้ แต่ตอนนี้ดูท่าว่าร่างกายของเธอจะฟื้นฟูได้ดีกว่าตอนที่วิญญาณของเธออยู่ในร่างเสียอีก
เจ้าอี้เฟยออกจากร้านเสื้อผ้า แล้วเดินตามวิญญาณของเฉียนเฟยเฟยอย่างทุลักทุเล เธอไม่ค่อยถนัดกับการเดินด้วยรองเท้าส้นสูงเช่นนี้ โชคดีอยู่บ้างที่เธอเป็นผู้มีวรยุทธ์จึงทำให้พอที่จะประครองตัวได้ไม่ล้มลงไปกองบนพื้นให้ขายหน้าคนอื่น
"หญิงสาวเดินไปหยุดที่หน้าลิฟ แล้วก็ต้องหันขวับไปเมื่อมีเสียงเรียกชื่อของเธอดังขึ้น
"น้องเฟยใช่หรือเปล่า เฉียนเฟยเฟย"
เจ้าอี้เฟยมองไปยังที่มาของเสียง แล้วหันมามองวิญญาณของเฉียนเฟยเฟย วิญญาณสาวรีบแนะนำทันที
"เขาคือมู่หลิงเฉิงคู่หมั้นของฉัน" ทันทีที่เฉียน
