EP.19 คู่หนังคู่กระดูก
1065 Words
“โถ... หมี่ดีใจมากเลยเหรอลูก ยิ้มไม่หุบเลย แม่เองก็ดีใจจนน้ำตาจะไหล ที่จะได้เห็นหมี่เป็นฝั่งเป็นฝาเสียที โถ... ลูกรัก นี่คือความฝันสูงสุดของแม่เลยนะ จะได้อุ้มหลานชาย โอย... ดีใจที่สุด สุดท้ายแม่ก็คือแม่”
เจ๊หงส์ยิ้มกว้างกอดรัดฟัดเหวี่ยงลูก ก่อนจะหันไปหาทีมงานโต๊ะจีนพลางร้องสั่งให้ทีมงานจัดโต๊ะให้ตัวเองด้วย เพราะวันนี้หล่อนมีความสุขจะเลี้ยงทั้งคนงานตนและคนงานโต๊ะจีนเลย
วงศวัฒน์มองภาพตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม ใช่... เขายังคงยิ้ม แม้มันจะเป็นยิ้มค้างที่หุบไม่ได้เลยมากกว่า เพราะน้ำเสียง สีหน้าของแม่ คือเยาะเย้ยเขาชัดๆ คนงานเริ่มออกมาดู บางคนก็แสดงความยินดีกับเขา บางคนเข้าไปแสดงความยินดีกับแม่ สายตาของคนงานคือดีใจปลื้มใจที่เขาจะได้มีเมีย แล้วเขาจะทำอะไรได้ในเมื่อภาพลักษณ์ ‘เฮียหมี่’ ค้ำคออยู่
เจ้าของร่างสูงรีบหุนหันเข้าออฟฟิศอย่างเร็ว นั่งประจำโต๊ะทำงาน หยิบแฟ้มเอกสารมากางตั้งฉาก ซุกหน้าเข้าไปหาพร้อมตะโกน ‘อ๊ากกกกก’ กำมือผ่อนลมหายใจให้คลายอึดอัด ก่อนจะรีบโทรศัพท์หาเดอะแก๊งของเขาทันที
นัท ไชโย และคิงส์ ต่างก้มหน้าก้มตาชงเครื่องดื่มของตัวเอง โดยไม่สนใจคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ ทั้งที่สายตาพิฆาตนั้นมองตรงมา โดยเฉพาะนัทถูกจ้องเป็นพิเศษจนอดรนทนไม่ได้
“ไอ้หมี่! มึงอยากพูดอะไรมึงพูดมาเลย มึงจะด่ากูก็ด่ามา ไม่ต้องมาจ้องหน้าให้กูสำนึกผิดแบบนี้ กู... กูไม่สำนึกผิดโว้ย กูไม่เจ็บด้วย”
“เฮ้ย! นัทใจเย็น ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากัน”
“ไอ้คิงส์มึงดูไอ้หมี่ แม่งจ้องหน้ากูอยู่ได้”
คิงส์ปรามนัท ส่วนไชโยก็ปรามวงศวัฒน์
“มึงด้วยไอ้หมี่ จะเอาอะไรก็พูดออกมาสิวะ มานั่งจ้องหน้าพวกกูทำไม”
“มันอยากด่าว่ากูเสนอวิธีที่ดีไง”
นัทพูดเสียงกระชากทั้งที่เสียวสันหลังวาบ เพราะหากเจ๊หงส์ทำสำเร็จ รายต่อไปคงเป็นเขาแน่ เพราะก่อนจะก้าวเท้าออกจากบ้าน เพิ่งได้ยินแม่พูดกับคนงานที่ร้านว่าเจ๊หงส์เก่งหาสะใภ้ได้ถูกใจลูกชาย และรายต่อไปก็เป็นเขา เพราะแม่จะพึ่งพาซินแสทีมเดียวกับที่ดูดวงให้คุณชายเนี้ยบ แต่ดวงตาคมวาบและรอยยิ้มบาดหัวใจที่วงศวัฒน์ส่งมาให้ก็ทำให้เขาเก็บกิริยาไว้ไม่ไหว ร่างสูงลุกพรวด
“ไอ้หมี่! มึงยิ้มแบบนี้มึงหมายความว่าไง”
วงศวัฒน์ยกยิ้มที่มุมปากพลางยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นทำท่าฉลองในความสำเร็จของเพื่อน จนนัทยิ่งหน้าเอ๋อ และไชโยกับคิงส์ลุกขึ้นมารั้งให้นัทนั่งลงเพราะคนอื่นๆ ในร้านเริ่มมองตรงมาที่พวกเขา นัททำท่ากระฟัดกระเฟียดตามองวงศวัฒน์เขม็ง
“ไอ้หมี่ มึงอย่าแกล้งพวกกูสิวะ มึงจะพูดอะไรก็พูดมาเหอะ มึงอย่ามาเก๊กอยู่ พานเอาพวกกูจะประสาทเสียไปด้วย” ไชโยพูดพลางชงเครื่องดื่มให้นัทอีกแก้ว อารมณ์จะได้เย็นลง
วงศวัฒน์มองเพื่อนทั้ง 3 คนของเขา ก่อนจะยิ้มทั้งที่สีหน้าเครียดสุดๆ
“พวกมึงทุกคนต้องหาทางช่วยกู โดยเฉพาะมึง ไอ้นัท เจ้าความคิดดีนัก ถ้ามึงช่วยกูไม่ได้ มึงรู้ใช่ไหมว่ามึงจะเป็นรายต่อไป แม่มึงโทร.หาแม่กูเมื่อเย็น อยากรู้ไหมว่าบรรดาคุณแม่แม่เขาคุยเรื่องอะไรกัน”
นัทกระดกเครื่องดื่มในแก้วรวดเดียวหมดจนคิงส์กับไชโยต้องปราม ก่อนจะเอ่ยเสียงอ่อย
“กูรู้แล้ว”
จากนั้นเครื่องดื่มหลากหลายแก้วก็ถูกส่งเข้าไปอยู่ในร่างกายของชายโสดแต่ละคน และคนที่รับเข้าไปเยอะสุดก็ไม่พ้นเป็นชายที่สถานะความโสดน้อยกว่าเพื่อน
“แล้วมึงเจอน้องเขายังวะ”
“น้องเนิ้งห่าอะไร กูไม่รู้จักโว้ย กูไม่นับญาติ”
“อ้าว... ไอ้ห่า เขาจะมาเป็นว่าที่เมียมึง แล้วมึงไม่รู้จักได้ไงวะ”
“กูจำเป็นต้องรู้เหรอวะ กูไม่ได้อยากมีเมีย”
“มึงต้องรู้สิวะ ต้องไปดูหน้าเขาด้วย เดี๋ยวเรียกกันน้องๆ เจอหน้ารุ่นป้า นี่หงายนะโว้ย”
ไชโยที่ยกแก้วขึ้นจิบถึงกับสำลักเมื่อได้ยินคำโต้ตอบของวงศวัฒน์กับคิงส์
“ไอ้เชี้ยคิงส์ กูแช่งให้มึงมีเมียแก่”
“มีเมียตอนกูแก่อะเหรอ โอย... กูขอเมียเด็กๆ”
“นั่นล่ะกูขอแช่งมึง ให้มึงมีเมียเด็กเอาะๆ ก็ตอนที่สากมึงตำน้ำพริกไม่ได้”
“อ้าว... ไอ้ห่าหมี่ มึงแช่งกูนี่หว่า”
“ก็เออสิวะ กูแช่งมึง ทีมึงยังบอกให้กูไปเจอยายนั่นเลย”
“โหย... ป้าไม่พอ มึงจะเอายายเชียวเหรอวะ”
วงศวัฒน์ยกเท้าขึ้นถีบจนคิงส์กระโดดหลบไปอีกทาง ก่อนเสียงหัวเราะครึกครื้นจะดังขึ้น เพราะต่างคนก็ต่างกรึ่มกันได้ที่ เรื่องเครียดๆ ดูจะคลายลงเมื่อแอลกอฮอล์เข้าไปปะปนในกระแสเลือด แม้จะไม่ได้ดื่มกันทุกวัน แต่สุดสัปดาห์ที่นัดเจอกันก็กรึ่มกันเต็มที่กว่าจะแยกย้าย นอกเสียจากว่าคืนไหนใครมีงานที่ต้องไปทำต่อ และคนที่ครองสติได้มากสุดก็ไม่พ้นจะเป็นวงศวัฒน์และนัทเพราะมีงานเช้ากันทั้งคู่ และครั้งนี้ก็เช่นกัน แม้จะเครียดแสนเครียดแต่ทั้งคู่ก็มีลิมิตในการดื่ม เพราะหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบทำให้ฝึกตัวเองไม่ให้เหลวไหล
“สรุปคือมึงไม่รู้จักน้องเขาเลยใช่ไหมไอ้หมี่”
“เออ... ไม่รู้จักชื่อ ไม่รู้จักหน้า ไม่รู้จักห่าอะไรเลยสักอย่าง”
“อ้าว... แล้วแม่มึงไม่บอกอะไรเลยเรอะ”
“ไม่บอก... กูไม่ได้ถามด้วย แม่ดีใจเย้ยกูขนาดนั้น กูจะถามอะไรได้ แค่ต้องยิ้มค้างให้คนงานที่มาแสดงความยินดีด้วย กูก็แทบจะบ้าแล้ว”
- Writer
