โรงพยาบาล
แค่เข้ามานั่งอยู่ในห้องพิเศษขนาดใหญ่ยาหยีก็รู้สึกหนาวเมื่อถูกสายตาของคุณพ่อและคุณแม่มองมาที่เธอ
ปลื้ม: แม่คนนี้ผมจริงจัง
ปราน: น้องสาวเพื่อนจะไม่มีปัญหาหรอปลื้ม//ผมรีบค้านเพราะห่วงลูกชายกลัวว่าจะมีปัญหาตามมา
ปริม: มีแน่นอนค่ะคุณพ่อ
ปลื้ม: ปริมเราคุยอะไรกับไอ้ยูทำไมรู้เรื่องยาหยีเยอะจังฮะ
ใยบัว: อย่าว่าน้อง แม่ให้น้องสืบเองแหละได้ข่าวว่าไปน้ำตกด้วยกัน เดินห้างด้วยกันบ่อยแล้วพี่ชายหนูรู้เรื่องนี้หรือเปล่า
ยาหยี: คือหนูยังไม่กล้าบอกค่ะ พี่ยูสั่งห้ามไม่ให้คบกับพี่ปลื้ม
ปราน: แล้วไม่กลัวจะมีปัญหาตามมาหรือไง เจ้ายูก็เลือดร้อนเจ้าปลื้มก็ยิ่งกว่าน้ำมันถ้ามีปัญหาจะคุมไม่อยู่เอานะ
ปลื้ม: ผมเคลียร์ผู้หญิงหมดแล้วครับ ไม่เกแล้วด้วยผับที่พ่อให้ผมดูแลผมก็ดูแลเต็มที่ เงินส่วนกลางผมก็โอนให้พ่อทุกวัน แต่ถ้าจะให้ผมเล่นการเมืองแบบพ่อผมคงไม่ไหวจริงๆ
ปราน: เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ
