Matapos kong tumabi kay Kobie ay naramdaman ko ang pagiging komportable.
Sakto lang ang katawan ko sa kama na katabi siya.
Ang himbing ng kaniyang tulog at sa wakas ay makakapagpahinga na rin ako.
Ang sakit-sakit na ng buo kong katawan at hindi naman siguro kalabisan kung tatabi ako ngayon sa kaniya.
Kasya naman kaming dalawa sa higaan kaya ipinikit ko na kaagad ang mga mata ko dahil sa labis na pagod.
Wala na akong ibang iniisip ngayon kundi ang makatulog at makuha ang aking pahinga.
Hinayaan ko ang sariling tangayin ng antok at nang mabawasan naman ang aking pagod.
Hanggang sa tuluyan na nga akong kinain ng antok.
At nakalimutan ko pang i-text si Tiyang Lala na hindi ako makakauwi sa bahay ngayon.
Nawala sa utak ko.
Hindi ko na naisip na baka mag-alala ito sa akin ng h
